English    Türkçe    فارسی   

1
3104-3128

  • After that, the lion turned to the fox and said, “Divide this for eating.”
  • بعد از آن رو شیر با روباه کرد ** گفت این را بخش کن از بهر خورد

  • He bowed low and said, “This fat ox will be thy food at breakfast, O excellent King, 3105
  • سجده کرد و گفت کاین گاو سمین ** چاشت خوردت باشد ای شاه گزین‌‌

  • And that goat will be a portion reserved for the victorious King at midday,
  • و آن بز از بهر میان روز را ** یخنیی باشد شه پیروز را

  • And the hare too for supper—(to be) the repast at nightfall of the gracious and bountiful King.”
  • و آن دگر خرگوش بهر شام هم ** شب چره‌‌ی این شاه با لطف و کرم‌‌

  • Said the lion, “O fox, thou hast made justice shine forth: from whom didst thou learn to divide in such a manner?
  • گفت ای روبه تو عدل افروختی ** این چنین قسمت ز کی آموختی‌‌

  • Whence didst thou learn this, O eminent one?” “O King of the world,” he replied, “(I learned it) from the fate of the wolf.”
  • از کجا آموختی این ای بزرگ ** گفت ای شاه جهان از حال گرگ‌‌

  • The lion said, “Inasmuch as thou hast become pledged to love of me, pick up all the three (animals), and take (them) and depart. 3110
  • گفت چون در عشق ما گشتی گرو ** هر سه را برگیر و بستان و برو

  • O fox, since thou hast become entirely mine, how should I hurt thee when thou hast become myself?
  • روبها چون جملگی ما را شدی ** چونت آزاریم چون تو ما شدی‌‌

  • I am thine, and all the beasts of chase are thine: set thy foot on the Seventh Heaven and mount (beyond)!
  • ما ترا و جمله اشکاران ترا ** پای بر گردون هفتم نه بر آ

  • Since thou hast taken warning from (the fate of) the vile wolf, thou art not a fox: thou art my own lion.
  • چون گرفتی عبرت از گرگ دنی ** پس تو روبه نیستی شیر منی‌‌

  • The wise man is he that in (the hour of) the shunned tribulation takes warning from the death of his friends.”
  • عاقل آن باشد که عبرت گیرد از ** مرگ یاران در بلای محترز

  • At that moment the fox uttered a hundred thanksgivings, saying, "(How lucky) that the lion called me up after the wolf. 3115
  • روبه آن دم بر زبان صد شکر راند ** که مرا شیر از پی آن گرگ خواند

  • If he had bidden me first, saying, ‘Do thou divide this,’ who would have escaped from him with his life?”
  • گر مرا اول بفرمودی که تو ** بخش کن این را که بردی جان از او

  • Thanks be to Him (God), then, that He caused us to appear (be born) in the world after those of old,
  • پس سپاس او را که ما را در جهان ** کرد پیدا از پس پیشینیان‌‌

  • So that we heard of the chastisements which God inflicted upon the past generations in the preceding time,
  • تا شنیدیم آن سیاستهای حق ** بر قرون ماضیه اندر سبق‌‌

  • That we, like the fox, may keep better watch over ourselves from (considering) the fate of those ancient wolves.
  • تا که ما از حال آن گرگان پیش ** همچو روبه پاس خود داریم بیش‌‌

  • On this account he that is God's prophet and veracious in explanation called us “a people on which God has taken mercy.” 3120
  • امت مرحومه زین رو خواندمان ** آن رسول حق و صادق در بیان‌‌

  • Behold with clear vision the bones and fur of those wolves, and take warning, O mighty ones!
  • استخوان و پشم آن گرگان عیان ** بنگرید و پند گیرید ای مهان‌‌

  • The wise man will put off from his head (lay aside) this self-existence and wind (of vanity), since he heard (what was) the end of the Pharaohs and ‘Ád;
  • عاقل از سر بنهد این هستی و باد ** چون شنید انجام فرعونان و عاد

  • And if he do not put it off, others will take warning from what befell him in consequence of his being misguided.
  • ور بننهد دیگران از حال او ** عبرتی گیرند از اضلال او

  • How Noah, on whom be peace, threatened his people, saying, “Do not struggle with me, for I am (only) a veil: ye are really struggling with God (who is) within this (veil), O God-forsaken men!”
  • تهدید کردن نوح علیه السلام مر قوم را که با من مپیچید که من رو پوشم در میان پس به حقیقت با خدای می‌‌پیچید ای مخذولان‌‌

  • Noah said, “O ye headstrong ones, I am not I: I am dead to the (animal) soul, I am living through the Soul of souls.
  • گفت نوح ای سرکشان من من نی‌‌ام ** من ز جان مرده به جانان می‌‌زی‌‌ام‌‌

  • Inasmuch as I am dead to the senses of the father of mankind (human sense perceptions), God has become my hearing and perception and sight. 3125
  • چون بمردم از حواس بو البشر ** حق مرا شد سمع و ادراک و بصر

  • Since I am not I, this breath (of mine) is from Him: in the presence of this breath if any one breathes (a word) he is an infidel.”
  • چون که من من نیستم این دم ز هوست ** پیش این دم هر که دم زد کافر اوست‌‌

  • In the form of this fox there is the lion: ’tis not fitting to advance boldly towards this fox.
  • هست اندر نقش این روباه شیر ** سوی این روبه نشاید شد دلیر

  • Unless thou believe in him from his exterior aspect (accept him in the form in which he appears), thou wilt not hear from him the lions' roar.
  • گر ز روی صورتش می‌‌نگروی ** غره‌‌ی شیران از او می‌‌نشنوی‌‌