English    Türkçe    فارسی   

2
2563-2587

  • (Inasmuch as) the fire of greed in you hath turned to unselfishness, and that envy (which) was like thorns hath turned to roses;
  • آتش حرص از شما ایثار شد ** و آن حسد چون خار بد گلزار شد

  • Inasmuch as ye formerly extinguished all these fires of your own for God’s sake;
  • چون شما این جمله آتشهای خویش ** بهر حق کشتید جمله پیش پیش‏

  • And made the fiery soul like an orchard and cast in it the seed of fealty, 2565
  • نفس ناری را چو باغی ساختید ** اندر او تخم وفا انداختید

  • (Whilst) therein the nightingales of commemoration and glorification of God (were) singing sweetly in the garden by the river-side;
  • بلبلان ذکر و تسبیح اندر او ** خوش سرایان در چمن بر طرف جو

  • (Inasmuch as) ye have answered the call of God and have brought water into the blazing hell of your soul––
  • داعی حق را اجابت کرده‏اید ** در جحیم نفس آب آورده‏اید

  • Our Hell also in regard to you hath become greenery and roses and plenty and riches.”
  • دوزخ ما نیز در حق شما ** سبزه گشت و گلشن و برگ و نوا

  • What is the requital for well-doing, O son? Kindness and well-doing and valued recompense.
  • چیست احسان را مکافات ای پسر ** لطف و احسان و ثواب معتبر

  • “Did not ye say, ‘We are devoted (to God) - we are passing away before the attributes of Everlastingness? 2570
  • نی شما گفتید ما قربانی‏ایم ** پیش اوصاف بقا ما فانی‏ایم‏

  • We, whether we be cunning (sane) or mad, are intoxicated with that Cupbearer and that cup.
  • ما اگر قلاش و گر دیوانه‏ایم ** مست آن ساقی و آن پیمانه‏ایم‏

  • We lay our heads (submissively) upon His writ and mandate; we give our sweet lives in pawn (to Him).
  • بر خط و فرمان او سر می‏نهیم ** جان شیرین را گروگان می‏دهیم‏

  • So long as the thought of the Friend is in our inmost hearts, (all) our work is to serve (Him) and yield up our lives.’”
  • تا خیال دوست در اسرار ماست ** چاکری و جان سپاری کار ماست‏

  • Wheresoever the candle of tribulation hath been lighted, hundreds of thousands of loving souls are burnt.
  • هر کجا شمع بلا افروختند ** صد هزاران جان عاشق سوختند

  • Those lovers that are within the house (and nigh unto Him) are (as) moths to the candle of the face of the Friend. 2575
  • عاشقانی کز درون خانه‏اند ** شمع روی یار را پروانه‏اند

  • O heart, go where they are bright toward thee and are as a coat of mail to thee against afflictions,
  • ای دل آن جا رو که با تو روشن‏اند ** وز بلاها مر ترا چون جوشن‏اند

  • And give thee a place within their souls, that they may fill thee with wine, like a cup.
  • ز آن میان جان ترا جا می‏کنند ** تا ترا پر باده چون جامی کنند

  • Take thy abode within their souls: O radiant full-moon, make thy home in the sky!
  • در میان جان ایشان خانه گیر ** در فلک خانه کن ای بدر منیر

  • Like Mercury, they will open the book of the heart, that they may reveal mysteries unto thee.
  • چون عطارد دفتر دل واکنند ** تا که بر تو سرها پیدا کنند

  • Stay beside thy kinsfolk––how art thou roaming abroad? Cleave to the perfect Moon if thou art a piece of the moon. 2580
  • پیش خویشان باش چون آواره‏ای ** بر مه کامل زن ار مه پاره‏ای‏

  • What is the (cause of the) part’s keeping aloof from its whole? What is (the cause of) all this mixture with (that which is) diverse?
  • جزو را از کل خود پرهیز چیست ** با مخالف این همه آمیز چیست‏

  • Behold how the genus hath become species in the process (of differentiation): behold how the unseen things have become visible in (their) escape (from occultation).
  • جنس را بین نوع گشته در روش ** غیبها بین گشته عین از پرتوش‏

  • So long as thou wouldst fain be wheedled like a woman, O man without wisdom, (thou wilt remain imperfect): how wilt thou be helped by lies and wheedling?
  • تا چون زن عشوه خری ای بی‏خرد ** از دروغ و عشوه کی یابی مدد

  • Thou art taking flattery and sweet words and cajolement and putting them, like a woman, in thy bosom.
  • چاپلوس و لفظ شیرین و فریب ** می‏ستانی می‏نهی چون زر به جیب‏

  • For thee the revilings and blows of the (spiritual) kings would be better than the praise of the unrighteous. 2585
  • مر ترا دشنام و سیلی شهان ** بهتر آید از ثنای گمرهان‏

  • Swallow the slaps of the (spiritual) kings, do not swallow the honey of the rabble, to the end that through the fortune of (those) personages thou mayst (thyself) become a personage;
  • صفع شاهان خور مخور شهد خسان ** تا کسی گردی ز اقبال کسان‏

  • Because from them come felicity and robes of honour and felicity: under the shelter of the spirit, body becomes soul.
  • ز آنک از ایشان خلعت و دولت رسد ** در پناه روح جان گردد جسد