English    Türkçe    فارسی   

3
4316-4340

  • When the heart too has come into contact with the intellectual Lights, it bestows a portion thereof on the eyes also.
  • دل چو بر انوار عقلی نیز زد ** زان نصیبی هم بدو دیده دهد
  • Know, then, that the blessed Water from Heaven is the inspiration of (men's) hearts and the true explanation (of every mystery).
  • پس بدان کاب مبارک ز آسمان ** وحی دلها باشد و صدق بیان
  • Let us also, like that foal, drink the water of the stream; let us pay no regard to the evil suggestions of the railer.
  • ما چو آن کره هم آب جو خوریم ** سوی آن وسواس طاعن ننگریم
  • (If) you are a follower of the prophets, tread the Way: deem all the railing of (human) creatures to be a (vain and empty) wind.
  • پی‌رو پیغمبرانی ره سپر ** طعنه‌ی خلقان همه بادی شمر
  • When have the Masters who have traversed the Way lent ear to the clamour of curs? 4320
  • آن خداوندان که ره طی کرده‌اند ** گوش فا بانگ سگان کی کرده‌اند
  • The remainder of the story of the guest in the guest-killing mosque.
  • بقیه‌ی ذکر آن مهمان مسجد مهمان‌کش
  • Relate what appeared in the mosque to that self-sacrificing valiant man, and what he did.
  • باز گو کان پاک‌باز شیرمرد ** اندر آن مسجد چه بنمودش چه کرد
  • He slept in the mosque, (but) where (how) in sooth had he sleep? How should a submerged man sleep in the river?
  • خفت در مسجد خود او را خواب کو ** مرد غرقه گشته چون خسپد بجو
  • Always, for the lovers (of God) beneath the flood of a (great) passion, there is (only) the sleep of birds and fishes.
  • خواب مرغ و ماهیان باشد همی ** عاشقان را زیر غرقاب غمی
  • At midnight came an awful voice, “I come, I come upon thee, O thou that seekest advantage.”
  • نیمشب آواز با هولی رسید ** کایم آیم بر سرت ای مستفید
  • Five times came such a terrible voice, and his heart was being rent piecemeal. 4325
  • پنج کرت این چنین آواز سخت ** می‌رسید و دل همی‌شد لخت‌لخت
  • Commentary on the verse (of the Qur’án): “And raise the battle-cry against them with thy horsemen and men on foot.”
  • تفسیر آیت واجلب علیهم بخیلک و رجلک
  • When you earnestly resolve to be religious, the Devil in your nature cries out at you,
  • تو چو عزم دین کنی با اجتهاد ** دیو بانگت بر زند اندر نهاد
  • “Go not in that direction! Bethink you, O misguided one; for you will become captive to distress and poverty.
  • که مرو زان سو بیندیش ای غوی ** که اسیر رنج و درویشی شوی
  • You will become destitute, you will be cut off from friends, you will be despised, you will feel sorry.”
  • بی‌نوا گردی ز یاران وابری ** خوار گردی و پشیمانی خوری
  • From fear of the outcry of that accursed Devil you flee away from certain truth into error,
  • تو ز بیم بانگ آن دیو لعین ** وا گریزی در ضلالت از یقین
  • Saying, “Ho, to-morrow is mine and after to-morrow: I will run in the Way of religion, I have (plenty of) time.” 4330
  • که هلا فردا و پس فردا مراست ** راه دین پویم که مهلت پیش ماست
  • Then again you see Death killing your neighbours on left and right, so that the cry (of lamentation) is raised.
  • مرگ بینی باز کو از چپ و راست ** می‌کشد همسایه را تا بانگ خاست
  • Now, in fear of (your) life, you resolve to be religious: for a while, you make yourself a (true) man;
  • باز عزم دین کنی از بیم جان ** مرد سازی خویشتن را یک زمان
  • So you put on the armour of knowledge and wisdom, saying, “I will not shrink from any danger.”
  • پس سلح بر بندی از علم و حکم ** که من از خوفی نیارم پای کم
  • Again he (the Devil) deceitfully cries out at you—“Be afraid and turn away from the sword of poverty!”
  • باز بانگی بر زند بر تو ز مکر ** که بترس و باز گرد از تیغ فقر
  • Once more you flee from the Way of Light and cast off that armour of knowledge and virtue. 4335
  • باز بگریزی ز راه روشنی ** آن سلاح علم و فن را بفکنی
  • (For many) years, you are a slave to him because of a cry: you have laid down the blanket (have lain down to rest) in such darkness as this!
  • سالها او را به بانگی بنده‌ای ** در چنین ظلمت نمد افکنده‌ای
  • Dread of the cry of the devils has bound the people and taken hold of their throats,
  • هیبت بانگ شیاطین خلق را ** بند کردست و گرفته حلق را
  • Till their souls have become as hopeless of the Light as the spirits of the infidels who dwell in the tombs.
  • تا چنان نومید شد جانشان ز نور ** که روان کافران ز اهل قبور
  • Such is the terror of the cry of that accursed one: how (great) must be the dread of the Divine cry!
  • این شکوه بانگ آن ملعون بود ** هیبت بانگ خدایی چون بود
  • Dread of the falcon is (falling) upon the noble partridge: the fly hath no portion of that dread, 4340
  • هیبت بازست بر کبک نجیب ** مر مگس را نیست زان هیبت نصیب