English    Türkçe    فارسی   

1
3399-3423

  • God said, “Nay, but on the contrary there shall be no relationships : asceticism and piety shall be the (sole) avenue to pre-eminence.”
  • گفت حق نی بل که لا انساب شد ** زهد و تقوی فضل را محراب شد

  • This is not the heritage of the fleeting world, so that thou shouldst gain it by ties of relationship: ’tis a spiritual (heritage). 3400
  • این نه میراث جهان فانی است ** که به انسابش بیابی جانی است‌‌

  • Nay, these things are the heritage of the prophets; the inheritors of these are the spirits of the devout.
  • بلکه این میراثهای انبیاست ** وارث این جانهای اتقیاست‌‌

  • The son of Bú Jahl became a true believer for all to see; the son of the prophet Noah became one of those who lost the way.
  • پور آن بو جهل شد مومن عیان ** پور آن نوح نبی از گمرهان‌‌

  • “The child of earth (Adam) became illumined like the moon; thou art the child of fire: get thee gone with thy face black (in disgrace)!”
  • زاده‌‌ی خاکی منور شد چو ماه ** زاده‌‌ی آتش تویی رو رو سیاه‌‌

  • The wise man has made (use of) such reasonings and investigation on a cloudy day or at night for the sake of (finding) the qibla;
  • این قیاسات و تحری روز ابر ** یا به شب مر قبله را کرده ست حبر

  • But with the sun and with the Ka‘ba before your face, do not seek to reason and investigate in this manner. 3405
  • لیک با خورشید و کعبه پیش رو ** این قیاس و این تحری را مجو

  • Do not pretend that you cannot see the Ka‘ba, do not avert your face from it because you have reasoned (that it is not to be seen). God knows best what is right.
  • کعبه نادیده مکن رو زو متاب ** از قیاس الله أعلم بالصواب‌‌

  • When you hear a pipe from the Bird of God, you commit its outward (meaning) to memory, like a lesson,
  • چون صفیری بشنوی از مرغ حق ** ظاهرش را یاد گیری چون سبق‌‌

  • And then from yourself (out of your own head) you make some analogies: you make (what is) mere fancy into a (thing of) substance (reality).
  • وانگهی از خود قیاساتی کنی ** مر خیال محض را ذاتی کنی‌‌

  • The Abdál have certain mystical expressions of which the doctrines (of external religion) are ignorant.
  • اصطلاحاتی است مر ابدال را ** که نباشد ز آن خبر اقوال را

  • You have learned the birds' language by the sound (alone), you have kindled (invented) a hundred analogies and a hundred caprices. 3410
  • منطق الطیری به صوت آموختی ** صد قیاس و صد هوس افروختی‌‌

  • The hearts (of the saints) are wounded by you, as the invalid (was hurt by the deaf man), (while) the deaf man became intoxicated (overjoyed) with the vain notion of success.
  • همچو آن رنجور دلها از تو خست ** کر به پندار اصابت گشته مست‌‌

  • The writer of the Revelation, from (hearing) the Bird's voice, supposed that he was the Bird's equal:
  • کاتب آن وحی ز آن آواز مرغ ** برده ظنی کاو بود همباز مرغ‌‌

  • The Bird flapped a wing and blinded him: lo, it plunged him in the abyss of death and bale.
  • مرغ پری زد مر او را کور کرد ** نک فرو بردش به قعر مرگ و درد

  • “Beware! do not ye also, (beguiled) by a reflexion or an opinion, fall from the dignities of Heaven!
  • هین به عکسی یا به ظنی هم شما ** در میفتید از مقامات سما

  • Although ye are Hárút and Márút and superior to all (the angels) on the terrace of We are they that stand in ranks, 3415
  • گر چه هاروتید و ماروت و فزون ** از همه بر بام نحن الصافون‌‌

  • (Yet) take mercy on the wickednesses of the wicked: execrate egoism and the self-conceited (egoist).
  • بر بدیهای بدان رحمت کنید ** بر منی و خویش بینی کم تنید

  • Beware, lest (the Divine) jealousy come from ambush and ye fall headlong to the bottom of the earth.”
  • هین مبادا غیرت آید از کمین ** سر نگون افتید در قعر زمین‌‌

  • They both said, “O God, Thine is the command: without Thy security (protection) where indeed is any security?”
  • هر دو گفتند ای خدا فرمان تراست ** بی‌‌امان تو امانی خود کجاست‌‌

  • They were saying this, but their hearts were throbbing (with desire)—“How should evil come from us? Good servants (of God) are we!”
  • این همی‌‌گفتند و دلشان می‌‌طپید ** بد کجا آید ز ما نعم العبید

  • The prick of desire in the two angels did not leave (them) until it sowed the seed of self-conceit. 3420
  • خار خار دو فرشته هم نهشت ** تا که تخم خویش بینی را نکشت‌‌

  • Then they were saying, “O ye that are composed of the (four) elements (and are) unacquainted with the purity of the spiritual beings,
  • پس همی‌‌گفتند کای ارکانیان ** بی‌‌خبر از پاکی روحانیان‌‌

  • We will draw curtains (of light) over this (terrestrial) sky, we will come to earth and set up the canopy,
  • ما بر این گردون تتقها می‌‌تنیم ** بر زمین آییم و شادروان زنیم‌‌

  • We will deal justice and perform worship and every night we will fly up again to Heaven,
  • عدل توزیم و عبادت آوریم ** باز هر شب سوی گردون بر پریم‌‌