English    Türkçe    فارسی   

2
1355-1379

  • What fire? What iron? Close your lips: do not laugh at the beard of the assimilator's simile. 1355
  • آتش چه آهن چه لب ببند ** ریش تشبیه مشبه را مخند

  • Do not set foot in the Sea, speak not of It: on the shore of the Sea keep silence, biting your lips (in amazement).
  • پای در دریا منه کم گوی از آن ** بر لب دریا خمش کن لب گزان‏

  • Though (one equal to) a hundred like me would not have the strength to bear the Sea, yet I cannot refrain from the drowning waters of the Sea.
  • گر چه صد چون من ندارد تاب بحر ** لیک می‏نشکیبم از غرقاب بحر

  • May my soul and mind be a sacrifice to the Sea: this Sea has paid the blood-price of mind and soul.
  • جان و عقل من فدای بحر باد ** خونبهای عقل و جان این بحر داد

  • I will march in It as long as my feet move; when feet remain not, I am (plunged) in It, like ducks.
  • تا که پایم می‏رود رانم در او ** چون نماند پا چو بطانم در او

  • An unrespectful person present is better than one absent: though the ring be crooked, is it not on the door? 1360
  • بی‏ادب حاضر ز غایب خوشتر است ** حلقه گر چه کژ بود نه بر در است‏

  • O defiled in body, frequent the tank: outside of the tank, how shall a man be cleansed?
  • ای تن آلوده به گرد حوض گرد ** پاک کی گردد برون حوض مرد

  • The pure one who has been banished from the tank becomes far also from his purity.
  • پاک کاو از حوض مهجور اوفتاد ** او ز پاکی خویش هم دور اوفتاد

  • The purity of this tank is infinite; the purity of bodies is of little weight,
  • پاکی این حوض بی‏پایان بود ** پاکی اجسام کم میزان بود

  • Because the heart (though it) is a tank, yet in ambush (out of sight) it has a hidden channel to the Sea.
  • ز انکه دل حوض است لیکن در کمین ** سوی دریا راه پنهان دارد این‏

  • Your finite purity wants reinforcement; otherwise, number is diminished in (the course of) expenditure. 1365
  • پاکی محدود تو خواهد مدد ** ور نه اندر خرج کم گردد عدد

  • The water said to the defiled one, “Hasten (to come) into me.” The defiled one said, “I feel shame before the water.”
  • آب گفت آلوده را در من شتاب ** گفت آلوده که دارم شرم از آب‏

  • Said the water, “Without me how shall this shame go? Without me how shall this defilement be removed?”
  • گفت آب این شرم بی‏من کی رود ** بی‏من این آلوده زایل کی شود

  • Every defiled one who hides from the water is (an example of the saying that) “Shame hinders Faith.”
  • ز آب هر آلوده کاو پنهان شود ** الحیاء یمنع الإیمان بود

  • The heart is muddied by the steps of the body's tank; the body is cleansed by the water of the heart's tanks.
  • دل ز پایه‏ی حوض تن گلناک شد ** تن ز آب حوض دلها پاک شد

  • Haunt the steps of the heart's tank, O son; take heed and always beware of the steps of the body's tank. 1370
  • گرد پایه‏ی حوض دل گرد ای پسر ** هان ز پایه‏ی حوض تن می‏کن حذر

  • The sea of the body is dashing against the sea of the heart, (but) between them is a barrier which they shall not cross.
  • بحر تن بر بحر دل بر هم زنان ** در میانشان برزخ لا یبغیان‏

  • Whether you be straight (righteous) or crooked, always creep forwards to Him; do not creep backwards.
  • گر تو باشی راست ور باشی تو کژ ** پیشتر می‏غژ بدو واپس مغژ

  • If in the presence of kings there be danger to life, yet they that aspire cannot refrain from (presence with) Him.
  • پیش شاهان گر خطر باشد به جان ** لیک نشکیبد از او با همتان‏

  • Since the King is sweeter than sugar, ’tis better that life should go (as a sacrifice) to (that) sweetness.
  • شاه چون شیرین‏تر از شکر بود ** جان به شیرینی رود خوشتر بود

  • O blamer (of lovers), safety be thine! O seeker of safety, thou art infirm. 1375
  • ای ملامت گر سلامت مر ترا ** ای سلامت جو تویی واهی العری‏

  • My soul is a furnace: it is happy with the fire: ’tis enough for the furnace that it is the fire's house.
  • جان من کوره ست با آتش خوش است ** کوره را این بس که خانه‏ی آتش است‏

  • For Love, as (for) the furnace, there is something to be burned: any one that is blind to this is not a furnace.
  • همچو کوره عشق را سوزیدنی است ** هر که او زین کور باشد کوره نیست‏

  • When the provision of unprovidedness has become your provision, you have gained life everlasting, and death is gone.
  • برگ بی‏برگی ترا چون برگ شد ** جان باقی یافتی و مرگ شد

  • When the pain (of love) has begun to increase your (spiritual) joy, roses and lilies have taken possession of the garden of your soul.
  • چون ترا غم شادی افزودن گرفت ** روضه‏ی جانت گل و سوسن گرفت‏