English    Türkçe    فارسی   

1
339-363

  • “The Christians,” said he, “seek to save their lives; they hide their religion from the king.
  • گفت ترسایان پناه جان کنند ** دین خود را از ملک پنهان کنند

  • Slay them not, for slaying (them) is useless: religion hath no smell, it is not musk and aloes-wood. 340
  • کم کش ایشان را که کشتن سود نیست ** دین ندارد بوی، مشک و عود نیست‌‌

  • The secret is concealed in a hundred coverings: its outward form is (in agreement) with thee, (but) the inward (reality) is (in) disagreement.”
  • سر پنهان است اندر صد غلاف ** ظاهرش با تست و باطن بر خلاف‌‌

  • The king said to him: “Tell (me), then, what is the (best) plan? What is the remedy against that deceit and imposture?—
  • شاه گفتش پس بگو تدبیر چیست ** چاره‌‌ی آن مکر و ان تزویر چیست‌‌

  • So that there may not remain a single Christian in the world, neither one whose religion is manifest nor one who is concealed.”
  • تا نماند در جهان نصرانیی ** نی هویدا دین و نی پنهانیی‌‌

  • “O king,” said he, “cut off my ears and hands, rip my nose and lips by bitter (cruel) decree;
  • گفت ای شه گوش و دستم را ببر ** بینی‌‌ام بشکاف و لب در حکم مر

  • Then bring me under the gallows, that an intercessor may plead for me. 345
  • بعد از آن در زیر دار آور مرا ** تا بخواهد یک شفاعت‌‌گر مرا

  • Do this deed in the place for (public) proclamation, on a highway where roads run in four directions.
  • بر منادی گاه کن این کار تو ** بر سر راهی که باشد چار سو

  • Then banish me from thy presence to a distant land, that I may cast mischief and confusion amongst them.
  • آن گهم از خود بران تا شهر دور ** تا در اندازم در ایشان شر و شور

  • How the vizier brought the Christians into doubt and perplexity.
  • تلبیس وزیر با نصارا

  • Then I will say (to them), ‘I am secretly a Christian. O God who knowest (all) things hidden, Thou knowest me.
  • پس بگویم من به سر نصرانی‌‌ام ** ای خدای راز دان می‌‌دانی‌‌ام‌‌

  • The king was informed of my (Christian) faith and from bigotry sought to take my life.
  • شاه واقف گشت از ایمان من ** وز تعصب کرد قصد جان من‌‌

  • I wished to hide my religion from the king and profess his religion, 350
  • خواستم تا دین ز شه پنهان کنم ** آن که دین اوست ظاهر آن کنم‌‌

  • (But) the king got a scent of my inmost beliefs, and my words were suspected (when I stood) before the king.
  • شاه بویی برد از اسرار من ** متهم شد پیش شه گفتار من‌‌

  • He said, “Your words are like a needle in bread (specious but pernicious); there is a window between my heart and yours.
  • گفت گفت تو چو در نان سوزن است ** از دل من تا دل تو روزن است‌‌

  • Through that window I have seen your (real) state: I see your state and will not heed your words.”
  • من از آن روزن بدیدم حال تو ** حال تو دیدم ننوشم قال تو

  • Had not the spirit of Jesus been my aid, he would in Jewish fashion have torn me to pieces.
  • گر نبودی جان عیسی چاره‌‌ام ** او جهودانه بکردی پاره‌‌ام‌‌

  • For Jesus' sake I would yield my life and give my head and lay on myself (confess) myriads of obligations to him. 355
  • بهر عیسی جان سپارم سر دهم ** صد هزاران منتش بر خود نهم‌‌

  • I do not grudge Jesus my life, but full well am I versed in the knowledge of his religion.
  • جان دریغم نیست از عیسی و لیک ** واقفم بر علم دینش نیک نیک‌‌

  • Grief was coming over me (it seemed to me a pity) that that holy religion should perish amongst those who are ignorant (of it).
  • حیف می‌‌آمد مرا کان دین پاک ** در میان جاهلان گردد هلاک‌‌

  • Thanks be to God and to Jesus that I have become a guide to the true faith.
  • شکر ایزد را و عیسی را که ما ** گشته‌‌ایم آن کیش حق را رهنما

  • I have escaped from Jews and Judaism so (entirely) that I have bound my waist with a (Christian) girdle.
  • از جهود و از جهودی رسته‌‌ام ** تا به زناری میان را بسته‌‌ام‌‌

  • The (present) epoch is the epoch of Jesus. O men, hearken with your souls unto the mysteries of his religion!’” 360
  • دور دور عیسی است ای مردمان ** بشنوید اسرار کیش او به جان‌‌

  • The king did to him that deed (mutilation) which he had proposed: the people remained in amazement at that hidden (mysterious) plot.
  • کرد با وی شاه آن کاری که گفت ** خلق حیران مانده ز ان مکر نهفت‌‌

  • He (the king) drove him away to the Christians. After that, he (the vizier) began to proselytise.
  • راند او را جانب نصرانیان ** کرد در دعوت شروع او بعد از آن‌‌

  • How the Christians let themselves be duped by the vizier.
  • قبول کردن نصارا مکر وزیر را

  • Myriads of Christian men gathered round him, little by little, in his abode,
  • صد هزاران مرد ترسا سوی او ** اندک اندک جمع شد در کوی او