- When you ask no question, the sooner will it (the secret) be disclosed to you: the bird, patience, flies faster than all (others);
- چون نپرسی زودتر کشفت شود ** مرغ صبر از جمله پرانتر بود
- And if you ask, the more slowly will your object be gained: what is easy will be made difficult by your impatience.
- ور بپرسی دیرتر حاصل شود ** سهل از بی صبریت مشکل شود
- When Luqmán kept silence, straightway that (work of making rings) was finished by David's craftsmanship.
- چونک لقمان تن بزد هم در زمان ** شد تمام از صنعت داود آن
- Then he fashioned a coat of mail and put it on in the presence of the noble and patient Luqmán. 1850
- پس زره سازید و در پوشید او ** پیش لقمان کریم صبرخو
- “This,” he said, “is an excellent garment, O young man, for warding off blows on the battle-field and in war.”
- گفت این نیکو لباسست ای فتی ** درمصاف و جنگ دفع زخم را
- Luqmán said, “Patience too is of good effect, for it is the protection and defence against pain everywhere.”
- گفت لقمان صبر هم نیکو دمیست ** که پناه و دافع هر جا غمیست
- He (God) hath joined sabr (patience) with haqq (the real and permanent): O reader, recite attentively the end of (the Súra) Wa’l-‘asr.
- صبر را با حق قرین کرد ای فلان ** آخر والعصر را آگه بخوان
- God created hundreds of thousands of elixirs, (but) Man hath not seen an elixir like patience.
- صد هزاران کیمیا حق آفرید ** کیمیایی همچو صبر آدم ندید
- The remainder of the story of the blind man and his reading the Qur’án.
- بقیهی حکایت نابینا و مصحف
- The guest showed patience, and of a sudden the difficult case was unveiled to him all at once. 1855
- مرد مهمان صبرکرد و ناگهان ** کشف گشتش حال مشکل در زمان
- At midnight he heard the sound of (recitation of) the Qur’án; he sprang up from sleep and beheld a marvel—
- نیمشب آواز قرآن را شنید ** جست از خواب آن عجایب را بدید
- That the blind man was reading correctly from the Qur’án. He became impatient and sought from him (an explanation of) that matter.
- که ز مصحف کور میخواندی درست ** گشت بیصبر و ازو آن حال جست
- “Oh, wonderful!” he cried. “Thou with sightless eyes, how art thou reading, (how art thou) seeing the lines?
- گفت آیا ای عجب با چشم کور ** چون همیخوانی همیبینی سطور
- Thou hast touched that which thou art reading: thou hast laid thy hand upon the words of that (passage).
- آنچ میخوانی بر آن افتادهای ** دست را بر حرف آن بنهادهای
- Thy finger, in motion, makes it evident that thou hast thine eye resting on the words.” 1860
- اصبعت در سیر پیدا میکند ** که نظر بر حرف داری مستند
- He replied, “O thou who hast been separated from the body's ignorance, dost thou feel this wonder at the work of God?
- گفت ای گشته ز جهل تن جدا ** این عجب میداری از صنع خدا
- I begged of God, crying, ‘O Thou whose help is sought, I am (as) covetous of reading the Book as (I am) of life.
- من ز حق در خواستم کای مستعان ** بر قرائت من حریصم همچو جان
- I do not know it by heart: at the time of reading it, bestow on my two eyes an untroubled light.
- نیستم حافظ مرا نوری بده ** در دو دیده وقت خواندن بیگره
- Give me back my eyes at that moment, so that I may take the Book and read it plain.’
- باز ده دو دیدهام را آن زمان ** که بگیرم مصحف و خوانم عیان
- From the Divine Presence came the cry (in response): ‘O man of (devotional) work, O thou that hast hope of Me in every grief, 1865
- آمد از حضرت ندا کای مرد کار ** ای بهر رنجی به ما اومیدوار
- Thou hast the good thought (of Me) and the fair hope that at each moment bids thee mount higher.
- حسن ظنست و امیدی خوش ترا ** که ترا گوید بهر دم برتر آ
- Whensoever thou intendest to read (the Qur’án) or wantest the lection from (different) copies,
- هر زمان که قصد خواندن باشدت ** یا ز مصحفها قرائت بایدت
- At that moment I will restore thine eye, in order that thou mayst read, O venerable being.’
- من در آن دم وا دهم چشم ترا ** تا فرو خوانی معظم جوهرا
- Even so He did, and whenever I open the Book to read,
- همچنان کرد و هر آنگاهی که من ** وا گشایم مصحف اندر خواندن
- That all-knowing One who never becomes forgetful of His work, that honoured Sovereign and Maker, 1870
- آن خبیری که نشد غافل ز کار ** آن گرامی پادشاه و کردگار
- That incomparable King at once gives my sight back to me, like a lamp that makes an end of the (darkness of) night.”
- باز بخشد بینشم آن شاه فرد ** در زمان همچون چراغ شبنورد