English    Türkçe    فارسی   

2
3748-3772

  • Because of (our) extreme ignorance and blindness we are seeking to hurt those honoured of God.
  • می‏کنیم از غایت جهل و عما ** قصد آزار عزیزان خدا

  • How should the flock of birds which are enlightened by Solomon tear out the wings and plumes of the innocent?
  • جمع مرغان کز سلیمان روشنند ** پر و بال بی‏گنه کی بر کنند

  • Nay, they would bring grain to the helpless ones: gentle are those birds and without pugnacity or hatred. 3750
  • بلکه سوی عاجزان چینه کشند ** بی‏خلاف و کینه آن مرغان خوشند

  • Their hoopoe, for the sake of glorifying (Solomon), unfolds the way (towards Him) to a hundred like Bilqís.
  • هدهد ایشان پی تقدیس را ** می‏گشاید راه صد بلقیس را

  • Their crow, (even) if it was a crow in outward aspect, was (really) a falcon in aspiration and (one whose gaze) turned not aside.
  • زاغ ایشان گر به صورت زاغ بود ** باز همت آمد و ما زاغ بود

  • Their stork, which cries lak lak, casts upon doubt (and disbelief) the fire of the profession of Unity;
  • لکلک ایشان که لک لک می‏زند ** آتش توحید در شک می‏زند

  • And their dove is not scared by hawks: the hawk lays his head (in homage) before their dove.
  • و آن کبوترشان ز بازان نشکهد ** باز سر پیش کبوترشان نهد

  • Their nightingale, which throws thee into ecstasy, hath the rose-garden in its heart. 3755
  • بلبل ایشان که حالت آرد او ** در درون خویش گلشن دارد او

  • Their parrot was (always) independent of sugar, for the sugar of everlastingness showed its face (was revealed) to it from within.
  • طوطی ایشان ز قند آزاد بود ** کز درون قند ابد رویش نمود

  • The feet of their peacocks are fairer to see than (all) others in peacock's plumage.
  • پای طاوسان ایشان در نظر ** بهتر از طاوس پران دگر

  • The speeches of princely birds are (meaningless as) an echo: where is the speech of the birds of Solomon?
  • منطق الطیران خاقانی صداست ** منطق الطیر سلیمانی کجاست‏

  • How wilt thou know the cries of the birds, when thou hast never seen Solomon for a single moment?
  • تو چه دانی بانگ مرغان را همی ** چون ندیده‏ستی سلیمان را دمی‏

  • The wings of that bird whose note thrills (them that can hear it) are beyond East and West. 3760
  • پر آن مرغی که بانگش مطرب است ** از برون مشرق است و مغرب است‏

  • Its every course is from the Footstool of God to the earth, and from the earth to the Throne of God it moves in glory and majesty.
  • هر یک آهنگش ز کرسی تاثری است ** وز ثری تا عرش در کر و فری است‏

  • The bird that goes without this Solomon is in love with darkness, like a bat.
  • مرغ کاو بی‏این سلیمان می‏رود ** عاشق ظلمت چو خفاشی بود

  • Make thyself familiar with Solomon, O reprobate bat, in order that thou mayst not remain in darkness for ever.
  • با سلیمان خو کن ای خفاش رد ** تا که در ظلمت نمانی تا ابد

  • When thou goest one ell's length in that direction, like the ell thou wilt become the standard of measurement;
  • یک گزی ره که بدان سو می‏روی ** همچو گز قطب مساحت می‏شوی‏

  • And (even by) thy hopping lamely and limply in that direction, thou wilt be freed from all lameness and limpness. 3765
  • و انکه لنگ و لوک آن سو می‏جهی ** از همه لنگی و لوکی می‏رهی‏

  • The story of the ducklings which were fostered by a domestic fowl.
  • قصه‏ی بط بچگان که مرغ خانگی پروردشان‏

  • Thou art the offspring of a duck, though a domestic fowl has fostered thee as a nurse beneath her wing.
  • تخم بطی گر چه مرغ خانه‏ات ** کرد زیر پر چو دایه تربیت‏

  • Thy mother was the duck of that Sea; thy nurse was of the earth and devoted to the dry land.
  • مادر تو بط آن دریا بده‏ست ** دایه‏ات خاکی بد و خشکی پرست‏

  • The desire which is in thy heart for the Sea—thy soul hath that nature (instinct) from thy mother.
  • میل دریا که دل تو اندر است ** آن طبیعت جانت را از مادر است‏

  • The desire thou hast for the dry land is from this nurse. Leave the nurse, for she is an evil counsellor.
  • میل خشکی مر ترا زین دایه است ** دایه را بگذار کاو بد رایه است‏

  • Leave the nurse on the dry land, and press on: come into the Sea of spiritual reality, like the ducks. 3770
  • دایه را بگذار در خشک و بران ** اندر آن در بحر معنی چون بطان‏

  • (Even) if thy mother should bid thee be afraid of the water, fear not thou, but push speedily into the Sea.
  • گر ترا مادر بترساند ز آب ** تو مترس و سوی دریا ران شتاب‏

  • Thou art a duck: thou art one that lives (both) on dry and wet; thou art not one like the domestic fowl, whose house is ill-smelling.
  • تو بطی بر خشک و بر تر زنده‏ای ** نی چو مرغ خانه خانه کنده‏ای‏