English    Türkçe    فارسی   

1
3915-3939

  • Saying, “O thou who wert withered, come forth, be fresh, once more be fair and of fair renown!” 3915
  • کای بسوزیده برون آ تازه شو ** بار دیگر خوب و خوب آوازه شو

  • The eye of the narcissus became blind: He restored it; the throat of the reed was cut: He himself fostered it again (and revived it).
  • چشم نرگس کور شد بازش بساخت ** حلق نی ببرید و بازش خود نواخت‌‌

  • Since we are made (by God) and are not makers, we are not (entitled to be anything) but humble and content.
  • ما چو مصنوعیم و صانع نیستیم ** جز زبون و جز که قانع نیستیم‌‌

  • We all are of the flesh and busy with fleshliness: if Thou call us not (to Thyself), we all are Ahrimans (Devils).
  • ما همه نفسی و نفسی می‌‌زنیم ** گر نخوانی ما همه اهرمنیم‌‌

  • (If) we have been delivered from Ahriman, (it is only) because Thou hast redeemed our souls from blindness.
  • ز آن ز اهرمن رهیدستیم ما ** که خریدی جان ما را از عمی‌‌

  • Thou art the Guide of every one that hath life: what is the blind man without staff and guide? 3920
  • تو عصا کش هر که را که زندگی است ** بی‌‌عصا و بی‌‌عصا کش کور چیست‌‌

  • Excepting Thee (alone), whatsoever is sweet or unsweet is man-destroying and the essence of fire.
  • غیر تو هر چه خوش است و ناخوش است ** آدمی سوز است و عین آتش است‌‌

  • Any one to whom fire is a refuge and support becomes both a Magian and a Zoroaster.
  • هر که را آتش پناه و پشت شد ** هم مجوسی گشت و هم زردشت شد

  • Everything except Allah is vain: verily the grace of Allah is a cloud pouring abundantly and continually.
  • کل شی‌‌ء ما خلا الله باطل ** إن فضل الله غیم هاطل‌‌

  • Returning to the story of ‘Alí—may God honour his person!— and how generously he behaved to his murderer.
  • باز گشتن به حکایت امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه و مسامحت کردن او با خونی خویش‌‌

  • Go back to ‘Alí and his murderer, and the kindness he showed to the murderer, and his superiority (moral and spiritual excellence).
  • باز رو سوی علی و خونی‌‌اش ** و آن کرم با خونی و افزونی‌‌اش‌‌

  • He said, “Day and night I see the enemy with my eyes, (but) I have no anger against him, 3925
  • گفت دشمن را همی بینم به چشم ** روز و شب بر وی ندارم هیچ خشم

  • Because death has become sweet as manna to me: my death has laid fast hold of resurrection.”
  • ز آنکه مرگم همچو من خوش آمده ست ** مرگ من در بعث چنگ اندر زده ست‌‌

  • The death of deathlessness is lawful to us, the provision of unprovidedness is a bounty to us.
  • مرگ بی‌‌مرگی بود ما را حلال ** برگ بی‌‌برگی بود ما را نوال‌‌

  • ’Tis death outwardly but life inwardly: apparently ’tis a cutting-off (decease), in secret (in reality) ’tis permanence (life without end).
  • ظاهرش مرگ و به باطن زندگی ** ظاهرش ابتر نهان پایندگی‌‌

  • To the embryo in the womb birth is a going (to another state of existence): in the world it (the embryo) blossoms anew.
  • در رحم زادن جنین را رفتن است ** در جهان او را ز نو بشکفتن است‌‌

  • “Since I have intense love and longing for death, the prohibition do not cast yourselves (into destruction) is (meant) for me, 3930
  • چون مرا سوی اجل عشق و هواست ** نهی لا تلقوا بأيدیکم مراست‌‌

  • Because (only) the sweet berry is prohibited; (for) how should it become necessary to prohibit the sour one?
  • ز آنکه نهی از دانه‌‌ی شیرین بود ** تلخ را خود نهی حاجت کی شود

  • The berry that has a sour kernel and rind—its very sourness and disagreeableness are (serve as) a prohibition of it.
  • دانه‌‌ای که تلخ باشد مغز و پوست ** تلخی و مکروهی‌‌اش خود نهی اوست‌‌

  • To me the berry of dying has become sweet: (the text) nay, they are living has come (from God) on my account.
  • دانه‌‌ی مردن مرا شیرین شده ست ** بل هم احیاء پی من آمده ست‌‌

  • Slay me, my trusty friends, slay me, vile as I am: verily, in my being slain is my life for evermore.
  • اقتلونی یا ثقاتی لائما ** إن فی قتلی حیاتی دایما

  • Verily, in my death is my life, O youth—how long shall I be parted from my home? Until when? 3935
  • إن فی موتی حیاتی یا فتی ** کم أفارق موطنی حتی متی‌‌

  • If there were not in my staying (in this world) my separation (from God), He would not have said, ‘Verily, we are returning to Him.’”
  • فرقتی لو لم تکن فی ذا السکون ** لم یقل إنا إليه راجعون‌‌

  • The returning one is he that comes back to his (native) city, and (fleeing) from the separation (plurality) of Time approaches the Unity.
  • راجع آن باشد که باز آید به شهر ** سوی وحدت آید از تفریق دهر

  • How the stirrup-holder of ‘Alí, may God honour his person, came (to him), saying, “For God's sake, kill me and deliver me from this doom.”
  • افتادن رکابدار هر باری پیش علی کرم الله وجهه که ای امیر المؤمنین از بهر خدا مرا بکش و از این قضا برهان‌‌

  • “He came back, saying, ‘O‘ Alí, kill me quickly, that I may not see that bitter moment and hour.
  • باز آمد کای علی زودم بکش ** تا نبینم آن دم و وقت ترش‌‌

  • Shed my blood, I make it lawful to thee, so that my eye may not behold that resurrection’.
  • من حلالت می‌‌کنم خونم بریز ** تا نبیند چشم من آن رستخیز