خواست یاری گفت چون بیرون روی ** پیش شه گردد امورت مستوی
Ondan yardım diledi, dedi ki: Buradan çıkınca ve Padişahın tapısında işin düzelince,
یاد من کن پیش تخت آن عزیز ** تا مرا هم وا خرد زین حبس نیز
O azizin huzurunda beni an, halimi söyle de beni bu hapisten kurtarsın.
کی دهد زندانیی در اقتناص ** مرد زندانی دیگر را خلاص
Hiç sıkıntı içinde bulunan bir mahpus nasıl olur da başka bir mahpusu kurtarabilir?
اهل دنیا جملگان زندانیند ** انتظار مرگ دار فانیند
Dünyadakilerin hepsi de mahpustur. Zindandadır. Şu fani dünyada ölümü bekleyip dururlar.
جز مگر نادر یکی فردانیی ** تن بزندان جان او کیوانیی 3405
Pek nadirdir öyle bir adam ki bedeni zindanda ruhu yedinci kat gökte olsun.
پس جزای آنک دید او را معین ** ماند یوسف حبس در بضع سنین
Hasılı Yusuf da o adamı kendine yardımcı gördüğünden zindanda beş küsur yıl kaldı.
یاد یوسف دیو از عقلش سترد ** وز دلش دیو آن سخن از یاد برد
Şeytan, o adamın aklından Yusuf’u çıkardı, gönlünden Yusuf’un sözünü kaybetti.
زین گنه کامد از آن نیکوخصال ** ماند در زندان ز داور چند سال
O güzel huyludan böyle bir suç meydana geldiği için adalet sahibi Tanrı, onu yıllarca zindanda bıraktı.
که چه تقصیر آمد از خورشید داد ** تا تو چون خفاش افتی در سواد
Adalet güneşinin ne kusuru oldu ki sen, yarasa gibi karanlıklara düştün?
هین چه تقصیر آمد از بحر و سحاب ** تا تو یاری خواهی از ریگ و سراب 3410
Denizden, buluttan ne kusur meydana geldi ki sen, kumdan seraptan yardım istiyorsun?
عام اگر خفاش طبعند و مجاز ** یوسفا داری تو آخر چشم باز
Halk, aklı ermeyenler, yarasa tabiatındadırlar. Onlar geçici şeylere başvururlar, kendileri gibi her şeyleri gelgeçtir. Fakat ey Yusuf, senin bari gözün açık.
گر خفاشی رفت در کور و کبود ** باز سلطان دیده را باری چه بود
Bir yarasa, karanlıklara başvurur, olmayacak şeylere müracaat eder.Fakat padişah doğanın gözüne ne oldu ki dedi.
پس ادب کردش بدین جرم اوستاد ** که مساز از چوب پوسیده عماد
Üstad, bu suç yüzünden bir daha çürümüş sopaya dayanma, çürük tahtaya basma diye onu cezalandırdı.
لیک یوسف را به خود مشغول کرد ** تا نیاید در دلش زان حبس درد
Fakat Yusuf’u da gönlüne o mahpusluktan bir dert gelmesin diye kendisiyle meşgul etti.
آن‌چنانش انس و مستی داد حق ** که نه زندان ماند پیشش نه غسق 3415
Tanrı ona öyle bir ünsiyet öyle bir sarhoşluk ver di ki, gözünde ne zindan kaldı ne karanlık.
نیست زندانی وحش‌تر از رحم ** ناخوش و تاریک و پرخون و وخم
Zindan, rahimden daha aşağılık, daha kötü, daha karanlık, daha kanlı ve daha kokuşuk değil ya.
چون گشادت حق دریچه سوی خویش ** در رحم هر دم فزاید تنت بیش
Tanrı, rahimde sana kendi tarafından bir pencere açınca bedenin günden güne gelişti.
اندر آن زندان ز ذوق بی‌قیاس ** خوش شکفت از غرس جسم تو حواس
O zindanda, kıyas kabul etmez bir zevkle bedenin duyguları, adeta dikilmiş bir ağaç gibi güzelce açıldı.
زان رحم بیرون شدن بر تو درشت ** می‌گریزی از زهارش سوی پشت
O rahimden çıkmak sana pek güç gelirdi. Ananın kasığından arkaya doğru kaçardın.
راه لذت از درون دان نه از برون ** ابلهی دان جستن قصر و حصون 3420
Lezzet dışardan gelmez içten gelir. Bunu böyle bil. Köşkleri kaleleri aramayı ahmaklık say.
آن یکی در کنج مسجد مست و شاد ** وآن دگر در باغ ترش و بی‌مراد
Birisi Mescit bucağında sarhoş ve neşelidir. Öbürü bağda bahçede suratını asar, muradına erişmez, bir zevk bulamaz.
قصر چیزی نیست ویران کن بدن ** گنج در ویرانیست ای میر من
Köşk bir şey değildir. Bedenini yık. Define yıkık yerdedir a benim beyim.
این نمی‌بینی که در بزم شراب ** مست آنگه خوش شود کو شد خراب