-
مثنوی را چابک و دلخواه کن ** ماجرا را موجز و کوتاه کن 525
- Mesnevi’yi kısa ve gönlün istediği bir şekilde düz. Macerayı özlü ve kısa anlat.
-
بعد از آن گفتش که گندم آن کیست ** گفت امانت از یتیم بی وصیست
- Ondan sonra kuş dedi ki: Bu buğdaylar kimin? Adam, vasisi olmayan bir yetimin emaneti.
-
مال ایتام است امانت پیش من ** زانک پندارند ما را متمن
- Beni emin bildikleri için emanet ettiler, yetim malı dedi.
-
گفت من مضطرم و مجروححال ** هست مردار این زمان بر من حلال
- Kuş dedi ki: Ben pek açım. Şu anda bana leş bile helâl.
-
هین به دستوری ازین گندم خورم ** ای امین و پارسا و محترم
- Müsaade et de ey emniyetli, zâhit ve muhterem zat, şu buğdaydan yiyeyim.
-
گفت مفتی ضرورت هم توی ** بیضرورت گر خوری مجرم شوی 530
- Adam, zaruret hakkında fetva veren de sensin. Fakat zaruretin, ihtiyacın yok da yersen suçlu olursun.
-
ور ضرورت هست هم پرهیز به ** ور خوری باری ضمان آن بده
- Hattâ zaruretin varsa bile çekinmek daha iyi. Fakat mademki yiyeceksin, parasını ver bari dedi.
-
مرغ پس در خود فرو رفت آن زمان ** توسنش سر بستد از جذب عنان
- Kuş, o anda tamamiyle kendisinden geçmişti. Atı, yularını elinden almıştı.
-
چون بخورد آن گندم اندر فخ بماند ** چند او یاسین و الانعام خواند
- Buğdayları yedi ama tuzakta kala kaldı. Nice Yâsin okudu,nice En’am okudu.
-
بعد در ماندن چه افسوس و چه آه ** پیش از آن بایست این دود سیاه
- Âciz kaldıktan sonra ister acıklan, ister ah et. Bu kara duman, o hale düşmeden gerekti.
-
آن زمان که حرص جنبید و هوس ** آن زمان میگو کای فریادرس 535
- Hırs ve heves, insanı harekete getirdi mi o zaman ey feryadıma yetişen, medet de.
-
کان زمان پیش از خرابی بصره است ** بوک بصره وا رهد هم زان شکست
- Çünkü bu feryat, Basra harap olmadan edilen feryattır. Belki bu sınıklık yüzünden Basra kurtulur.
-
ابک لی یا باکیی یا ثاکلی ** قبل هدم البصرة و الموصل
- Ey ağlayan dövünen, bana Basra’yla Musul yıkılmadan ağla, dövün!
-
نح علی قبل موتی واغتفر ** لا تنح لی بعد موتی واصطبر
- Ölümden evvel feryat et, başına topraklar saç. Ölümden sonraysa ağlama, dayan.
-
ابک لی قبل ثبوری فیالنوی ** بعد طوفان النوی خل البکا
- Ben felâkete düşmeden, helâk olmadan ağla bana, felâket tufanından sonraysa ağlamayı bırak.
-
آن زمان که دیو میشد راهزن ** آن زمان بایست یاسین خواندن 540
- Şeytan, yolunu vurmadan Yâsin okumak gerek.
-
پیش از آنک اشکسته گردد کاروان ** آن زمان چوبک بزن ای پاسبان
- Kervan vurulup kırılmadan hayvan döv de yol alsın ey kervancı.
-
حکایت پاسبان کی خاموش کرد تا دزدان رخت تاجران بردند به کلی بعد از آن هیهای و پاسبانی میکرد
- Bir kervancı,hırsızlar,tacirlerin mallarını tamamiyle alıp götürünceye kadar susması, ondan sonra gürültüye kalkışması
-
پاسبانی خفت و دزد اسباب برد ** رختها را زیر هر خاکی فشرد
- Bir kervan muhafızı uyunmuştu. Hırsız gelip kervanı soydu, aldığı malları toprağa gömdü.
