If the Divine destiny a hundred times attempts thy life, yet the Divine destiny gives thee life and heals thee.
گر قضا صد بار قصد جان کند ** هم قضا جانت دهد درمان کند
This Divine destiny, if a hundred times it waylays thee, (nevertheless) pitches thy tent on the top of Heaven.1260
این قضا صد بار اگر راهت زند ** بر فراز چرخ خرگاهت زند
Know that this is from the loving kindness (of God), that He terrifies thee in order that He may establish thee in the kingdom of security.
از کرم دان این که می‌‌ترساندت ** تا به ملک ایمنی بنشاندت
This subject hath no end. ’Tis late. Hearken (now) to the story of the hare and the lion.
این سخن پایان ندارد گشت دیر ** گوش کن تو قصه‌‌ی خرگوش و شیر
How the hare drew back from the lion when he approached the well.
پای واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید
When the lion came near the well, he saw that the hare lagged on the way and stepped back.
چون که نزد چاه آمد شیر دید ** کز ره آن خرگوش ماند و پا کشید
He said, “Why have you stepped back? Do not step back, come on!”
گفت پا واپس کشیدی تو چرا ** پای را واپس مکش پیش اندر آ
The hare said, “Where is my (power to move a) foot? for (both) hand and foot are gone. My soul trembles and my heart (courage) has fled.1265
گفت کو پایم که دست و پای رفت ** جان من لرزید و دل از جای رفت
Seest thou not the colour of my face (pale) as gold? My colour indeed is giving knowledge of my inward state.
رنگ رویم را نمی‌‌بینی چو زر ** ز اندرون خود می‌‌دهد رنگم خبر
Since God has called the (external) sign (aspect) informative, the eye of the gnostic has remained turned towards the sign.
حق چو سیما را معرف خوانده است ** چشم عارف سوی سیما مانده است
Colour and scent are significant like a bell: the neigh of a horse makes (one) acquainted with the horse.
رنگ و بو غماز آمد چون جرس ** از فرس آگه کند بانگ فرس
The sound made by any thing conveys knowledge of it, so that you may distinguish the bray of an ass from the creak of a door.
بانگ هر چیزی رساند زو خبر ** تا بدانی بانگ خر از بانگ در
Touching the discrimination of persons (one from another), the Prophet said, ‘A man is hidden when his tongue is folded up.’1270
گفت پیغمبر به تمییز کسان ** مرء مخفی لدی طی اللسان
The colour of the face indicates the state of the heart: have pity on me, implant love of me in thy heart.
رنگ رو از حال دل دارد نشان ** رحمتم کن مهر من در دل نشان
A red complexion has the sound of (declares and expresses) thankfulness (satisfaction); the sound (signification) of a pale complexion has the sound (signification) of patience.
رنگ روی سرخ دارد بانگ شکر ** بانگ روی زرد باشد صبر و نکر
There has come upon me that which takes away hand and foot, takes away colour of face and strength and (every outward) mark;
در من آمد آن که دست و پا برد ** رنگ رو و قوت و سیما برد
That which shatters every thing it comes upon, tears up every tree from root and bottom;
آن که در هر چه در آید بشکند ** هر درخت از بیخ و بن او بر کند
There has come upon me that by which man and animal, mineral and plant have been checkmated.1275
در من آمد آن که از وی گشت مات ** آدمی و جانور جامد نبات
These indeed are (only) parts, (but) wholes (too) are by him (Doom) made yellow in hue and corrupt in odour,
این خود اجزایند کلیات از او ** زرد کرده رنگ و فاسد کرده بو
So that the world is now patient, now thankful; the garden now puts on a robe (of verdure) and again is bare.
تا جهان گه صابر است و گه شکور ** بوستان گه حله پوشد گاه عور
The sun, which rises fire-coloured, at another hour sinks headlong.
آفتابی کاو بر آید نارگون ** ساعتی دیگر شود او سر نگون
Stars shining in the four quarters (of the sky) are, from time to time, afflicted with (consumed by) burning.
اختران تافته بر چار طاق ** لحظه لحظه مبتلای احتراق
The moon, which excels the stars in beauty, becomes like a phantom from the malady of a phthisis. 1280
ماه کاو افزود ز اختر در جمال ** شد ز رنج دق او همچون خیال
This earth, quiet and controlled, is thrown by earthquakes into feverish tremors.
این زمین با سکون با ادب ** اندر آرد زلزله‌‌ش در لرز تب