English    Türkçe    فارسی   

6
902-951

  • عشق قهارست و من مقهور عشق  ** چون شکر شیرین شدم از شور عشق 

  • برگ کاهم پیش تو ای تند باد  ** من چه دانم که کجا خواهم فتاد 

  • گر هلالم گر بلالم می‌دوم  ** مقتدی آفتابت می‌شوم 

  • ماه را با زفتی و زاری چه کار  ** در پی خورشید پوید سایه‌وار  905

  • با قضا هر کو قراری می‌دهد  ** ریش‌خند سبلت خود می‌کند 

  • کاه‌برگی پیش باد آنگه قرار  ** رستخیزی وانگهانی عزم‌کار 

  • گربه در انبانم اندر دست عشق  ** یک‌دمی بالا و یک‌دم پست عشق 

  • او همی‌گرداندم بر گرد سر  ** نه به زیر آرام دارم نه زبر 

  • عاشقان در سیل تند افتاده‌اند  ** بر قضای عشق دل بنهاده‌اند  910

  • هم‌چو سنگ آسیا اندر مدار  ** روز و شب گردان و نالان بی‌قرار 

  • گردشش بر جوی جویان شاهدست  ** تا نگوید کس که آن جو راکدست 

  • گر نمی‌بینی تو جو را در کمین  ** گردش دولاب گردونی ببین 

  • چون قراری نیست گردون را ازو  ** ای دل اختروار آرامی مجو 

  • گر زنی در شاخ دستی کی هلد  ** هر کجا پیوند سازی بسکلد  915

  • گر نمی‌بینی تو تدویر قدر  ** در عناصر جوشش و گردش نگر 

  • زانک گردشهای آن خاشاک و کف  ** باشد از غلیان بحر با شرف 

  • باد سرگردان ببین اندر خروش  ** پیش امرش موج دریا بین بجوش 

  • آفتاب و ماه دو گاو خراس  ** گرد می‌گردند و می‌دارند پاس 

  • اختران هم خانه خانه می‌دوند  ** مرکب هر سعد و نحسی می‌شوند  920

  • اختران چرخ گر دورند هی  ** وین حواست کاهل‌اند و سست‌پی 

  • اختران چشم و گوش و هوش ما  ** شب کجااند و به بیداری کجا 

  • گاه در سعد و وصال و دلخوشی  ** گاه در نحس فراق و بیهشی 

  • ماه گردون چون درین گردیدنست  ** گاه تاریک و زمانی روشنست 

  • گه بهار و صیف هم‌چون شهد و شیر  ** گه سیاستگاه برف و زمهریر  925

  • چونک کلیات پیش او چو گوست  ** سخره و سجده کن چوگان اوست 

  • تو که یک جزوی دلا زین صدهزار  ** چون نباشی پیش حکمش بی‌قرار 

  • چون ستوری باش در حکم امیر  ** گه در آخر حبس گاهی در مسیر 

  • چونک بر میخت ببندد بسته باش  ** چونک بگشاید برو بر جسته باش 

  • آفتاب اندر فلک کژ می‌جهد  ** در سیه‌روزی خسوفش می‌دهد  930

  • کز ذنب پرهیز کن هین هوش‌دار  ** تا نگردی تو سیه‌رو دیگ‌وار 

  • ابر را هم تازیانه‌ی آتشین  ** می‌زنندش کانچنان رو نه چنین 

  • بر فلان وادی ببار این سو مبار  ** گوشمالش می‌دهد که گوش دار 

  • عقل تو از آفتابی بیش نیست  ** اندر آن فکری که نهی آمد مه‌ایست 

  • کژ منه ای عقل تو هم گام خویش  ** تا نیاید آن خسوف رو به پیش  935

  • چون گنه کمتر بود نیم آفتاب  ** منکسف بینی و نیمی نورتاب 

  • که به قدر جرم می‌گیرم ترا  ** این بود تقریر در داد و جزا 

  • خواه نیک و خواه بد فاش و ستیر  ** بر همه اشیا سمیعیم و بصیر 

  • زین گذر کن ای پدر نوروز شد  ** خلق از خلاق خوش پدفوز شد 

  • باز آمد آب جان در جوی ما  ** باز آمد شاه ما در کوی ما  940

  • می‌خرامد بخت و دامن می‌کشد  ** نوبت توبه شکستن می‌زند 

  • توبه را بار دگر سیلاب برد  ** فرصت آمد پاسبان را خواب برد 

  • هر خماری مست گشت و باده خورد  ** رخت را امشب گرو خواهیم کرد 

  • زان شراب لعل جان جان‌فزا  ** لعل اندر لعل اندر لعل ما 

  • باز خرم گشت مجلس دلفروز  ** خیز دفع چشم بد اسپند سوز  945

  • نعره‌ی مستان خوش می‌آیدم  ** تا ابد جانا چنین می‌بایدم 

  • نک هلالی با بلالی یار شد  ** زخم خار او را گل و گلزار شد 

  • گر ز زخم خار تن غربال شد  ** جان و جسمم گلشن اقبال شد 

  • تن به پیش زخم خار آن جهود  ** جان من مست و خراب آن و دود 

  • بوی جانی سوی جانم می‌رسد  ** بوی یار مهربانم می‌رسد  950

  • از سوی معراج آمد مصطفی  ** بر بلالش حبذا لی حبذا