English    Türkçe    فارسی   

6
70-119

  • شاخهای تازه‌ی مرجان ببین  ** میوه‌های رسته ز آب جان ببین  70

  • چون ز حرف و صوت و دم یکتا شود  ** آن همه بگذارد و دریا شود 

  • حرف‌گو و حرف‌نوش و حرفها  ** هر سه جان گردند اندر انتها 

  • نان‌دهنده و نان‌ستان و نان‌پاک  ** ساده گردند از صور گردند خاک 

  • لیک معنیشان بود در سه مقام  ** در مراتب هم ممیز هم مدام 

  • خاک شد صورت ولی معنی نشد  ** هر که گوید شد تو گویش نه نشد  75

  • در جهان روح هر سه منتظر  ** گه ز صورت هارب و گه مستقر 

  • امر آید در صور رو در رود  ** باز هم از امرش مجرد می‌شود 

  • پس له الخلق و له الامرش بدان  ** خلق صورت امر جان راکب بر آن 

  • راکب و مرکوب در فرمان شاه  ** جسم بر درگاه وجان در بارگاه 

  • چونک خواهد که آب آید در سبو  ** شاه گوید جیش جان را که ارکبوا  80

  • باز جانها را چو خواند در علو  ** بانگ آید از نقیبان که انزلوا 

  • بعد ازین باریک خواهد شد سخن  ** کم کن آتش هیزمش افزون مکن 

  • تا نجوشد دیگهای خرد زود  ** دیگ ادراکات خردست و فرود 

  • پاک سبحانی که سیبستان کند  ** در غمام حرفشان پنهان کنند 

  • زین غمام بانگ و حرف و گفت و گوی  ** پرده‌ای کز سیب ناید غیر بوی  85

  • باری افزون کش تو این بو را به هوش  ** تا سوی اصلت برد بگرفته گوش 

  • بو نگه‌دار و بپرهیز از زکام  ** تن بپوش از باد و بود سرد عام 

  • تا نینداید مشامت را ز اثر  ** ای هواشان از زمستان سردتر 

  • چون جمادند و فسرده و تن‌شگرف  ** می‌جهد انفاسشان از تل برف 

  • چون زمین زین برف در پوشد کفن  ** تیغ خورشید حسام‌الدین بزن  90

  • هین بر آر از شرق سیف‌الله را  ** گرم کن زان شرق این درگاه را 

  • برف را خنجر زند آن آفتاب  ** سیلها ریزد ز کهها بر تراب 

  • زانک لا شرقیست و لا غربیست او  ** با منجم روز و شب حربیست او 

  • که چرا جز من نجوم بی‌هدی  ** قبله کردی از لیمی و عمی 

  • تا خوشت ناید مقال آن امین  ** در نبی که لا احب الا فلین  95

  • از قزح در پیش مه بستی کمر  ** زان همی رنجی ز وانشق القمر 

  • منکری این را که شمس کورت  ** شمس پیش تست اعلی‌مرتبت 

  • از ستاره دیده تصریف هوا  ** ناخوشت آید اذا النجم هوی 

  • خود مثرتر نباشد مه ز نان  ** ای بسا نان که ببرد عرق جان 

  • خود مثرتر نباشد زهره زآب  ** ای بسا آبا که کرد او تن خراب  100

  • مهر آن در جان تست و پند دوست  ** می‌زند بر گوش تو بیرون پوست 

  • پند ما در تو نگیرد ای فلان  ** پند تو در ما نگیرد هم بدان 

  • جز مگر مفتاح خاص آید ز دوست  ** که مقالید السموات آن اوست 

  • این سخن هم‌چون ستاره‌ست و قمر  ** لیک بی‌فرمان حق ندهد اثر 

  • این ستاره‌ی بی‌جهت تاثیر او  ** می‌زند بر گوشهای وحی‌جو  105

  • کی بیایید از جهت تا بی‌جهات  ** تا ندراند شما را گرگ مات 

  • آنچنان که لمعه‌ی درپاش اوست  ** شمس دنیا در صفت خفاش اوست 

  • هفت چرخ ازرقی در رق اوست  ** پیک ماه اندر تب و در دق اوست 

  • زهره چنگ مسله در وی زده  ** مشتری با نقد جان پیش آمده 

  • در هوای دستبوس او زحل  ** لیک خود را می‌نبیند از محل  110

  • دست و پا مریخ چندین خست ازو  ** وآن عطارد صد قلم بشکست ازو 

  • با منجم این همه انجم به جنگ  ** کای رها کرده تو جان بگزیده رنگ 

  • جان ویست و ما همه رنگ و رقوم  ** کوکب هر فکر او جان نجوم 

  • فکر کو آنجا همه نورست پاک  ** بهر تست این لفظ فکر ای فکرناک 

  • هر ستاره خانه دارد در علا  ** هیچ خانه در نگنجد نجم ما  115

  • جای سوز اندر مکان کی در رود  ** نور نامحدود را حد کی بود 

  • لیک تمثیلی و تصویری کنند  ** تا که در یابد ضعیفی عشقمند 

  • مثل نبود لیک باشد آن مثال  ** تا کند عقل مجمد را گسیل 

  • عقل سر تیزست لیکن پای سست  ** زانک دل ویران شدست و تن درست