English    Türkçe    فارسی   

2
1289-1313

  • The eye of horses, whithersoever you call it except to grass and pasture, says, “Nay, why (should we go)?”
  • چشم اسبان جز گیاه و جز چرا ** هر کجا خوانی بگوید نه چرا

  • The Light of God mounts (as a rider) on the sensuous eye, and then the soul yearns after God. 1290
  • نور حق بر نور حس راکب شود ** آن گهی جان سوی حق راغب شود

  • How should the riderless horse know the marks of the road? The King is needed (to ride it) in order that it may know the King's road.
  • اسب بی‏راکب چه داند رسم راه ** شاه باید تا بداند شاه راه‏

  • Go towards a sense on which the Light is riding: that Light is a good companion for the sense.
  • سوی حسی رو که نورش راکب است ** حس را آن نور نیکو صاحب است‏

  • The Light of God is an ornament to the light of sense: this is the meaning of light upon light.
  • نور حس را نور حق تزیین بود ** معنی نور علی‏ نور این بود

  • The light of sense draws (a man) towards earth; the Light of God bears him aloft,
  • نور حسی می‏کشد سوی ثری ** نور حقش می‏برد سوی علی‏

  • Because sensible things are a lower world: the Light of God is (as) the sea, and the sense as a dew-drop. 1295
  • ز انکه محسوسات دونتر عالمی است ** نور حق دریا و حس چون شبنمی است‏

  • But that which rides on it (on the sense) is not manifested save by good effects and words.
  • لیک پیدا نیست آن راکب بر او ** جز به آثار و به گفتار نکو

  • The sensuous light, which is gross and heavy, is hidden in the black of the eyes.
  • نور حسی کاو غلیظ است و گران ** هست پنهان در سواد دیده‏گان‏

  • Inasmuch as you are not seeing the light of sense with (your) eye, how should you see the light of that religious one (the saint) with (your) eye?
  • چون که نور حس نمی‏بینی ز چشم ** چون ببینی نور آن دینی ز چشم‏

  • The light of sense is hidden notwithstanding this grossness: how (then) should not that radiance be hidden which is pure (and subtle)?
  • نور حس با این غلیظی مختفی است ** چون خفی نبود ضیایی کان صفی است‏

  • This world, like straws in the hand (control) of the wind (which is) the (world) unseen, is a helpless object before the power and sway of the Unseen 1300
  • این جهان چون خس به دست باد غیب ** عاجزی پیش گرفت و داد غیب‏

  • It (this control) makes it now lofty, now low; makes it now sound (and whole), now broken;
  • گه بلندش می‏کند گاهیش پست ** گه درستش می‏کند گاهی شکست‏

  • Now carries it to the right, now to the left; now makes it roses, now thorns.
  • گه یمینش می‏برد گاهی یسار ** گه گلستانش کند گاهیش خار

  • See (how) the Hand (is) hidden, while the pen is writing; the horse careering, while the Rider is invisible.
  • دست پنهان و قلم بین خط گزار ** اسب در جولان و ناپیدا سوار

  • See the arrow flying, and the Bow not in sight; the (individual) souls manifest, and the Soul of souls hidden.
  • تیر پران بین و ناپیدا کمان ** جانها پیدا و پنهان جان جان‏

  • Do not break the arrow, for it is the arrow of a King; it is not shot at long range (at random), it is from the thumb-stall of One who knows (how to hit the target). 1305
  • تیر را مشکن که این تیر شهی است ** تیر پرتابی ز شصت آگهی است‏

  • God said, “Thou didst not throw when thou threwest”: the action of God has precedence over (our) actions.
  • ما رمیت إذ رمیت گفت حق ** کار حق بر کارها دارد سبق‏

  • Break your own anger, do not break the arrow: the eye of your anger reckons milk (to be) blood.
  • خشم خود بشکن تو مشکن تیر را ** چشم خشمت خون شمارد شیر را

  • Give the arrow a kiss and bring it to the King—the blood-stained arrow, wet with your blood.
  • بوسه ده بر تیر و پیش شاه بر ** تیر خون آلود از خون تو تر

  • That which is seen is helpless and confined and feeble; and that which is unseen is so fierce and uncontrollable.
  • آن چه پیدا عاجز و بسته و زبون ** و آن چه ناپیدا چنان تند و حرون‏

  • We are the (hunted) prey: to whom belongs such a (fearful) snare? We are the ball (for the blows) of the polo-bat—and where is the Batsman? 1310
  • ما شکاریم این چنین دامی کراست ** گوی چوگانیم چوگانی کجاست‏

  • He tears, He sews: where is this Tailor? He blows, He burns: where is this Fire-kindler?
  • می‏درد می‏دوزد این خیاط کو ** می‏دمد می‏سوزد این نفاط کو

  • At one hour He makes the true saint an unbeliever; at another hour He makes the (impious) deist an (orthodox) ascetic;
  • ساعتی کافر کند صدیق را ** ساعتی زاهد کند زندیق را

  • For the mukhlis (sincere worshipper) is in danger of the snare until he becomes entirely purged of self,
  • ز انکه مخلص در خطر باشد ز دام ** تا ز خود خالص نگردد او تمام‏