-
روز شد بیدار شد آن کاروان ** دید رفته رخت و سیم و اشتران
- Sabahleyin kervan halkı uyandı, malların, gümüşlerin, develerin yerinde yeller esiyordu.
-
پس بدو گفتند ای حارس بگو ** که چه شد این رخت و این اسباب کو
- Mallarımız ne oldu yahu? Söyle bakalım dediler.
-
گفت دزدان آمدند اندر نقاب ** رختها بردند از پیشم شتاب 545
- Dedi ki: Gece hırsızlar geldiler. Gözümüzün önünde ne var ne yoksa alıp götürdüler.
-
قوم گفتندش که ای چو تل ریگ ** پس چه میکردی کیی ای مردریگ
- Halk, a kum tepesine benzeyen herif, a arda kalasıca, sen ne yaptın? dediler.
-
گفت من یک کس بدم ایشان گروه ** با سلاح و با شجاعت با شکوه
- Dedi ki: Ben bir kişiydim, onlar yiğit, gürbüz, silâhlı bir alay adamdı.
-
گفت اگر در جنگ کم بودت امید ** نعرهای زن کای کریمان برجهید
- Halk pekâlâ dedi, savaşmayacaktın bari uyanın kalkın diye bağırsaydın.
-
گفت آن دم کارد بنمودند و تیغ ** که خمش ورنه کشیمت بیدریغ
- Dedi ki: Bağırmak istedim ama tam o sırada bana bıçak, kılıç gösterip sus, yoksa acımadan seni keseriz demek istediler.
-
آن زمان از ترس بستم من دهان ** این زمان هیهای و فریاد و فغان 550
- Ben de korkudan ağzımı kapadım. Fakat şimdi istediğiniz kadar bağırıp çağırayım.
-
آن زمان بست آن دمم که دم زنم ** این زمان چندانک خواهی هی کنم
- O zaman soluk bile alamıyordum, fakat şimdi dilediğiniz kadar feryat edeyim!
-
چونک عمرت برد دیو فاضحه ** بینمک باشد اعوذ و فاتحه
- Kötü ve rüsva, şeytan, ömrünü zâyettikten sonra “Euzü” çekmek, “Fâtiha” okumak beyhudedir.
-
گرچه باشد بینمک اکنون حنین ** هست غفلت بینمکتر زان یقین
- Beyhudedir ama yine de gaflete düşmek, feryat etmekten daha kötüdür ya.
-
همچنین هم بینمک مینال نیز ** که ذلیلان را نظر کن ای عزیز
- Sen de beyhude olsa, tatsız tuzsuz bulunsa bile yine feryat et, sızlan; ey yüce ve üstün Allah, de... Lûtfet bu hor kişilere bir bak.
-
قادری بیگاه باشد یا به گاه ** از تو چیزی فوت کی شد ای اله 555
- Feryada erişme zamanı da kaadirsin, o zaman geçince de. Allah’ım senden bir şey eksilmez ki!
-
شاه لا تاسوا علی ما فاتکم ** کی شود از قدرتش مطلوب گم
- Sen “Kaybettiğiniz şeylere hayıflanmayın” diyen padişahsın. Dilediğin şey nasıl olmaz?
-
حواله کردن مرغ گرفتاری خود را در دام به فعل و مکر و زرق زاهد و جواب زاهد مرغ را
- Kuşun,bu tutuluşunu zâhidin hareketine,riya ve hilesine vermesi,zâhidin de cevabı
-
گفت آن مرغ این سزای او بود ** که فسون زاهدان را بشنود
- Kuş dedi ki: Zâhitlerin afsununu dinleyenin lâyığı budur.
