English    Türkçe    فارسی   

2
688-712

  • Turn back from existence towards non-existence, (if) you seek the Lord and belong to the Lord.
  • باز گرد از هست سوی نیستی ** طالب ربی و ربانیستی‏

  • This non-existence is the place of income: do not flee from it; this existence of more and less is the place of expenditure.
  • جای دخل است این عدم از وی مرم ** جای خرج است این وجود بیش و کم‏

  • Since God's workshop is non-existence, in the world of (phenomenal) existence who is (to be found) except the idle? 690
  • کارگاه صنع حق چون نیستی است ** پس برون کارگه بی‏قیمتی است‏

  • Put into our heart subtle words which may move Thee to mercy, O Gracious One!
  • یاد ده ما را سخنهای دقیق ** که ترا رحم آورد آن ای رفیق‏

  • From Thee (come) both the prayer and the answer; from Thee safety, from Thee also dread.
  • هم دعا از تو اجابت هم ز تو ** ایمنی از تو مهابت هم ز تو

  • If we have spoken faultily, do Thou correct it: Thou art the Corrector, O Thou (who art the) Sultan of speech.
  • گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن ** مصلحی تو ای تو سلطان سخن‏

  • Thou hast the alchemy whereby Thou mayst transmute it, and though it be a river of blood, mayst make it a Nile.
  • کیمیا داری که تبدیلش کنی ** گر چه جوی خون بود نیلش کنی‏

  • Such alchemical operations are Thy work, such elixirs are Thy secrets. 695
  • این چنین میناگریها کار تست ** این چنین اکسیرها اسرار تست‏

  • Thou didst beat water and earth together: from water and clay Thou didst mould the body of Adam.
  • آب را و خاک را بر هم زدی ** ز آب و گل نقش تن آدم زدی‏

  • Thou gavest him (Man) lineage and wife and uncles, maternal and paternal, with a thousand thoughts and joys and griefs.
  • نسبتش دادی و جفت و خال و عم ** با هزار اندیشه و شادی و غم‏

  • Again, to some Thou hast given deliverance: Thou hast parted them from this grief and joy;
  • باز بعضی را رهایی داده‏ای ** زین غم و شادی جدایی داده‏ای‏

  • Thou hast borne them away from kindred and relatives and (their own) nature, Thou hast made every fair thing foul in his (such a one's) eyes.
  • برده‏ای از خویش و پیوند و سرشت ** کرده‏ای در چشم او هر خوب زشت‏

  • He spurns all that is perceived by the senses, and leans for support on that which is invisible. 700
  • هر چه محسوس است او رد می‏کند ** و انچه ناپیداست مسند می‏کند

  • His love is manifest and his Beloved is hidden: the Friend is outside (of the world), (but) His fascination is in the world.
  • عشق او پیدا و معشوقش نهان ** یار بیرون فتنه‏ی او در جهان‏

  • Give up this (belief). Loves (felt) for what is endued with form have not as their object the (outward) form or the lady's face.
  • این رها کن عشقهای صورتی ** نیست بر صورت نه بر روی ستی‏

  • That which is the object of love is not the form, whether it be love for (the things of) this world or yonder world.
  • آن چه معشوق است صورت نیست آن ** خواه عشق این جهان خواه آن جهان‏

  • That which you have come to love for its form—why have you abandoned it after the spirit has fled?
  • آن چه بر صورت تو عاشق گشته‏ای ** چون برون شد جان چرایش هشته‏ای‏

  • Its form is still there: whence (then) this satiety (disgust)? O lover, inquire who your beloved (really) is. 705
  • صورتش بر جاست این سیری ز چیست ** عاشقا واجو که معشوق تو کیست‏

  • If the beloved is that which the senses perceive, every one that has senses would be in love (with it).
  • آن چه محسوس است اگر معشوقه است ** عاشق استی هر که او را حس هست‏

  • Inasmuch as constancy is increased by that (spiritual) love, how is constancy altered (impaired) by the (decay of the material) form?
  • چون وفا آن عشق افزون می‏کند ** کی وفا صورت دگرگون می‏کند

  • The sunbeam shone upon the wall: the wall received a borrowed splendour.
  • پرتو خورشید بر دیوار تافت ** تابش عاریتی دیوار یافت‏

  • Why set your heart on a piece of turf, O simple man? Seek out the source which shines perpetually.
  • بر کلوخی دل چه بندی ای سلیم ** واطلب اصلی که تابد او مقیم‏

  • You who are in love with your intellect, deeming yourself superior to worshippers of form, 710
  • ای که تو هم عاشقی بر عقل خویش ** خویش بر صورت پرستان دیده بیش‏

  • That (intellect) is a beam of (Universal) Intellect (cast) on your sense-perception; regard it as borrowed gold on your copper.
  • پرتو عقل است آن بر حس تو ** عاریت میدان ذهب بر مس تو

  • Beauty in humankind is like gilding; else, how did your sweetheart become (as ugly as) an old ass?
  • چون زر اندود است خوبی در بشر ** ور نه چون شد شاهد تو پیر خر