English    Türkçe    فارسی   

1
374-398

  • O God, there are myriads of snares and baits, and we are as greedy foodless birds.
  • صد هزاران دام و دانه ست ای خدا ** ما چو مرغان حریص بی‌‌نوا

  • From moment to moment we are caught in a fresh snare, though we become, each one, (like) a falcon or a Símurgh. 375
  • دم‌‌به‌‌دم ما بسته‌‌ی دام نویم ** هر یکی گر باز و سیمرغی شویم‌‌

  • Every moment Thou art delivering us, and again we are going to a snare, O Thou who art without want!
  • می‌‌رهانی هر دمی ما را و باز ** سوی دامی می‌‌رویم ای بی‌‌نیاز

  • We are putting corn in this barn, (and then) we are losing the corn that has been garnered.
  • ما در این انبار گندم می‌‌کنیم ** گندم جمع آمده گم می‌‌کنیم‌‌

  • (Why), after all, do not we consider with intelligent mind that this damage to the corn arises from the deceitfulness of the mouse?
  • می‌‌نیندیشیم آخر ما به هوش ** کین خلل در گندم است از مکر موش‌‌

  • Since the mouse has made a hole in our barn, and our barn has been ravaged by its guile,
  • موش تا انبار ما حفره زده ست ** وز فنش انبار ما ویران شده ست‌‌

  • O soul, in the first place avert the mischief of the mouse, and then show fervour (zeal) in garnering the corn. 380
  • اول ای جان دفع شر موش کن ** وانگهان در جمع گندم جوش کن‌‌

  • Hear (one) of the sayings related from the Chiefest of the Chief (the Prophet): “No prayer is complete without ‘presence’ (concentration of the mind on God).”
  • بشنو از اخبار آن صدر الصدور ** لا صلاة تم الا بالحضور

  • If there is no thievish mouse in our barn, where is the corn of forty years' works (of devotion)?
  • گر نه موشی دزد در انبار ماست ** گندم اعمال چل ساله کجاست‌‌

  • Why is the daily sincerity (of our devotions) not being stored, bit by bit, in this barn of ours?
  • ریزه ریزه صدق هر روزه چرا ** جمع می‌‌ناید در این انبار ما

  • Many a star (spark) of fire shot forth from the iron (of good works), and that burning heart received (it) and drew (it) in;
  • بس ستاره‌‌ی آتش از آهن جهید ** و ان دل سوزیده پذرفت و کشید

  • But in the darkness a hidden thief is laying his finger upon the stars, 385
  • لیک در ظلمت یکی دزدی نهان ** می‌‌نهد انگشت بر استارگان‌‌

  • Extinguishing the stars one by one, that no lamp may shine from the (spiritual) sky.
  • می‌‌کشد استارگان را یک به یک ** تا که نفروزد چراغی از فلک‌‌

  • Though there be thousands of snares at our feet, when Thou art with us there is not any trouble.
  • گر هزاران دام باشد در قدم ** چون تو با مایی نباشد هیچ غم‌‌

  • Every night Thou freest the spirits from the body's snare, and dost erase (the impressions on) the tablets (of the mind).
  • هر شبی از دام تن ارواح را ** می‌‌رهانی می‌‌کنی الواح را

  • The spirits are set free every night from this cage, independent, neither ruling nor ruled by anyone.
  • می‌‌رهند ارواح هر شب زین قفس ** فارغان، نه حاکم و محکوم کس‌‌

  • At night prisoners are unconscious of their prison, at night governors are unconscious of their power. 390
  • شب ز زندان بی‌‌خبر زندانیان ** شب ز دولت بی‌‌خبر سلطانیان‌‌

  • There is no sorrow, no thought of gain or loss, no fancy of this person or that person.
  • نه غم و اندیشه‌‌ی سود و زیان ** نه خیال این فلان و آن فلان‌‌

  • This is the state of the ‘árif (gnostic), even without sleep: God said, (Thou wouldst deem them awake) whilst they slept. Shy not at this.
  • حال عارف این بود بی‌‌خواب هم ** گفت ایزد هم رقود زین مرم‌‌

  • He is asleep, day and night, to the affairs of the world, like a pen in the hand of the Lord's control.
  • خفته از احوال دنیا روز و شب ** چون قلم در پنجه‌‌ی تقلیب رب‌‌

  • One who sees not the hand in the writing thinks (that) the act (of writing proceeds) from the pen by means of movement.
  • آن که او پنجه نبیند در رقم ** فعل پندارد به جنبش از قلم‌‌

  • He (God) hath shown forth some part of this state of the ‘árif, (inasmuch as) the intellect too is carried off (overtaken) by sleep of the senses. 395
  • شمه‌‌ای زین حال عارف وانمود ** خلق را هم خواب حسی در ربود

  • Their souls are gone into the desert that is without description: their spirits and bodies are at rest;
  • رفته در صحرای بی‌‌چون جانشان ** روحشان آسوده و ابدانشان‌‌

  • And with a whistle thou leadest them back to the snare, leadest them all (back) to justice and to the judge.
  • وز صفیری باز دام اندر کشی ** جمله را در داد و در داور کشی‌‌

  • Like Isráfíl (Seraphiel), He (God) who causes the dawn to break brings them all from those lands (of spirit) into (the world of) form.
  • فالق الإصباح اسرافیل‌‌وار ** جمله را در صورت آرد ز ان دیار