English    Türkçe    فارسی   

1
2172-2196

  • How should an old harper be the chosen of God? O Hidden Mystery, how excellent, how excellent art Thou!”
  • پیر چنگی کی بود خاص خدا ** حبذا ای سر پنهان حبذا

  • Once again he wandered about the graveyard, like the hunting lion about the desert.
  • بار دیگر گرد گورستان بگشت ** همچو آن شیر شکاری گرد دشت‌‌

  • When it became certain to him that none was there except the old man, he said, “Many an illumined heart is (to be found) in darkness.”
  • چون یقین گشتش که غیر پیر نیست ** گفت در ظلمت دل روشن بسی است‌‌

  • He came and sat down there (beside him) with a hundred marks of respect. ‘Umar happened to sneeze, and the old man sprang to his feet. 2175
  • آمد او با صد ادب آن جا نشست ** بر عمر عطسه فتاد و پیر جست‌‌

  • He saw ‘Umar and stood fixed in amazement: he resolved to go and began to tremble (with fear).
  • مر عمر را دید و ماند اندر شگفت ** عزم رفتن کرد و لرزیدن گرفت‌‌

  • He said within himself, “O God, help, I beseech thee! The Inspector has fallen upon a poor old harper.”
  • گفت در باطن خدایا از تو داد ** محتسب بر پیرکی چنگی فتاد

  • When ‘Umar looked on the old man's countenance, he saw him ashamed and pale.
  • چون نظر اندر رخ آن پیر کرد ** دید او را شرمسار و روی زرد

  • Then ‘Umar said to him, “Fear not, do not flee from me, for I have brought thee glad tidings from God.
  • پس عمر گفتش مترس از من مرم ** کت بشارتها ز حق آورده‌‌ام‌‌

  • How often has God praised thy disposition, so that He has made ‘Umar in love with thy face! 2180
  • چند یزدان مدحت خوی تو کرد ** تا عمر را عاشق روی تو کرد

  • Sit down beside me and do not make separation (between us), that I may say into thine ear the secret (message) from (the Divine) favour.
  • پیش من بنشین و مهجوری مساز ** تا به گوشت گویم از اقبال راز

  • God sends thee greeting and asks thee how thou farest in thy distress and boundless sorrows.
  • حق سلامت می‌‌کند می‌‌پرسدت ** چونی از رنج و غمان بی‌‌حدت‌‌

  • Lo, here are some pieces of gold to pay for silk. Spend them and come back to this place.”
  • نک قراضه‌‌ی چند ابریشم بها ** خرج کن این را و باز اینجا بیا

  • The old man trembled when he heard this, biting his hand and quivering all over,
  • پیر لرزان گشت چون این را شنید ** دست می‌‌خایید و بر خود می‌‌تپید

  • Crying, “O God who hast no like!” inasmuch as the poor old man was melted with shame. 2185
  • بانگ می‌‌زد کای خدای بی‌‌نظیر ** بس که از شرم آب شد بی‌‌چاره پیر

  • After he had wept long and his grief had gone beyond (all) bounds, he dashed his harp on the earth and broke it to bits.
  • چون بسی بگریست و از حد رفت درد ** چنگ را زد بر زمین و خرد کرد

  • He said, “O thou (harp) that hast been to me a curtain (debarring me) from God, O thou (that hast been) to me a brigand (cutting me off) from the King's highway,
  • گفت ای بوده حجابم از اله ** ای مرا تو راه زن از شاه راه‌‌

  • O thou that hast drunk my blood for seventy years, O thou because of whom my face is black (disgraced) before (the Divine) perfection!
  • ای بخورده خون من هفتاد سال ** ای ز تو رویم سیه پیش کمال‌‌

  • Have mercy, O bounteous God who keepest faith, on a life passed in iniquity!
  • ای خدای با عطای با وفا ** رحم کن بر عمر رفته در جفا

  • God gave (me) a life, the value of every single day whereof none in the world can know. 2190
  • داد حق عمری که هر روزی از آن ** کس نداند قیمت آن در جهان‌‌

  • I have spent my life, breath by breath: I have breathed it all away in treble and bass.
  • خرج کردم عمر خود را دم‌‌به‌‌دم ** در دمیدم جمله را در زیر و بم‌‌

  • Ah me, that in minding the (musical) mode and rhythm of ‘Iráq the bitter moment of parting (from this world) went out of my mind (was forgotten).
  • آه کز یاد ره و پرده‌‌ی عراق ** رفت از یادم دم تلخ فراق‌‌

  • Alas that from the liquid freshness of the minor zírafgand the seed sown in my heart dried up, and my heart died.
  • وای کز تری زیر افکند خرد ** خشک شد کشت دل من دل بمرد

  • Alas that from (my preoccupation with) the sound of these four-and-twenty (melodies) the caravan passed and the day grew late.”
  • وای کز آواز این بیست و چهار ** کاروان بگذشت و بی‌‌گه شد نهار

  • O God, help (me) against this (self of mine) that is seeking help (from Thee): I seek justice (redress) from no one (else, but only) from this justice-seeking (self). 2195
  • ای خدا فریاد زین فریادخواه ** داد خواهم نه ز کس زین داد خواه‌‌

  • I shall not get justice for myself from any one except, surely, from Him who is nearer to me than I;
  • داد خود از کس نیابم جز مگر ** ز آن که او از من به من نزدیکتر