English    Türkçe    فارسی   

4
3219-3243

  • Take heed, never be wedded to self: do not, like an ass, be always falling into water and mud.
  • هر زمانی هین مشو با خویش جفت ** هر زمان چون خر در آب و گل میفت
  • That stumbling arises from shortsightedness; for like a blind man, he (such a one) does not see the ups and downs. 3220
  • از قصور چشم باشد آن عثار ** که نبیند شیب و بالا کور وار
  • Make the scent of Joseph's shirt thy stay, because his scent makes the eye clear.
  • بوی پیراهان یوسف کن سند ** زانک بویش چشم روشن می‌کند
  • The hidden Form and the Light of that Brow have made the eyes of the prophets far-seeing.
  • صورت پنهان و آن نور جبین ** کرده چشم انبیا را دوربین
  • The Light of that Countenance will deliver (thee) from the fire: hark, be not content with borrowed light.
  • نور آن رخسار برهاند ز نار ** هین مشو قانع به نور مستعار
  • This (borrowed) light makes the eye to see that which is transient: it makes body and mind and spirit to be scabby (diseased).
  • چشم را این نور حالی‌بین کند ** جسم و عقل و روح را گرگین کند
  • It has the appearance of light, but in reality it is fire: keep thy hands off it, if thou desire the (true) radiance. 3225
  • صورتش نورست و در تحقیق نار ** گر ضیا خواهی دو دست از وی بدار
  • The eye and spirit that sees (only) the transient falls on its face continually wherever it goes.
  • دم به دم در رو فتد هر جا رود ** دیده و جانی که حالی‌بین بود
  • A far-seeing man who lacks knowledge may see far, just as (one has) far sight in dreams.
  • دور بیند دوربین بی‌هنر ** هم‌چنانک دور دیدن خواب در
  • You are asleep with parched lips on the bank of the river, and (in your dream) are running in search of water towards the mirage.
  • خفته باشی بر لب جو خشک‌لب ** می‌دوی سوی سراب اندر طلب
  • You see the mirage far away and run (towards it): you become in love with your own sight.
  • دور می‌بینی سراب و می‌دوی ** عاشق آن بینش خود می‌شوی
  • In the dream you boast to your friends, saying, “I am the one whose heart possesses vision, and (I am) the one that rends the veil. 3230
  • می‌زنی در خواب با یاران تو لاف ** که منم بینادل و پرده‌شکاف
  • Lo, I see water yonder: hark, make haste that we may go there”—and ’tis (only) the mirage.
  • نک بدان سو آب دیدم هین شتاب ** تا رویم آنجا و آن باشد سراب
  • At every step you hurry farther away from the water, whilst you keep running on towards the perilous mirage.
  • هر قدم زین آب تازی دورتر ** دو دوان سوی سراب با غرر
  • Your very setting-out has become the barrier (which prevents you) from (seeing) this that has come close to you.
  • عین آن عزمت حجاب این شده ** که به تو پیوسته است و آمده
  • Oh, many a one sets out to some place from the spot where the object of his quest is (to be found).
  • بس کسا عزمی به جایی می‌کند ** از مقامی کان غرض در وی بود
  • The (far) sight and boasting of the sleeper is of no avail; it is naught but a phantasy: hold aloof from it. 3235
  • دید و لاف خفته می‌ناید به کار ** جز خیالی نیست دست از وی بدار
  • Thou art sleepy, but anyhow sleep on the Way: for God's sake, for God's sake, sleep on the Way of God,
  • خوابناکی لیک هم بر راه خسپ ** الله الله بر ره الله خسپ
  • That perchance a Traveller (on the Way) may attach himself to thee and tear thee from the phantasies of slumber.
  • تا بود که سالکی بر تو زند ** از خیالات نعاست بر کند
  • (Even) if the sleeper's thought become (subtle) as a hair, he will not find the way to the Abode by that subtlety.
  • خفته را گر فکر گردد هم‌چو موی ** او از آن دقت نیابد راه کوی
  • Whether the sleeper's thought is twofold or threefold, still it is error on error on error.
  • فکر خفته گر دوتا و گر سه‌تاست ** هم خطا اندر خطا اندر خطاست
  • The waves are beating upon him without restraint, (whilst) he asleep is running in the long wilderness. 3240
  • موج بر وی می‌زند بی‌احتراز ** خفته پویان در بیابان دراز
  • The sleeper dreams of the sore pangs of thirst, (whilst) the water is nearer unto him than the neck-vein.
  • خفته می‌بیند عطشهای شدید ** آب اقرب منه من حبل الورید
  • Story of the ascetic who, notwithstanding his destitution and numerous family, was rejoicing and laughing in a year of drought whilst the people were dying of hunger. They said to him, "What is the occasion for joy? It is an occasion for a hundred mournings." "For me at any rate ’tis not (so)," he replied.
  • حکایت آن زاهد کی در سال قحط شاد و خندان بود با مفلسی و بسیاری عیان و خلق می‌مردند از گرسنگی گفتندش چه هنگام شادیست کی هنگام صد تعزیت است گفت مرا باری نیست
  • Even as (for example) that ascetic was laughing in a year of drought, while all (his) folk were weeping.
  • هم‌چنان کن زاهد اندر سال قحط ** بود او خندان و گریان جمله رهط
  • So they said to him, “What is the occasion for laughter, (when) the drought has uprooted (destroyed) the true believers?
  • پس بگفتندش چه جای خنده است ** قحط بیخ مومنان بر کنده است