English    Türkçe    فارسی   

3
173-197

  • So that they (some people) said, “O Messenger (of God), this fault is not right (permissible) now when ’tis the beginning of the edifice (of Islam).
  • تا بگفتند ای پیمبر راست نیست ** این خطا اکنون که آغاز بناست

  • O Prophet and Messenger of the Creator, get a muezzin who speaks more correctly.
  • ای نبی و ای رسول کردگار ** یک مذن کو بود افصح بیار

  • At the commencement of religion and piety, it is a disgrace to mispronounce hayy ‘ala ’l-faláh.” 175
  • عیب باشد اول دین و صلاح ** لحن خواندن لفظ حی عل فلاح

  • The Prophet's wrath boiled up, and he gave one or two indications of the hidden favours (which God had bestowed upon Bilál),
  • خشم پیغامبر بجوشید و بگفت ** یک دو رمزی از عنایات نهفت

  • Saying, “O base men, in God's sight the (mispronounced) hayy of Bilál is better than a hundred há's and khá's and words and phrases.
  • کای خسان نزد خدا هی بلال ** بهتر از صد حی و خی و قیل و قال

  • Do not stir me to anger, lest I divulge your secret—(both) your end and your beginning.”
  • وا مشورانید تا من رازتان ** وا نگویم آخر و آغازتان

  • If thou hast not a sweet breath in prayer, go and beg a prayer from the pure (in heart).
  • گر نداری تو دم خوش در دعا ** رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا

  • How God most High commanded Moses, on whom be peace, saying, “Call unto Me with a mouth with which thou hast not sinned.”
  • امر حق به موسی علیه السلام که مرا به دهانی خوان کی بدان دهان گناه نکرده‌ای

  • He (God) said, “O Moses, beseech Me for protection with a mouth thou hast not sinned withal.” 180
  • گفت ای موسی ز من می‌جو پناه ** با دهانی که نکردی تو گناه

  • Moses said, “I have not such a mouth.” God said, “Call unto Me by the mouth of others.”
  • گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان

  • When didst thou sin by the mouth of others? Invoke (God) by the mouth of others, crying, “O God!”
  • از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله

  • Act in such wise that (their) mouths may pray for thee in the nights and days.
  • آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا

  • Ask pardon by a mouth with which thou hast committed no sin—and that will be the mouth of others—
  • از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه

  • Or (else) make thine own mouth pure, make thy spirit alert and nimble. 185
  • یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن

  • Praise of God is pure: when purity has come, defilement packs and goes out.
  • ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید

  • Contraries flee from contraries: night flees when the light (of dawn) shines forth.
  • می‌گریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا

  • When the pure (holy) Name comes into the mouth, neither impurity remains nor (any) sorrows.
  • چون در آید نام پاک اندر دهان ** نه پلیدی ماند و نه اندهان

  • Showing that the supplicant's invocation of God is essentially the same thing as God's response to him.
  • بیان آنک الله گفتن نیازمند عین لبیک گفتن حق است

  • One night a certain man was crying “Allah!” till his lips were growing sweet with praise of Him.
  • آن یکی الله می‌گفتی شبی ** تا که شیرین می‌شد از ذکرش لبی

  • The Devil said, “Prithee, O garrulous one, where is the (response) ‘Here am I’ to all this ‘Allah’? 190
  • گفت شیطان آخر ای بسیارگو ** این همه الله را لبیک کو

  • Not a single response is coming from the Throne: how long will you cry ‘Allah’ with grim face?”
  • می‌نیاید یک جواب از پیش تخت ** چند الله می‌زنی با روی سخت

  • He became broken-hearted and laid down his head (to sleep): in a dream he saw Khadir amidst the verdure.
  • او شکسته‌دل شد و بنهاد سر ** دید در خواب او خضر را در خضر

  • He (Khadir) said, “Hark, you have held back from praising God: how is it that you repent of having called unto Him?”
  • گفت هین از ذکر چون وا مانده‌ای ** چون پشیمانی از آن کش خوانده‌ای

  • He said, “No ‘Here am I’ is coming to me in response, hence I fear that I may be (a reprobate who is) driven away from the Door.”
  • گفت لبیکم نمی‌آید جواب ** زان همی‌ترسم که باشم رد باب

  • He (Khadir) said, “(God saith), That ‘Allah’ of thine is My ‘Here am I,’ and that supplication and grief and ardour of thine is My messenger (to thee). 195
  • گفت آن الله تو لبیک ماست ** و آن نیاز و درد و سوزت پیک ماست

  • Thy shifts and attempts to find a means (of gaining access to Me) were (in reality) My drawing (thee towards Me), and released thy feet (from the bonds of worldliness).
  • حیله‌ها و چاره‌جوییهای تو ** جذب ما بود و گشاد این پای تو

  • Thy fear and love are the noose to catch My favour: beneath every ‘O Lord’ (of thine) is many a ‘Here am I’ (from Me).”
  • ترس و عشق تو کمند لطف ماست ** زیر هر یا رب تو لبیکهاست