-
گفت زاهد نه سزای آن نشاف ** کو خورد مال یتیمان از گزاف
- Zâhit, hayır dedi, nahak yere yetimlerin malını yiyen kişinin lâyığıdır bu.
-
بعد از آن نوحهگری آغاز کرد ** که فخ و صیاد لرزان شد ز درد
- Kuş, bundan sonra öyle bir ağlayıp sızlanmaya koyuldu ki derdinden tuzak da titredi, avcı da.
-
کز تناقضهای دل پشتم شکست ** بر سرم جانا بیا میمال دست 560
- Kuş, gönlümdeki birbirine zıt şeyler yüzünden belim kırıldı diyordu; sevgili, gel de ellerinle başımı okşa.
-
زیر دست تو سرم را راحتیست ** دست تو در شکربخشی آیتیست
- Elinin altında oldukça başım rahatlaşır. Elin lûtuf ve ihsan hususunda bir delildir senin.
-
سایهی خود از سر من برمدار ** بیقرارم بیقرارم بیقرار
- Gölgeni başımdan çekme. Kararım kalmadı, kararım kalmadı, kararım kalmadı!
-
خوابها بیزار شد از چشم من ** در غمت ای رشک سرو و یاسمن
- Senin derdinle ey selvilerin, yaseminlerin haset ettikleri güzel, uyku gözlerimden usandı.
-
گر نیم لایق چه باشد گر دمی ** ناسزایی را بپرسی در غمی
- Lâyık değilsem bile ne olur, bir an olsun bu dertlere düşmüş, dermana lâyık olmayan kulun halini sorsan ne olur ki?
-
مر عدم را خود چه استحقاق بود ** که برو لطفت چنین درها گشود 565
- Yoklukta ne liyakat vardı ki sen ona bunca lûtuf kapılarını açtın.
-
خاک گرگین را کرم آسیب کرد ** ده گهر از نور حس در جیب کرد
- Uyuz bir toprağı, kerem ettin de insan haline getirdin; yenine, yakasına duygu nurlarından on inci doldurdun.
-
پنج حس ظاهر و پنج نهان ** که بشر شد نطفهی مرده از آن
- Ölü bir meni, bu beş zâhiri, beş bâtıni duyguyla adam haline geldi.
-
توبه بی توفیقت ای نور بلند ** چیست جز بر ریش توبه ریشخند
- Ey yüce nur, senin tevfikın olmadıkça tövbe nedir ki? Tövbenin bıyığına gülmeli.
-
سبلتان توبه یک یک بر کنی ** توبه سایهست و تو ماه روشنی
- Dilersen, tövbenin bıyıklarını bir bir yolarsın. Tövbe, bir gölgedir, sense aydın bir ay.
-
ای ز تو ویران دکان و منزلم ** چون ننالم چون بیفشاری دلم 570
- Ey yüzünden dükkânım, durağım yıkılmış olan dilber, kalbimi sıkmaktasın, nasıl feryat etmeyeyim?
-
چون گریزم زانک بی تو زنده نیست ** بی خداوندیت بود بنده نیست
- Senden nasıl kaçabilirim ki sensiz bir diri bile yoktur. Senin Allahlığın olmadıkça kulun varlığı olamaz.
-
جان من بستان تو ای جان را اصول ** زانک بیتو گشتهام از جان ملول
- Ey canların aslı, canımı al benim. Sensiz bu candan usandım artık.
-
عاشقم من بر فن دیوانگی ** سیرم از فرهنگی و فرزانگی
- Deliliğe âşığım, akıllılığa, usluluğa doydum.
-
چون بدرد شرم گویم راز فاش ** چند ازین صبر و زحیر و ارتعاش
- Utancımı yırttım, paraladım mı hiç olmazsa sırrımı açık söylerim. Ne zamana dek bu sabır, ne zamana dek bu mihnet ve titreyiş?