English    Türkçe    فارسی   

5
1628-1652

  • The Throne is the mine (source) of justice and equity: beneath it are four rivers filled with forgiveness:
  • عرش معدن گاه داد و معدلت  ** چار جو در زیر او پر مغفرت 

  • A river of milk and a river of honey everlasting; a river of wine and a river of running water.
  • جوی شیر و جوی شهد جاودان  ** جوی خمر و دجله‌ی آب روان 

  • Then from the Throne they flow into Paradise; some little thing (offshoot) appears in this world too, 1630
  • پس ز عرش اندر بهشتستان رود  ** در جهان هم چیزکی ظاهر شود 

  • Although here those four (rivers) are defiled—by what? By the poison of mortality and indigestion.
  • گرچه آلوده‌ست اینجا آن چهار  ** از چه از زهر فنا و ناگوار 

  • From (each of) those four (rivers) a draught has been poured on the dark Earth and a temptation has been offered,
  • جرعه‌ای بر خاک تیره ریختند  ** زان چهار و فتنه‌ای انگیختند 

  • In order that these vile wretches may seek the source thereof; (but) these worthless folk are content with this (draught).
  • تا بجویند اصل آن را این خسان  ** خود برین قانع شدند این ناکسان 

  • He (God) hath given milk and nourishment for babes: He hath made the breast of every wife a fountain (of milk).
  • شیر داد و پرورش اطفال را  ** چشمه کرده سینه‌ی هر زال را 

  • (He hath given) wine to drive away grief and care: He hath made of the grape a fountain to inspire courage. 1635
  • خمر دفع غصه و اندیشه را  ** چشمه کرده از عنب در اجترا 

  • (He hath given) honey as a remedy for the sick body: He hath made the inward part of the bee a fountain (of honey).
  • انگبین داروی تن رنجور را  ** چشمه کرده باطن زنبور را 

  • He gave water universally to high and low for cleanliness and for drinking.
  • آب دادی عام اصل و فرع را  ** از برای طهر و بهر کرع را 

  • (The object is) that you may follow the track from these (derivatives) towards the origins; but you are content with this (offshoot), O trifler.
  • تا ازینها پی بری سوی اصول  ** تو برین قانع شدی ای بوالفضول 

  • Now hear the story of the Earth and what she is saying to enchant the disturber (of her peace).
  • بشنو اکنون ماجرای خاک را  ** که چه می‌گوید فسون محراک را 

  • With frowning (unsmiling) looks in the presence of Seraphiel, she is practising a hundred sorts of coquetry and blandishment, 1640
  • پیش اسرافیل‌گشته او عبوس  ** می‌کند صد گونه شکل و چاپلوس 

  • Saying, “By the truth of the holy essence of the Almighty, (I beseech thee), do not regard this violence to me as lawful!
  • که بحق ذات پاک ذوالجلال  ** که مدار این قهر را بر من حلال 

  • I have a presentiment of this change: suspicious thoughts are running in my head.
  • من ازین تقلیب بویی می‌برم  ** بدگمانی می‌دود اندر سرم 

  • Thou art the Angel of mercy: show mercy, for the humá will not harm any (common) bird.
  • تو فرشته‌ی رحمتی رحمت نما  ** زانک مرغی را نیازارد هما 

  • O (thou who art) healing and mercy to the sorrowful, do thou the same as those two benefactors did.”
  • ای شفا و رحمت اصحاب درد  ** تو همان کن کان دو نیکوکار کرد 

  • At once Seraphiel returned to the King: in God's presence he excused himself and told what had passed, 1645
  • زود اسرافیل باز آمد به شاه  ** گفت عذر و ماجرا نزد اله 

  • Saying, “Outwardly (formally) Thou gavest (me) the command to take (the clay), (but) Thou didst inspire my conscience to do the opposite of that.
  • کز برون فرمان بدادی که بگیر  ** عکس آن الهام دادی در ضمیر 

  • The command to take Thou didst address to my ear, the prohibition against hardheartedness Thou didst address to my understanding.
  • امر کردی در گرفتن سوی گوش  ** نهی کردی از قساوت سوی هوش 

  • Mercy, being prior, prevailed over wrath, O Lord whose actions are incomparable and whose dealings are gracious.”
  • سبق رحمت گشت غالب بر غضب  ** ای بدیع افعال و نیکوکار رب 

  • The sending of Azrael, the Angel of firm resolution and strong mind, on whom be peace, to seize a handful of clay in order that the body of Adam, on whom be peace, might be quickened.
  • فرستادن عزرائیل ملک العزم و الحزم را علیه‌السلام ببر گرفتن حفنه‌ای خاک تا شود جسم آدم چالاک عیله‌السلام و الصلوة 

  • Straightway God said to Azrael, “Behold the Earth full of vain imagination!
  • گفت یزدان زو عزرائیل را  ** که ببین آن خاک پر تخییل را 

  • Find that feeble unjust old crone: hark, fetch a handful of clay and make haste!” 1650
  • آن ضعیف زال ظالم را بیاب  ** مشت خاکی هین بیاور با شتاب 

  • Azrael, the captain of the (Divine) Decree, went off towards the terrestrial globe for the purpose of requisition.
  • رفت عزرائیل سرهنگ قضا  ** سوی کره‌ی خاک بهر اقتضا 

  • The Earth, according to rule, began lamenting loudly: she adjured him, she swore many an oath,
  • خاک بر قانون نفیر آغاز کرد  ** داد سوگندش بسی سوگند خورد