English    Türkçe    فارسی   

4
513-537

  • Now come, do not despair! When God wills, light arrives from heaven in a single moment.
  • هین مشو نومید نور از آسمان ** حق چو خواهد می‌رسد در یک زمان

  • At every instant His power causes a hundred influences from the stars to reach the (subterranean) mines.
  • صد اثر در کانها از اختران ** می‌رساند قدرتش در هر زمان

  • The star (planet) of heaven deletes the darkness; the star of God is fixed in His Attributes. 515
  • اختر گردون ظلم را ناسخست ** اختر حق در صفاتش راسخست

  • O thou that seekest help, the celestial sphere, (at a distance) of five hundred years' journey, is in effect nigh unto the earth.
  • چرخ پانصد ساله راه ای مستعین ** در اثر نزدیک آمد با زمین

  • ’Tis (a journey of) three thousand five hundred years to Saturn; (yet) his special property acts incessantly (upon the earth).
  • سه هزاران سال و پانصد تا زحل ** دم بدم خاصیتش آرد عمل

  • He (God) rolls it up like a shadow at the return (of the sun): in the sun's presence what is (what avails) the length of the shadow?
  • در همش آرد چو سایه در ایاب ** طول سایه چیست پیش آفتاب

  • And from the pure star like souls replenishment is ever coming to the stars of heaven.
  • وز نفوس پاک اختروش مدد ** سوی اخترهای گردون می‌رسد

  • The outward (aspect) of those stars is our ruler, (but) our inward (essence) has become the ruler of the sky. 520
  • ظاهر آن اختران قوام ما ** باطن ما گشته قوام سما

  • Explaining that (while) philosophers say that Man is the microcosm, theosophists say that Man is the macrocosm, the reason being that philosophy is confined to the phenomenal form of Man, whereas theosophy is connected with the essential truth of his true nature.
  • در بیان آنک حکما گویند آدمی عالم صغریست و حکمای اللهی گویند آدمی عالم کبریست زیرا آن علم حکما بر صورت آدمی مقصور بود و علم این حکما در حقیقت حقیقت آدمی موصول بود

  • Therefore in form thou art the microcosm, therefore in reality thou art the macrocosm.
  • پس به صورت عالم اصغر توی ** پس به معنی عالم اکبر توی

  • Externally the branch is the origin of the fruit; intrinsically the branch came into existence for the sake of the fruit.
  • ظاهر آن شاخ اصل میوه است ** باطنا بهر ثمر شد شاخ هست

  • If there had not been desire and hope of the fruit, how should the gardener have planted the root of the tree?
  • گر نبودی میل و اومید ثمر ** کی نشاندی باغبان بیخ شجر

  • Therefore in reality the tree was born of the fruit, (even) if in appearance it (the fruit) was generated by the tree.
  • پس به معنی آن شجر از میوه زاد ** گر به صورت از شجر بودش ولاد

  • Hence Mustafá (Mohammed) said, “Adam and the (other) prophets are (following) behind me under (my) banner.” 525
  • مصطفی زین گفت که آدم و انبیا ** خلف من باشند در زیر لوا

  • For this reason that master of (all) sorts of knowledge has uttered the allegorical saying, “We are the last and the foremost.”
  • بهر این فرموده است آن ذو فنون ** رمز نحن اخرون السابقون

  • (That is to say), “If in appearance I am born of Adam, in reality I am the forefather of (every) forefather,
  • گر بصورت من ز آدم زاده‌ام ** من به معنی جد جد افتاده‌ام

  • Since the worship of the angels was (rendered) to him for my sake, and he ascended to the Seventh Heaven on my account.
  • کز برای من بدش سجده‌ی ملک ** وز پی من رفت بر هفتم فلک

  • Therefore in reality the Father (Adam) was born of me, therefore in reality the tree was born of the fruit.”
  • پس ز من زایید در معنی پدر ** پس ز میوه زاد در معنی شجر

  • The thought (idea), which is first, comes last into actuality, in particular the thought that is eternal. 530
  • اول فکر آخر آمد در عمل ** خاصه فکری کو بود وصف ازل

  • To sum up, in a single moment the caravan is going from Heaven and coming here.
  • حاصل اندر یک زمان از آسمان ** می‌رود می‌آید ایدر کاروان

  • This way is not long for this caravan: how should the desert show itself formidable to him who has been granted success (by God)?
  • نیست بر این کاروان این ره دراز ** کی مفازه زفت آید با مفاز

  • The heart (spirit) is faring to the Ka‘ba at every moment, and through (Divine) bounty the body assumes the nature of the heart.
  • دل به کعبه می‌رود در هر زمان ** جسم طبع دل بگیرد ز امتنان

  • This longness and shortness appertains to the body: where God is, what is “long” and “short”?
  • این دراز و کوتهی مر جسم راست ** چه دراز و کوته آنجا که خداست

  • When God has transmuted the body, He makes its faring to be without league or mile. 535
  • چون خدا مر جسم را تبدیل کرد ** رفتنش بی‌فرسخ و بی‌میل کرد

  • There are a hundred hopes at this (present) time. Step (forward), O youth, like a (true) lover and relinquish (idle) disputation.
  • صد امیدست این زمان بردار گام ** عاشقانه ای فتی خل الکلام

  • Albeit thou art closing thine eyelids, thou art asleep in the ship and voyaging (in safety).
  • گرچه پله‌ی چشم بر هم می‌زنی ** در سفینه خفته‌ای ره می‌کنی

  • Exposition of the Hadíth, "The parable of my community is the parable of the Ship (Ark) of Noah: whoso shall cleave to it is saved, and whoso shall hold back from it is drowned."
  • تفسیر این حدیث کی مثل امتی کمثل سفینة نوح من تمسک بها نجا و من تخلف عنها غرق