English    Türkçe    فارسی   

1
835-859

  • If the fire of your nature give you joy, (that is because) the Lord of the Judgment puts joy therein. 835
  • آتش طبعت اگر شادی دهد ** اندر او شادی ملیک دین نهد

  • When you feel pain, ask pardon of God: pain, by command of the Creator, is efficacious.
  • چون که غم بینی تو استغفار کن ** غم به امر خالق آمد کار کن‌‌

  • When He pleases, pain itself becomes joy; bondage itself becomes freedom.
  • چون بخواهد عین غم شادی شود ** عین بند پای، آزادی شود

  • Air and earth and water and fire are (His) slaves: with you and me they are dead, but with God they are alive.
  • باد و خاک و آب و آتش بنده‌‌اند ** با من و تو مرده با حق زنده‌‌اند

  • Before God, fire is always standing (ready to do His behest), writhing continually day and night, like a lover.
  • پیش حق آتش همیشه در قیام ** همچو عاشق روز و شب پیچان مدام‌‌

  • If you strike stone on iron, it (the fire) leaps out: ’tis by God's command that it puts forth its foot. 840
  • سنگ بر آهن زنی بیرون جهد ** هم به امر حق قدم بیرون نهد

  • Do not strike together the iron and stone of injustice, for these two generate like man and woman.
  • آهن و سنگ ستم بر هم مزن ** کاین دو می‌‌زایند همچون مرد و زن‌‌

  • The stone and the iron are indeed causes, but look higher, O good man!
  • سنگ و آهن خود سبب آمد و لیک ** تو به بالاتر نگر ای مرد نیک‌‌

  • For this (external) cause was produced by that (spiritual) cause: when did a cause ever proceed from itself without a cause?
  • کاین سبب را آن سبب آورد پیش ** بی‌‌سبب کی شد سبب هرگز ز خویش‌‌

  • And those causes which guide the prophets on their way are higher than these (external) causes.
  • و آن سببها کانبیا را رهبر است ** آن سببها زین سببها برتر است‌‌

  • That (spiritual) cause makes this (external) cause operative; sometimes, again, it makes it fruitless and ineffectual. 845
  • این سبب را آن سبب عامل کند ** باز گاهی بی‌‌بر و عاطل کند

  • (Ordinary) minds are familiar with this (external) cause, but the prophets are familiar with those (spiritual) causes.
  • این سبب را محرم آمد عقلها ** و آن سببها راست محرم انبیا

  • What is (the meaning of) this (word) “cause” (sabab) in Arabic? Say: “cord” (rasan). This cord came into this well (the world) by (Divine) artifice.
  • این سبب چه بود به تازی گو رسن ** اندر این چه این رسن آمد به فن‌‌

  • The revolution of the water-wheel causes the cord (to move), (but) not to see the mover of the water-wheel is an error.
  • گردش چرخه رسن را علت است ** چرخه گردان را ندیدن زلت است‌‌

  • Beware, beware! Do not regard these cords of causation in the world as (deriving their movement) from the giddy wheel (of heaven),
  • این رسنهای سببها در جهان ** هان و هان زین چرخ سر گردان مدان‌‌

  • Lest you remain empty and giddy like the (celestial) wheel, lest through brainlessness you burn like markh wood. 850
  • تا نمانی صفر و سر گردان چو چرخ ** تا نسوزی تو ز بی‌‌مغزی چو مرخ‌‌

  • By the command of God the wind devours (extinguishes) fire: both are drunken with the wine of God.
  • باد آتش می‌‌خورد از امر حق ** هر دو سر مست آمدند از خمر حق‌‌

  • O son, when you open your eyes you will see that from God too are the water of clemency and the fire of anger.
  • آب حلم و آتش خشم ای پسر ** هم ز حق بینی چو بگشایی بصر

  • Had not the soul of the wind been informed by God, how would it have distinguished (the believers and unbelievers) amongst the people of ‘Ád?
  • گر نبودی واقف از حق جان باد ** فرق کی کردی میان قوم عاد

  • The story of the wind which destroyed the people of ‘Ád in the time of (the prophet) Húd, on whom be peace.
  • قصه‌‌ی باد که در عهد هود علیه السلام قوم عاد را هلاک کرد

  • Húd drew a line round the believers: the wind would become soft (subside) when it reached that place,
  • هود گرد مومنان خطی کشید ** نرم می‌‌شد باد کانجا می‌‌رسید

  • (Although) it was dashing to pieces in the air all who were outside of the line. 855
  • هر که بیرون بود ز آن خط جمله را ** پاره پاره می‌‌گسست اندر هوا

  • Likewise Shaybán the shepherd used to draw a visible line round his flock
  • همچنین شیبان راعی می‌‌کشید ** گرد بر گرد رمه خطی پدید

  • Whenever he went to the Friday service at prayer-time, in order that the wolf might not raid and ravage there:
  • چون به جمعه می‌‌شد او وقت نماز ** تا نیارد گرگ آن جا ترک تاز

  • No wolf would go into that (circle), nor would any sheep stray beyond that mark;
  • هیچ گرگی در نرفتی اندر آن ** گوسفندی هم نگشتی ز آن نشان‌‌

  • The wind of the wolf's and sheeps' concupiscence was barred because of (by) the circle of the man of God.
  • باد حرص گرگ و حرص گوسفند ** دایره‌‌ی مرد خدا را بود بند