English    Türkçe    فارسی   

2
1282-1306

  • This, which is busy (in appearance), is (really) idle and (superficial, like) a husk; and that which is hidden is its core and origin.
  • اینکه بر کار است بی‏کار است و پوست ** و انکه پنهان است مغز و اصل اوست‏
  • The dust is as a tool in the hand of the wind: deem the wind high and of high descent.
  • خاک همچون آلتی در دست باد ** باد را دان عالی و عالی نژاد
  • The gaze of the eye of dust falls on the dust; an eye that sees the wind is of another sort.
  • چشم خاکی را به خاک افتد نظر ** باد بین چشمی بود نوعی دگر
  • A horse knows a horse, because it (one horse) is associated (homogeneous with other horses); likewise (only) a rider knows the things appertaining to a rider. 1285
  • اسب داند اسب را کاو هست یار ** هم سواری داند احوال سوار
  • The sensuous eye is the horse, and the Light of God is the rider: without the rider the horse itself is useless.
  • چشم حس اسب است و نور حق سوار ** بی‏سواره اسب خود ناید به کار
  • Therefore train the horse (so as to cure it) of bad habits; else the horse will be rejected before the King.
  • پس ادب کن اسب را از خوی بد ** ور نه پیش شاه باشد اسب رد
  • The horse's eye finds the way from the King's eye: without the King's eye its eye is in desperate plight.
  • چشم اسب از چشم شه رهبر بود ** چشم او بی‏چشم شه مضطر بود
  • The eye of horses, whithersoever you call it except to grass and pasture, says, “Nay, why (should we go)?”
  • چشم اسبان جز گیاه و جز چرا ** هر کجا خوانی بگوید نه چرا
  • The Light of God mounts (as a rider) on the sensuous eye, and then the soul yearns after God. 1290
  • نور حق بر نور حس راکب شود ** آن گهی جان سوی حق راغب شود
  • How should the riderless horse know the marks of the road? The King is needed (to ride it) in order that it may know the King's road.
  • اسب بی‏راکب چه داند رسم راه ** شاه باید تا بداند شاه راه‏
  • Go towards a sense on which the Light is riding: that Light is a good companion for the sense.
  • سوی حسی رو که نورش راکب است ** حس را آن نور نیکو صاحب است‏
  • The Light of God is an ornament to the light of sense: this is the meaning of light upon light.
  • نور حس را نور حق تزیین بود ** معنی نور علی‏ نور این بود
  • The light of sense draws (a man) towards earth; the Light of God bears him aloft,
  • نور حسی می‏کشد سوی ثری ** نور حقش می‏برد سوی علی‏
  • Because sensible things are a lower world: the Light of God is (as) the sea, and the sense as a dew-drop. 1295
  • ز انکه محسوسات دونتر عالمی است ** نور حق دریا و حس چون شبنمی است‏
  • But that which rides on it (on the sense) is not manifested save by good effects and words.
  • لیک پیدا نیست آن راکب بر او ** جز به آثار و به گفتار نکو
  • The sensuous light, which is gross and heavy, is hidden in the black of the eyes.
  • نور حسی کاو غلیظ است و گران ** هست پنهان در سواد دیده‏گان‏
  • Inasmuch as you are not seeing the light of sense with (your) eye, how should you see the light of that religious one (the saint) with (your) eye?
  • چون که نور حس نمی‏بینی ز چشم ** چون ببینی نور آن دینی ز چشم‏
  • The light of sense is hidden notwithstanding this grossness: how (then) should not that radiance be hidden which is pure (and subtle)?
  • نور حس با این غلیظی مختفی است ** چون خفی نبود ضیایی کان صفی است‏
  • This world, like straws in the hand (control) of the wind (which is) the (world) unseen, is a helpless object before the power and sway of the Unseen 1300
  • این جهان چون خس به دست باد غیب ** عاجزی پیش گرفت و داد غیب‏
  • It (this control) makes it now lofty, now low; makes it now sound (and whole), now broken;
  • گه بلندش می‏کند گاهیش پست ** گه درستش می‏کند گاهی شکست‏
  • Now carries it to the right, now to the left; now makes it roses, now thorns.
  • گه یمینش می‏برد گاهی یسار ** گه گلستانش کند گاهیش خار
  • See (how) the Hand (is) hidden, while the pen is writing; the horse careering, while the Rider is invisible.
  • دست پنهان و قلم بین خط گزار ** اسب در جولان و ناپیدا سوار
  • See the arrow flying, and the Bow not in sight; the (individual) souls manifest, and the Soul of souls hidden.
  • تیر پران بین و ناپیدا کمان ** جانها پیدا و پنهان جان جان‏
  • Do not break the arrow, for it is the arrow of a King; it is not shot at long range (at random), it is from the thumb-stall of One who knows (how to hit the target). 1305
  • تیر را مشکن که این تیر شهی است ** تیر پرتابی ز شصت آگهی است‏
  • God said, “Thou didst not throw when thou threwest”: the action of God has precedence over (our) actions.
  • ما رمیت إذ رمیت گفت حق ** کار حق بر کارها دارد سبق‏