English    Türkçe    فارسی   

5
1655-1679

  • (Depart), for the sake of that King who alone is worshipped and with whom no one's lamentation is rejected!” 1655
  • حق شاهی که جز او معبود نیست  ** پیش او زاری کس مردود نیست 

  • He replied, “These conjurations cannot move me to avert my face from (disobey) the Giver of (all) commands secret or manifest.”
  • گفت نتوانم بدین افسون که من  ** رو بتابم ز آمر سر و علن 

  • She said, “After all, He hath commanded forbearance: both (severity and forbearance) are commanded: take (choose) the latter on the ground of knowledge.”
  • گفت آخر امر فرمود او به حلم  ** هر دو امرند آن بگیر از راه علم 

  • He replied, “That would be an interpretation or an inference: do not seek to confuse the plain meaning of the command.
  • گفت آن تاویل باشد یا قیاس  ** در صریح امر کم جو التباس 

  • If thou interpret (alter) thine own thought (so as to make it agree with the command), ’tis better than that thou shouldst interpret (pervert) this unequivocal (command).
  • فکر خود را گر کنی تاویل به  ** که کنی تاویل این نامشتبه 

  • My heart is burning (melting) at thy supplication, my bosom is filled with blood on account of thy salty tears. 1660
  • دل همی‌سوزد مرا بر لابه‌ات  ** سینه‌ام پر خون شد از شورابه‌ات 

  • I am not pitiless; nay, I have greater pity than those three holy ones for the sorrow of the sorrowful.
  • نیستم بی‌رحم بل زان هر سه پاک  ** رحم بیشستم ز درد دردناک 

  • If I am slapping an orphan, while a mild-natured person may put halwá (sweetmeat) in his hand,
  • گر طبانجه می‌زنم من بر یتیم  ** ور دهد حلوا به دستش آن حلیم 

  • Those slaps (of mine) are better (for him) than the other's halwá; and if he be beguiled by the halwá, woe to him!
  • این طبانجه خوشتر از حلوای او  ** ور شود غره به حلوا وای او 

  • My heart is burning at thy lamentable cry, but God is teaching me (to know) a (great) kindness—
  • بر نفیر تو جگر می‌سوزدم  ** لیک حق لطفی همی‌آموزدم 

  • The kindness concealed amidst cruelties, the priceless cornelian hidden in filth. 1665
  • لطف مخفی در میان قهرها  ** در حدث پنهان عقیق بی‌بها 

  • The cruelty done by God is better than a hundred clemencies of mine: to withhold the soul from God is agony to the soul.
  • قهر حق بهتر ز صد حلم منست  ** منع کردن جان ز حق جان کندنست 

  • His worst cruelty is better than the clemency of both worlds: how excellent is the Lord of created beings and how excellent (His) help!
  • بترین قهرش به از حلم دو کون  ** نعم رب‌العالمین و نعم عون 

  • In His cruelty there are secret kindnesses: to surrender the soul for His sake increases (the life of) the soul.
  • لطفهای مضمر اندر قهر او  ** جان سپردن جان فزاید بهر او 

  • Hark, dismiss suspicion and error: make thy head a foot (to hasten towards Him) since He hath bidden thee come.
  • هین رها کن بدگمانی و ضلال  ** سر قدم کن چونک فرمودت تعال 

  • His ‘Come’ will give (thee) exaltations; it will give (thee) intoxication and (spiritual) brides and couches. 1670
  • آن تعال او تعالیها دهد  ** مستی و جفت و نهالیها دهد 

  • In short, never, never can I weaken (the force of) that sublime command and complicate it (by prevarication).”
  • باری آن امر سنی را هیچ هیچ  ** من نیارم کرد وهن و پیچ پیچ 

  • The wretched Earth heard all this (counsel), (but) in her ear was a plug arising from that evil suspicion.
  • این همه بشنید آن خاک نژند  ** زان گمان بد بدش در گوش بند 

  • Once more in another fashion the lowly Earth made entreaty and prostrated herself, like a drunken man.
  • باز از نوعی دگر آن خاک پست  ** لابه و سجده همی‌کرد او چو مست 

  • He said, “Nay, arise! There is no loss (to thee) from this (thing), I lay my head and life as a pledge and guarantee.
  • گفت نه برخیز نبود زین زیان  ** من سر و جان می‌نهم رهن و ضمان 

  • Do not think of entreating (me), do not make further entreaty except to that merciful and justice-dealing King. 1675
  • لابه مندیش و مکن لابه دگر  ** جز بدان شاه رحیم دادگر 

  • I am a slave to (His) command, I dare not neglect His command which raised dust from the sea.
  • بنده فرمانم نیارم ترک کرد  ** امر او کز بحر انگیزید گرد 

  • Save from the Creator of ear and eye and head I will hear (accept) neither good nor evil—not even from my own soul.
  • جز از آن خلاق گوش و چشم و سر  ** نشنوم از جان خود هم خیر و شر 

  • My ear is deaf to all words but His: He is dearer to me than my sweet soul.
  • گوش من از گفت غیر او کرست  ** او مرا از جان شیرین جان‌ترست 

  • The soul came from Him, not He from the soul: He bestows a hundred thousand souls free of cost.
  • جان ازو آمد نیامد او ز جان  ** صدهزاران جان دهم او رایگان