English    Türkçe    فارسی   

2
1609-1633

  • Because it saw the foam and not the sea, because it saw the present and not to-morrow.
  • ز انکه او کف دید و دریا را ندید ** ز انکه حالی دید و فردا را ندید

  • The master of to-morrow and of the present (is) before it; (yet) of a (whole) treasure it sees only a groat. 1610
  • خواجه‏ی فردا و حالی پیش او ** او نمی‏بیند ز گنجی جز تسو

  • (If) a mote bring a message from yonder Sun, the sun would become a slave to that mote.
  • ذره‏ای ز آن آفتاب آرد پیام ** آفتاب آن ذره را گردد غلام‏

  • The drop that has become an envoy from the Sea of Unity— the seven seas would be captive to that drop.
  • قطره‏ای کز بحر وحدت شد سفیر ** هفت بحر آن قطره را باشد اسیر

  • If a handful of earth become His courier, His heavens will lay their heads (in homage) before His earth.
  • گر کف خاکی شود چالاک او ** پیش خاکش سر نهد افلاک او

  • Since the earth of Adam became God's courier, God's angels lay their heads (in worship) before His earth.
  • خاک آدم چون که شد چالاک حق ** پیش خاکش سر نهند املاک حق‏

  • Wherefore (was it), pray, that heaven was rent asunder? Because of one (spiritual) eye that an earthly creature opened. 1615
  • السماء انشقت آخر از چه بود ** از یکی چشمی که خاکی بر گشود

  • Earth, from its grossness, settles beneath water; (but) see how earth has sped beyond the empyrean!
  • خاک از دردی نشیند زیر آب ** خاک بین کز عرش بگذشت از شتاب‏

  • Know, then, that the subtlety (of water) is not (derived) from the water: ’tis only the gift of the Bounteous Originator.
  • آن لطافت پس بدان کز آب نیست ** جز عطای مبدع وهاب نیست‏

  • If He make air and fire low (in place), and if He let the thorn surpass the rose,
  • گر کند سفلی هوا و نار را ** ور ز گل او بگذراند خار را

  • He is the Ruler and (the One who said) God doeth what He willeth: from the very self of pain He raises the remedy.
  • حاکم است و یفعل الله ما یشاء ** کاو ز عین درد انگیزد دوا

  • If He make air and fire low (in place), and make (them assume the qualities of) darkness and grossness and heaviness, 1620
  • گر هوا و نار را سفلی کند ** تیرگی و دردی و ثقلی کند

  • And if He make earth and water high (in place), and make the path of heaven (to be) traversed by foot—
  • ور زمین و آب را علوی کند ** راه گردون را بپا مطوی کند

  • Then it has become certain that Thou exaltest whomso Thou wilt: He (God) said to an earthly creature, “Unfold thy wings.”
  • پس یقین شد که تعز من تشاء ** خاکیی را گفت پرها بر گشا

  • To the creature of fire He said, “Go, become Iblís: begone under the Seventh Earth with (thy) imposture!
  • آتشی را گفت رو ابلیس شو ** زیر هفتم خاک با تلبیس شو

  • O earthly Adam, go thou above (the star) Suhá; O fiery Iblís, go to (the bottom of) the Earth.
  • آدم خاکی برو تو بر سها ** ای بلیس آتشی رو تا ثری‏

  • I am not the four temperaments or the first cause, I am ever remaining in (absolute) control. 1625
  • چار طبع و علت اولی نی‏ام ** در تصرف دایما من باقی‏ام‏

  • My action is uncaused and upright (independent): I have (the power of) predetermination, (I have) no cause, O infirm one.
  • کار من بی‏علت است و مستقیم ** هست تقدیرم نه علت ای سقیم‏

  • I alter My custom at the time (I choose): at the time (I will) I lay the dust (that rises) in front.
  • عادت خود را بگردانم به وقت ** این غبار از پیش بنشانم به وقت‏

  • I say to the sea, ‘Hark, be full of fire!’ I say to the fire, ‘Go, be a rose-garden!’
  • بحر را گویم که هین پر نار شو ** گویم آتش را که رو گلزار شو

  • I say to the mountain, ‘Be light as wool!’ I say to heaven, ‘Be rent asunder before the eye!’
  • کوه را گویم سبک شو همچو پشم ** چرخ را گویم فرو در پیش چشم‏

  • I say, ‘O sun, be joined to the moon!’ I make them both like two black clouds. 1630
  • گویم ای خورشید مقرون شو به ماه ** هر دو را سازم چو دو ابر سیاه‏

  • We make dry the fountain of the sun: by Our art We turn into musk the fountain of blood.”
  • چشمه‏ی خورشید را سازیم خشک ** چشمه‏ی خون را به فن سازیم مشک‏

  • Sun and moon (shall be) like two black oxen: God will fasten a yoke upon their necks.
  • آفتاب و مه چو دو گاو سیاه ** یوغ بر گردن ببنددشان اله‏

  • How a philosopher showed disbelief at the recitation of (the text), “if your water shall have sunk into the ground.”
  • انکار فلسفی بر قرائت إن أصبح ماؤکم غورا

  • A teacher of Qur’án-recitation was reading from the page of the Book, “(if) your water (shall have) sunk into the ground: (that is, if) I stop the water from (reaching) the spring,
  • مقریی می‏خواند از روی کتاب ** ماؤکم غورا ز چشمه بندم آب‏