English    Türkçe    فارسی   

1
1549-1573

  • Because of his generosity he said to each male slave and each handmaid, “What shall I bring (home) for you? Tell (me) quickly.”
  • هر غلام و هر کنیزک را ز جود ** گفت بهر تو چه آرم گوی زود

  • Each one asked him for some object of desire: that good man gave his promise to them all. 1550
  • هر یکی از وی مرادی خواست کرد ** جمله را وعده بداد آن نیک مرد

  • He said to the parrot, “What present would you like me to bring for you from the land of India?”
  • گفت طوطی را چه خواهی ارمغان ** کارمت از خطه‌‌ی هندوستان‌‌

  • The parrot said to him, “When thou seest the parrots there, explain my plight (and say),
  • گفتش آن طوطی که آن جا طوطیان ** چون ببینی کن ز حال من بیان‌‌

  • ‘Such and such a parrot, who is longing for you, is in my prison by the destiny of Heaven.
  • کان فلان طوطی که مشتاق شماست ** از قضای آسمان در حبس ماست‌‌

  • She salutes you and asks for justice and desires (to learn) from you the means and way of being rightly guided.
  • بر شما کرد او سلام و داد خواست ** وز شما چاره و ره ارشاد خواست‌‌

  • She says, “Is it meet that I in yearning (after you) should give up the ghost and die here in separation? 1555
  • گفت می‌‌شاید که من در اشتیاق ** جان دهم اینجا بمیرم در فراق‌‌

  • Is this right—(that) I (should be) in grievous bondage, while ye are now on green plants, now on trees?
  • این روا باشد که من در بند سخت ** گه شما بر سبزه گاهی بر درخت‌‌

  • The faith kept by friends, is it like this?—I in this prison and ye in the rose-garden.
  • این چنین باشد وفای دوستان ** من در این حبس و شما در بوستان‌‌

  • O ye noble ones, call to mind this piteous bird, (and drink in memory of me) a morning-draught amongst the meadows!
  • یاد آرید ای مهان زین مرغ زار ** یک صبوحی در میان مرغزار

  • Happy it is for a friend to be remembered by friends, in particular when that (beloved) is Laylá and this (lover) Majnún.
  • یاد یاران یار را میمون بود ** خاصه کان لیلی و این مجنون بود

  • O ye who consort with your charming and adored one, am I to be drinking cups filled with my own blood? 1560
  • ای حریفان بت موزون خود ** من قدحها می‌‌خورم پر خون خود

  • (O thou who art my beloved), quaff one cup of wine in memory of me, if thou art unwilling to do me justice,
  • یک قدح می نوش کن بر یاد من ** گر همی‌‌خواهی که بدهی داد من‌‌

  • Or (at least), when thou hast drunk, spill one draught on the earth in memory of this fallen one who sifts dust.
  • یا به یاد این فتاده‌‌ی خاک بیز ** چون که خوردی جرعه ای بر خاک ریز

  • Oh, where, I wonder, is that covenant and oath? Where are the promises of that lip like candy?
  • ای عجب آن عهد و آن سوگند کو ** وعده‌‌های آن لب چون قند کو

  • If thy having forsaken thy slave is because of (his) ill service (to thee)—when thou doest ill to the ill-doer, then what is the difference (between master and slave)?
  • گر فراق بنده  از بد بندهگی است ** چون تو با بدبندگی پس فرق چیس

  • Oh, the ill thou doest in wrath and quarrel is more delightful than music and the sound of the harp. 1565
  • ای بدی که تو کنی در خشم و جنگ ** با طرب تر از سماع و بانگ چنگ‌‌

  • Oh, thy cruelty is better than felicity, and thy vengeance dearer than life.
  • ای جفای تو ز دولت خوبتر ** و انتقام تو ز جان محبوبتر

  • This is thy fire: how (what) must be thy light! This is (thy) mourning, so how (what) indeed must be thy festival!
  • نار تو این است نورت چون بود ** ماتم این تا خود که سورت چون بود

  • In respect of the sweetnesses which thy cruelty hath, and in respect of thy beauty, no one gets to the bottom of thee.
  • از حلاوتها که دارد جور تو ** وز لطافت کس نیابد غور تو

  • I complain, and (yet) I fear lest he believe me and from kindness make that cruelty less.
  • نالم و ترسم که او باور کند ** وز کرم آن جور را کمتر کند

  • I am exceedingly enamoured of his violence and his gentleness: ’tis marvelous (that) I (am) in love with both these contraries. 1570
  • عاشقم بر قهر و بر لطفش به جد ** بو العجب من عاشق این هر دو ضد

  • By God, if (I escape) from this thorn (of sorrow) and enter the garden (of joy), because of this I shall begin to moan like the nightingale.
  • و الله ار زین خار در بستان شوم ** همچو بلبل زین سبب نالان شوم‌‌

  • This is a wondrous nightingale that opens his mouth to eat thorns and roses together.
  • این عجب بلبل که بگشاید دهان ** تا خورد او خار را با گلستان‌‌

  • What nightingale is this? (Nay), ’tis a fiery monster: because of (his) love all unsweet things are sweetness to him.
  • این چه بلبل این نهنگ آتشی است ** جمله ناخوشها ز عشق او را خوشی است‌‌