English    Türkçe    فارسی   

1
3820-3844

  • I will make an end. If this discourse go further, not only hearts but rocks will bleed. 3820
  • بس کنم گر این سخن افزون شود ** خود جگر چه بود که خارا خون شود

  • (If) these hearts have not bled, ’tis not because of (their) hardness, ’tis (because of) heedlessness and preoccupation and ill-fatedness.
  • این جگرها خون نشد نز سختی است ** غفلت و مشغولی و بد بختی است‌‌

  • They will bleed one day when blood is no use to them: do thou bleed at a time when (thy) blood is not rejected.
  • خون شود روزی که خونش سود نیست ** خون شو آن وقتی که خون مردود نیست‌‌

  • Inasmuch as the testimony of slaves is not accepted, the approved witness is he that is not the slave of the ghoul (of sensuality).
  • چون گواهی بندگان مقبول نیست ** عدل او باشد که بنده‌‌ی غول نیست‌‌

  • (The words) We have sent thee as a witness came in the Warning (the Qur’án), because he (the Prophet) was entirely free from (creaturely) existence.
  • گشت ارسلناک شاهد در نذر ** ز آن که بود از کون او حر ابن حر

  • “Since I am free, how should anger bind me? Nothing is here but Divine qualities. Come in! 3825
  • چون که حرم خشم کی بندد مرا ** نیست اینجا جز صفات حق در آ

  • Come in, for the grace of God hath made thee free, because His mercy had the precedence over His wrath.
  • اندر آ کازاد کردت فضل حق ** ز آن که رحمت داشت بر خشمش سبق‌‌

  • Come in now, for thou hast escaped from the peril: thou wert a (common) stone, the Elixir hath made thee a jewel.
  • اندر آ اکنون که رستی از خطر ** سنگ بودی کیمیا کردت گهر

  • Thou hast been delivered from unbelief and its thorn-thicket: blossom like a rose in the cypress-garden of Hú (God).
  • رسته‌‌ای از کفر و خارستان او ** چون گلی بشکفته در بستان هو

  • Thou art I and I am thou, O illustrious one: thou wert ‘Alí— how should I kill ‘Alí?
  • تو منی و من توام ای محتشم ** تو علی بودی علی را چون کشم‌‌

  • Thou hast committed a sin better than any act of piety, thou hast traversed Heaven in a single moment.” 3830
  • معصیت کردی به از هر طاعتی ** آسمان پیموده‌‌ای در ساعتی‌‌

  • Very fortunate (was) the sin which the man committed: do not rose-leaves spring from a thorn?
  • بس خجسته معصیت کان کرد مرد ** نی ز خاری بر دمد اوراق ورد

  • Was not the sin of ‘Umar and his attempt on (the life of) the Prophet leading him to the gate of acceptance?
  • نی گناه عمر و قصد رسول ** می‌‌کشیدش تا به درگاه قبول‌‌

  • Was not Pharaoh because of the magic of the magicians drawing them (to himself), and did not (spiritual) fortune come to their aid?
  • نی به سحر ساحران فرعونشان ** می‌‌کشید و گشت دولت عونشان‌‌

  • Had it not been for their magic and denial (of Moses), who would have brought them to rebellious Pharaoh?
  • گر نبودی سحرشان و آن جحود ** کی کشیدیشان به فرعون عنود

  • How would they have seen the rod and the miracles? Disobedience (to God) became obedience, O disobedient people. 3835
  • کی بدیدندی عصا و معجزات ** معصیت طاعت شد ای قوم عصات‌‌

  • God hath smitten the neck of despair, inasmuch as sin has become like obedience.
  • ناامیدی را خدا گردن زده است ** چون گنه مانند طاعت آمده ست‌‌

  • Since He changes evil acts (into good), He makes it (the disobedience) an act of obedience in despite of slanderers (devils).
  • چون مبدل می‌‌کند او سیئات ** طاعتی‌‌اش می‌‌کند رغم وشات‌‌

  • By this (mercy of God) the stoned (accursed) Devil is driven away and bursts with envy and is cloven asunder.
  • زین شود مرجوم شیطان رجیم ** و ز حسد او بطرقد گردد دو نیم‌‌

  • He strives to foster a sin (in us) and by means of that sin bring us into a pit;
  • او بکوشد تا گناهی پرورد ** ز آن گنه ما را به چاهی آورد

  • When he sees that the sin has become an act of obedience (to God), there comes round for him an unblest hour. 3840
  • چون ببیند کان گنه شد طاعتی ** گردد او را نامبارک ساعتی‌‌

  • “Come in! I open the door to thee. Thou spattest (on me) and I give thee a present.
  • اندر آ من در گشادم مر ترا ** تف زدی و تحفه دادم مر ترا

  • Such things I am giving to the doer of iniquity: (thou seest) in what fashion I lay my head before the left foot.
  • مر جفاگر را چنینها می‌‌دهم ** پیش پای چپ چه سان سر می‌‌نهم‌‌

  • What then do I bestow on the doer of righteousness? Know thou, (I bestow) treasures and kingdoms everlasting.
  • پس وفاگر را چه بخشم تو بدان ** گنجها و ملکهای جاودان‌‌

  • How the Prophet, on whom be peace, said in the ear of the stirrup-holder of the Prince of the Faithful ‘Alí, may God honour his person, “I tell thee, ‘Alí will be slain by thy hand.”
  • گفتن پیغامبر علیه السلام به گوش رکابدار امیر المؤمنین علی علیه السلام که کشتن علی بر دست تو خواهد بودن خبرت کردم‌‌

  • I am such a man that the honey of my kindness did not become poison in wrath (even) against my murderer.
  • من چنان مردم که بر خونی خویش ** نوش لطف من نشد در قهر نیش‌‌