- And redeem them from envy, O Gracious One, lest from envy they be devils accursed. 1200
- وز حسودی بازشان خر ای کریم ** تا نباشند از حسد دیو رجیم
- How do the vulgar burn with envy for the fleeting happiness of riches and (pleasures of) the body!
- در نعیم فانی مال و جسد ** چون همی‌سوزند عامه از حسد
- Behold the kings, how they lead armies (to battle) and slay their own kinsmen because of envy.
- پادشاهان بین که لشکر می‌کشند ** از حسد خویشان خود را می‌کشند
- The lovers of filthy dolls (darlings) have sought each other's blood and life.
- عاشقان لعبتان پر قذر ** کرده قصد خون و جان همدگر
- Read Wís and Rámín and Khusraw and Shírín: (you will see) what those fools did because of envy.
- ویس و رامین خسرو و شیرین بخوان ** که چه کردند از حسد آن ابلهان
- (You will see) that the lover perished and the beloved too: they are naught and their passion also is naught. 1205
- که فنا شد عاشق و معشوق نیز ** هم نه چیزند و هواشان هم نه چیز
- Holy is the God who brings non-existence into collision with itself and makes non-existence to be in love with non-existence.
- پاک الهی که عدم بر هم زند ** مر عدم را بر عدم عاشق کند
- Envies arise in the heart that is no (real) heart: thus doth Being subject not being to compulsion.
- در دل نه‌دل حسدها سر کند ** نیست را هست این چنین مضطر کند
- These women, who are kinder than all (other creatures)—(even amongst them) two fellow-wives devour each other from envy,
- این زنانی کز همه مشفق‌تراند ** از حسد دو ضره خود را می‌خورند
- So that (you may judge) in what degree of envy are the men who indeed are stony-hearted.
- تا که مردانی که خود سنگین‌دلند ** از حسد تا در کدامین منزلند
- If the Law had not exercised a gracious spell (over them), every one would have torn the body of his rival to pieces. 1210
- گر نکردی شرع افسونی لطیف ** بر دریدی هر کسی جسم حریف
- The Law makes a plan for repelling evil: it puts the demon into the bottle of (legal) proof—
- شرع بهر دفع شر رایی زند ** دیو را در شیشه‌ی حجت کند
- Witness and oath and shrinking (from the oath)—till (at last) the insolent demon goes into the bottle (prison).
- از گواه و از یمین و از نکول ** تا به شیشه در رود دیو فضول
- (The Law is) like the balance whereby the two adversaries are surely united in contentment, (whether) in jest or earnest.
- مثل میزانی که خشنودی دو ضد ** جمع می‌آید یقین در هزل و جد
- Know for sure that the Law is like the measure and scales by means of which the litigants are saved from wrangling and enmity.
- شرع چون کیله و ترازو دان یقین ** که بدو خصمان رهند از جنگ و کین
- If there be no pair of scales, how shall the litigant escape from disputing when he suspects fraud and deceit? 1215
- گر ترازو نبود آن خصم از جدال ** کی رهد از وهم حیف و احتیال
- (If), then, there is all this jealousy and litigation and injustice in respect of this foul faithless carcase,
- پس درین مردار زشت بی‌وفا ** این همه رشکست و خصمست و جفا
- How, then, must it be when genies and men become envious in respect of that fortune and felicity (hereafter)?
- پس در اقبال و دولت چون بود ** چون شود جنی و انسی در حسد
- Truly those devils are envious of old: never for a moment do they cease from waylaying;
- آن شیاطین خود حسود کهنه‌اند ** یک زمان از ره‌زنی خالی نه‌اند
- And the sons of Adam who have sown (the seed of) disobedience—they too have become devils from enviousness.
- وآن بنی آدم که عصیان کشته‌اند ** از حسودی نیز شیطان گشته‌اند
- Read in the Qur’án how by Divine transformation the devils of mankind have become homogeneous with the Devil. 1220
- از نبی برخوان که شیطانان انس ** گشته‌اند از مسخ حق با دیو جنس
- When the Devil fails to tempt (any one), he seeks aid from these human (devils).
- دیو چون عاجز شود در افتتان ** استعانت جوید او زین انسیان
- Saying, ‘Ye are my friends: (perform) an act of friendship towards me; ye are on my side: (perform) an act of partiality.’
- که شما یارید با ما یاریی ** جانب مایید جانب داریی
- If they waylay any one in the world, both kinds of devils come off rejoicing;
- گر کسی را ره زنند اندر جهان ** هر دو گون شیطان بر آید شادمان
- And if any one has saved his soul and become eminent in religion, those two jealous (parties) keep up lamentation.
- ور کسی جان برد و شد در دین بلند ** نوحه می‌دارند آن دو رشک‌مند