English    Türkçe    فارسی   

4
590-614

  • Thou wilt deem it base and lowly and impermanent, (when) strength has come to thine (inward) eye from the Creator.” 590
  • خوار و مسکین بینی او را بی‌قرار ** دیده را قوت شده از کردگار

  • (The Divine Light is) the Philosophers' Stone from which a single impression fell on the (primal) vapour, and it (the vapour) became a star;
  • کیمیایی که ازو یک ماثری ** بر دخان افتاد گشت آن اختری

  • The unique elixir of which half a gleam struck upon a (region of) darkness and made it the sun;
  • نادر اکسیری که از وی نیم تاب ** بر ظلامی زد به گردش آفتاب

  • The marvellous alchemist who by a single operation fastened all these properties on Saturn.
  • بوالعجب میناگری کز یک عمل ** بست چندین خاصیت را بر زحل

  • Know, O seeker, that the remaining planets and the spiritual substances are (to be judged) according to the same standard.
  • باقی اخترها و گوهرهای جان ** هم برین مقیاس ای طالب بدان

  • The sensuous eye is subject to the sun: seek and find a divine eye, 595
  • دیده‌ی حسی زبون آفتاب ** دیده‌ی ربانیی جو و بیاب

  • In order that the beams of the flaming sun may become subject (abased) before that vision;
  • تا زبون گردد به پیش آن نظر ** شعشعات آفتاب با شرر

  • For that vision is luminous, while these (sunbeams) are igneous: fire is very dark in comparison with light.
  • که آن نظر نوری و این ناری بود ** نار پیش نور بس تاری بود

  • The miraculous gifts and illumination of Shaykh ‘Abdullah Maghribí, may God sanctify his spirit.
  • کرامات و نور شیخ عبدالله مغربی قدس الله سره

  • Shaykh ‘Abdullah Maghribí said, “During sixty years I never perceived in night the quality of night.
  • گفت عبدالله شیخ مغربی ** شصت سال از شب ندیدم من شبی

  • During sixty years I never experienced any darkness, neither by day nor by night nor from infirmity.”
  • من ندیدم ظلمتی در شصت سال ** نه به روز و نه به شب نه ز اعتلال

  • The Súfís declared his words to be true: “During the night we would follow him 600
  • صوفیان گفتند صدق قال او ** شب همی‌رفتیم در دنبال او

  • Into deserts filled with thorns and ditches, he going in front of us like the full moon.
  • در بیابانهای پر از خار و گو ** او چو ماه بدر ما را پیش‌رو

  • Without looking behind him, he would say, (though it was) at night-time, ‘Hark! here is a ditch: turn to the left!’
  • روی پس ناکرده می‌گفتی به شب ** هین گو آمد میل کن در سوی چپ

  • Then, after a little while, he would say, ‘Turn to the right, because a thorn is before your feet.’
  • باز گفتی بعد یک دم سوی راست ** میل کن زیرا که خاری پیش پاست

  • Day would break: we would come to kiss his foot, and his foot would be like the feet of a bride,
  • روز گشتی پاش را ما پای‌بوس ** گشته و پایش چو پاهای عروس

  • No trace of earth or mud on it, none of scratch from thorns or bruise from stones.” 605
  • نه ز خاک و نه ز گل بر وی اثر ** نه از خراش خار و آسیب حجر

  • God made the Maghribí a Mashriqí: He made the place of sunset (maghrib) light-producing like the place of sunrise (mashriq).
  • مغربی را مشرقی کرده خدای ** کرده مغرب را چو مشرق نورزای

  • The light of this one who belongs to the Sun of suns is riding (in majesty): by day he is guarding high and low.
  • نور این شمس شموسی فارس است ** روز خاص و عام را او حارس است

  • How should that glorious light, which brings thousands of suns into view, not be a guardian?
  • چون نباشد حارس آن نور مجید ** که هزاران آفتاب آرد پدید

  • By his light do thou walk always in safety amidst dragons and scorpions.
  • تو به نور او همی رو در امان ** در میان اژدها و کزدمان

  • That holy light is going in front of thee and tearing every highwayman to pieces. 610
  • پیش پیشت می‌رود آن نور پاک ** می‌کند هر ره‌زنی را چاک‌چاک

  • Know aright (the meaning of the text) on the Day when He (God) will not put the Prophet to shame; read (their) light shall run before them.
  • یوم لا یخزی النبی راست دان ** نور یسعی بین ایدیهم بخوان

  • Although that (light) will be increased at the Resurrection, (yet) beg of God (to grant thee) trial (of it) here;
  • گرچه گردد در قیامت آن فزون ** از خدا اینجا بخواهید آزمون

  • For He bestows spiritual light both on cloud and mist, and God best knoweth how to impart (it).
  • کو ببخشد هم به میغ و هم به ماغ ** نور جان والله اعلم بالبلاغ

  • How Solomon, on whom be peace, bade the envoys of Bilqís return to her with the gifts which they had brought; and how he called Bilqís to (accept) the Faith and to abandon sun-worship.
  • بازگردانیدن سلیمان علیه‌السلام رسولان بلقیس را به آن هدیه‌ها کی آورده بودند سوی بلقیس و دعوت کردن بلقیس را به ایمان و ترک آفتاب‌پرستی

  • “O shamefaced envoys, turn back! The gold is yours: bring unto me the heart, the (pure) heart!
  • باز گردید ای رسولان خجل ** زر شما را دل به من آرید دل