English    Türkçe    فارسی   

2
2237-2261

  • He (Báyazíd) sat down before him and asked about his condition; he found him to be a dervish and also a family man.
  • پیش او بنشست و می‏پرسید حال ** یافتش درویش و هم صاحب عیال‏
  • He (the old man) said, “Whither art thou bound, O Báyazíd? To what place wouldst thou take the baggage of travel in a strange land?”
  • گفت عزم تو کجا ای بایزید ** رخت غربت را کجا خواهی کشید
  • Báyazíd answered, “I start for the Ka‘ba at daybreak.” “Eh,” cried the other, “what hast thou as provisions for the road?”
  • گفت قصد کعبه دارم از پگه ** گفت هین با خود چه داری زاد ره‏
  • “I have two hundred silver dirhems,” said he; “look, (they are) tied fast in the corner of my cloak.” 2240
  • گفت دارم از درم نقره دویست ** نک ببسته سخت در گوشه‏ی ردی است‏
  • He said, “Make a circuit round me seven times, and reckon this (to be) better than the circumambulation (of the Ka‘ba) in the pilgrimage;
  • گفت طوفی کن به گردم هفت بار ** وین نکوتر از طواف حج شمار
  • And lay those dirhems before me, O generous one. Know that thou hast made the greater pilgrimage and that thy desire has been achieved;
  • و آن درمها پیش من نه‏ای جواد ** دان که حج کردی و حاصل شد مراد
  • (That) thou hast (also) performed the lesser pilgrimage and gained the life everlasting; (that) thou hast become pure (sáf) and sped up (the Hill of) Purity (Safá).
  • عمره کردی عمر باقی یافتی ** صاف گشتی بر صفا بشتافتی‏
  • By the truth of the Truth (God) whom thy soul hath seen, (I swear) that He hath chosen me above His House.
  • حق آن حقی که جانت دیده است ** که مرا بر بیت خود بگزیده است‏
  • Albeit the Ka‘ba is the House of His religious service, my form too, in which I was created, is the House of His inmost consciousness. 2245
  • کعبه هر چندی که خانه‏ی بر اوست ** خلقت من نیز خانه‏ی سر اوست‏
  • Never since God made the Ka‘ba hath He gone into it, and none but the Living (God) hath ever gone into this House (of mine).
  • تا بکرد آن کعبه را در وی نرفت ** و اندر این خانه بجز آن حی نرفت‏
  • When thou hast seen me, thou hast seen God: thou hast circled round the Ka‘ba of Sincerity.
  • چون مرا دیدی خدا را دیده‏ای ** گرد کعبه‏ی صدق بر گردیده‏ای‏
  • To serve me is to obey and glorify God: beware thou think not that God is separate from me.
  • خدمت من طاعت و حمد خداست ** تا نپنداری که حق از من جداست‏
  • Open thine eyes well and look on me, that thou mayst behold the Light of God in man.”
  • چشم نیکو باز کن در من نگر ** تا ببینی نور حق اندر بشر
  • Báyazíd gave heed to those mystic sayings, and put them in his ear as a golden ring. 2250
  • بایزید آن نکته‏ها را هوش داشت ** همچو زرین حلقه‏اش در گوش داشت‏
  • Through him (the old man), Báyazíd came into an increase (of spiritual endowment): the adept at last attained unto the end.
  • آمد از وی بایزید اندر مزید ** منتهی در منتها آخر رسید
  • How the Prophet-God bless and save him! –– perceived that the cause of that person’s sickness was irreverence in prayer.
  • دانستن پیغامبر صلی الله علیه و آله که سبب رنجوری آن شخص گستاخی بوده است در دعا
  • When the Prophet saw the sick man, he dealt sweetly and tenderly with that familiar friend.
  • چون پیمبر دید آن بیمار را ** خوش نوازش کرد یار غار را
  • He became alive when he saw the Prophet: you might say, that moment created him.
  • زنده شد او چون پیمبر را بدید ** گوییا آن دم مر او را آفرید
  • He said, “Sickness has given me this good fortune, that this Sultan has come to my side at morn,
  • گفت بیماری مرا این بخت داد ** کامد این سلطان بر من بامداد
  • So that health and well-being have accrued to me from the arrival of this King who is without retinue. 2255
  • تا مرا صحت رسید و عاقبت ** از قدوم این شه بی‏حاشیت‏
  • O happy pain and sickness and fever! O blessed anguish and wakefulness in the night!
  • ای خجسته رنج و بیماری و تب ** ای مبارک درد و بیداری شب‏
  • Lo, in (my) old age God of His grace and bounty hath bestowed on me such a sickness and malady!
  • نک مرا در پیری از لطف و کرم ** حق چنین رنجوریی داد و سقم‏
  • He too hath given me pain in the back, so that every midnight I cannot help springing up quickly from sleep.
  • درد پشتم داد هم تا من ز خواب ** بر جهم هر نیم شب لا بد شتاب‏
  • In order that I may not slumber all night like a buffalo, God of His grace hath given me pains.
  • تا نخسبم جمله شب چون گاومیش ** دردها بخشید حق از لطف خویش‏
  • Through this infirmity the mercy of Kings has been aroused, and Hell’s threatening of me has been silenced.” 2260
  • زین شکست آن رحم شاهان جوش کرد ** دوزخ از تهدید من خاموش کرد
  • Pain is a treasure, for there are mercies in it: the kernel becomes fresh when you scrape off the rind.
  • رنج گنج آمد که رحمتها در اوست ** مغز تازه شد چو بخراشید پوست‏