English    Türkçe    فارسی   

4
3365-3389

  • If thou art (like) Canaan, thou wilt not believe me though I foster (for thy sake) two hundred times as many counsels. 3365
  • گر تو کنعانی نداری باورم ** گر دو صد چندین نصیحت پرورم

  • How should Canaan's ear accept these words? for God's seal and signet is upon it.
  • گوش کنعان کی پذیرد این کلام ** که برو مهر خدایست و ختام

  • How should admonition pass through God's seal? How should the new (admonition) avert the (eternal) pre-ordainment?
  • کی گذارد موعظه بر مهر حق ** کی بگرداند حدث حکم سبق

  • But I am telling the news of good fortune in the hope that thou art not (like) Canaan.
  • لیک می‌گویم حدیث خوش‌پیی ** بر امید آنک تو کنعان نه‌ای

  • Thou wilt make this confession at last. Hark, from the first day do thou behold the last!
  • آخر این اقرار خواهی کرد هین ** هم ز اول روز آخر را ببین

  • Thou canst see the end: do not make blind and old thine eye that sees the end. 3370
  • می‌توانی دید آخر را مکن ** چشم آخربینت را کور کهن

  • Whosoever is blessedly a seer of the end will never stumble in wayfaring.
  • هر که آخربین بود مسعودوار ** نبودش هر دم ز ره رفتن عثار

  • Unless thou desire this incessant lying down and rising up (this stumbling on the way), sharpen thine eye with the dust on the foot of a holy man.
  • گر نخواهی هر دمی این خفت‌خیز ** کن ز خاک پایی مردی چشم تیز

  • Make the dust of his foot collyrium for thine eye, that thou mayst strike off the head of the blackguards;
  • کحل دیده ساز خاک پاش را ** تا بیندازی سر اوباش را

  • For through this pupilage and this poverty (of spirit), (though) thou be (as) a needle, thou wilt become (a trenchant sword like) Dhu ’l-faqár.
  • که ازین شاگردی و زین افتقار ** سوزنی باشی شوی تو ذوالفقار

  • Use the dust of every elect one as collyrium: it will both burn the eye and do it good. 3375
  • سرمه کن تو خاک هر بگزیده را ** هم بسوزد هم بسازد دیده را

  • The eye of the camel is very luminous because he (the camel) eats thorns for the sake of (increasing) the light of his eye.
  • چشم اشتر زان بود بس نوربار ** کو خورد از بهر نور چشم خار

  • Story of the mule's complaining to the camel (and saying), "I often fall on my face when going along, while you seldom do so: why is this?" and the camel's answer to him.
  • قصه‌ی شکایت استر با شتر کی من بسیار در رو می‌افتم در راه رفتن تو کم در روی می‌آیی این چراست و جواب گفتن شتر او را

  • One day a mule saw a camel, since he had been put into a stable with him.
  • اشتری را دید روزی استری ** چونک با او جمع شد در آخری

  • He (the mule) said, “I often fall on my face in hill and road and in market and street.
  • گفت من بسیار می‌افتم برو ** در گریوه و راه و در بازار و کو

  • Particularly (in descending) from the top of the mountain to the bottom I come down on my head every moment from terror.
  • خاصه از بالای که تا زیر کوه ** در سر آیم هر زمانی از شکوه

  • Thou dost not fall on thy face: why is it? Or maybe in sooth thy pure spirit is destined to felicity. 3380
  • کم همی‌افتی تو در رو بهر چیست ** یا مگر خود جان پاکت دولتیست

  • I come down on my head every instant and strike my knees (on the ground): by that slipping I make muzzle and knees all bloody.
  • در سر آیم هر دم و زانو زنم ** پوز و زانو زان خطا پر خون کنم

  • My pack-saddle and trappings become awry (lie in disorder) on my head, and I always get a beating from the muleteer;
  • کژ شود پالان و رختم بر سرم ** وز مکاری هر زمان زخمی خورم

  • Like the unintelligent man who, from corrupt understanding, in (the case of his committing) sin continually breaks (his vow of) penitence.
  • هم‌چو کم عقلی که از عقل تباه ** بشکند توبه بهر دم در گناه

  • Through weakness of resolution that breaker of (vows of) penitence becomes the laughing-stock of Iblís in the world.
  • مسخره‌ی ابلیس گردد در زمن ** از ضعیفی رای آن توبه‌شکن

  • He constantly comes down on his head, like a lame horse, for his load is heavy and the road is (full of) stones. 3385
  • در سر آید هر زمان چون اسپ لنگ ** که بود بارش گران و راه سنگ

  • He is always getting blows on his head from the Unseen, that man of luckless nature, from breaking (his vows of) penitence.
  • می‌خورد از غیب بر سر زخم او ** از شکست توبه آن ادبارخو

  • Then again he repents with infirm resolution: the Devil spits (in scorn) and shatters his penitence.
  • باز توبه می‌کند با رای سست ** دیو یک تف کرد و توبه‌ش را سکست

  • Weakness on weakness! (Yet) his arrogance is such that he regards with contempt those that attain (to God).
  • ضعف اندر ضعف و کبرش آنچنان ** که به خواری بنگرد در واصلان

  • O camel, thou who art a type of the true believer dost not fall on thy face, nor dost thou turn up thy nose (in disdain).
  • ای شتر که تو مثال مومنی ** کم فتی در رو و کم بینی زنی