English    Türkçe    فارسی   

6
3141-3190

  • تا ز چرخ غیب وز خورشید روح  ** عنکبوتش درس گوید از شروح 

  • عنکبوت و این صطرلاب رشاد  ** بی‌منجم در کف عام اوفتاد 

  • انبیا را داد حق تنجیم این  ** غیب را چشمی بباید غیب‌بین 

  • در چه دنیا فتادند این قرون  ** عکس خود را دید هر یک چه درون 

  • از برون دان آنچ در چاهت نمود  ** ورنه آن شیری که در چه شد فرود  3145

  • برد خرگوشیش از ره کای فلان  ** در تگ چاهست آن شیر ژیان 

  • در رو اندر چاه کین از وی بکش  ** چون ازو غالب‌تری سر بر کنش 

  • آن مقلد سخره‌ی خرگوش شد  ** از خیال خویشتن پر جوش شد 

  • او نگفت این نقش داد آب نیست  ** این به جز تقلیب آن قلاب نیست 

  • تو هم از دشمن چو کینی می‌کشی  ** ای زبون شش غلط در هر ششی  3150

  • آن عداوت اندرو عکس حقست  ** کز صفات قهر آنجا مشتقست 

  • وآن گنه در وی ز جنس جرم تست  ** باید آن خو را ز طبع خویش شست 

  • خلق زشتت اندرو رویت نمود  ** که ترا او صفحه‌ی آیینه بود 

  • چونک قبح خویش دیدی ای حسن  ** اندر آیینه بر آیینه مزن 

  • می‌زند بر آب استاره‌ی سنی  ** خاک تو بر عکس اختر می‌زنی  3155

  • کین ستاره‌ی نحس در آب آمدست  ** تا کند او سعد ما را زیردست 

  • خاک استیلا بریزی بر سرش  ** چونک پنداری ز شبهه اخترش 

  • عکس پنهان گشت و اندر غیب راند  ** تو گمان بردی که آن اختر نماند 

  • آن ستاره‌ی نحس هست اندر سما  ** هم بدان سو بایدش کردن دوا 

  • بلک باید دل سوی بی‌سوی بست  ** نحس این سو عکس نحس بی‌سو است  3160

  • داد داد حق شناس و بخششش  ** عکس آن دادست اندر پنج و شش 

  • گر بود داد خسان افزون ز ریگ  ** تو بمیری وآن بماند مردریگ 

  • عکس آخر چند پاید در نظر  ** اصل بینی پیشه کن ای کژنگر 

  • حق چو بخشش کرد بر اهل نیاز  ** با عطا بخشیدشان عمر دراز 

  • خالدین شد نعمت و منعم علیه  ** محیی الموتاست فاجتازوا الیه  3165

  • داد حق با تو در آمیزد چو جان  ** آنچنان که آن تو باشی و تو آن 

  • گر نماند اشتهای نان و آب  ** بدهدت بی این دو قوت مستطاب 

  • فربهی گر رفت حق در لاغری  ** فربهی پنهانت بخشد آن سری 

  • چون پری را قوت از بو می‌دهد  ** هر ملک را قوت جان او می‌دهد 

  • جان چه باشد که تو سازی زو سند  ** حق به عشق خویش زنده‌ت می‌کند  3170

  • زو حیات عشق خواه و جان مخواه  ** تو ازو آن رزق خواه و نان مخواه 

  • خلق را چون آب دان صاف و زلال  ** اندر آن تابان صفات ذوالجلال 

  • علمشان و عدلشان و لطفشان  ** چون ستاره‌ی چرخ در آب روان 

  • پادشاهان مظهر شاهی حق  ** فاضلان مرآت آگاهی حق 

  • قرنها بگذشت و این قرن نویست  ** ماه آن ماهست آب آن آب نیست  3175

  • عدل آن عدلست و فضل آن فضل هم  ** لیک مستبدل شد آن قرن و امم 

  • قرنها بر قرنها رفت ای همام  ** وین معانی بر قرار و بر دوام 

  • آن مبدل شد درین جو چند بار  ** عکس ماه و عکس اختر بر قرار 

  • پس بنااش نیست بر آب روان  ** بلک بر اقطار عرض آسمان 

  • این صفتها چون نجوم معنویست  ** دانک بر چرخ معانی مستویست  3180

  • خوب‌رویان آینه‌ی خوبی او  ** عشق ایشان عکس مطلوبی او 

  • هم به اصل خود رود این خد و خال  ** دایما در آب کی ماند خیال 

  • جمله تصویرات عکس آب جوست  ** چون بمالی چشم خود خود جمله اوست 

  • باز عقلش گفت بگذار این حول  ** خل دوشابست و دوشابست خل 

  • خواجه را چون غیر گفتی از قصور  ** شرم‌دار ای احول از شاه غیور  3185

  • خواجه را که در گذشتست از اثیر  ** جنس این موشان تاریکی مگیر 

  • خواجه‌ی جان بین مبین جسم گران  ** مغز بین او را مبینش استخوان 

  • خواجه را از چشم ابلیس لعین  ** منگر و نسبت مکن او را به طین 

  • همره خورشید را شب‌پر مخوان  ** آنک او مسجود شد ساجد مدان 

  • عکس‌ها را ماند این و عکس نیست  ** در مثال عکس حق بنمودنیست  3190