English    Türkçe    فارسی   

5
1814-1838

  • He sets out, therefore, to the prison of Hell; for thorns have no means of escape from (being burnt in) the fire.
  • پس روان گردد به زندان سعیر  ** که نباشد خار را ز آتش گزیر 

  • The angels that (formerly) were hidden, (whilst they walked) as custodians before and behind (him), have (now) become visible like policemen. 1815
  • چون موکل آن ملایک پیش و پس  ** بوده پنهان گشته پیدا چون عسس 

  • They take him along, prodding him with the goad and saying, “Begone, O dog, to thy own kennels!”
  • می‌برندش می‌سپوزندش به نیش  ** که برو ای سگ به کهدانهای خویش 

  • He drags his feet (lingers) on every road, that perchance he may escape from the pit (of Hell).
  • می‌کشد پا بر سر هر راه او  ** تا بود که بر جهد زان چاه او 

  • He stands expectantly, keeping silence and turning his face backward in a (fervent) hope,
  • منتظر می‌ایستد تن می‌زند  ** در امیدی روی وا پس می‌کند 

  • Pouring tears like autumn rain. A mere hope—what has he except that?
  • اشک می‌بارد چون باران خزان  ** خشک اومیدی چه دارد او جز آن 

  • (So) at every moment he is looking back and turning his face to the Holy Court (on high). 1820
  • هر زمانی روی وا پس می‌کند  ** رو به درگاه مقدس می‌کند 

  • Then from God in the realm of light comes the command— “Say ye to him, ‘O ne’er-do-well destitute (of merit),
  • پس ز حق امر آید از اقلیم نور  ** که بگوییدش کای بطال عور 

  • What art thou expecting, O mine of mischief? Why art thou looking back, O giddy-headed man?
  • انتظار چیستی ای کان شر  ** رو چه وا پس می‌کنی ای خیره‌سر 

  • Thy scroll (record) is that which came into thy hand, O offender against God and worshipper of the Devil.
  • نامه‌ات آنست کت آمد به دست  ** ای خدا آزار و ای شیطان‌پرست 

  • Since thou hast seen the scroll of thy deeds, why dost thou look back? Behold the reward of thy works!
  • چون بدیدی نامه‌ی کردار خویش  ** چه نگری پس بین جزای کار خویش 

  • Why art thou tarrying in vain? Where is hope of light in such a (deep) pit as this? 1825
  • بیهده چه مول مولی می‌زنی  ** در چنین چه کو امید روشنی 

  • Neither outwardly hast thou any act of piety (to thy credit), nor inwardly and in thy heart an intention (to perform one);
  • نه ترا از روی ظاهر طاعتی  ** نه ترا در سر و باطن نیتی 

  • No nightly orisons and vigils, no abstinence and fasting in the daytime;
  • نه ترا شبها مناجات و قیام  ** نه ترا در روز پرهیز و صیام 

  • No holding thy tongue to avoid hurting any one, no looking earnestly forward and backward.
  • نه ترا حفظ زبان ز آزار کس  ** نه نظر کردن به عبرت پیش و پس 

  • What is (meant by looking) forward? To think of thy own death and last agony. What is (meant by looking) backward? (To remember) the predecease of thy friends.
  • پیش چه بود یاد مرگ و نزع خویش  ** پس چه باشد مردن یاران ز پیش 

  • Thou hast (in thy record) no wailful penitence for thy injustice, O rogue who showest wheat and sellest barley. 1830
  • نه ترا بر ظلم توبه‌ی پر خروش  ** ای دغا گندم‌نمای جوفروش 

  • Since thy scales were wrong and false, how shouldst thou require the scales of thy retribution to be right?
  • چون ترازوی تو کژ بود و دغا  ** راست چون جویی ترازوی جزا 

  • Since thou wert a left foot (wert going to the left) in fraud and dishonesty, how should the scroll come into thy right hand?
  • چونک پای چپ بدی در غدر و کاست  ** نامه چون آید ترا در دست راست 

  • Since retribution is (like) the shadow, accordingly thy shadow, O man of bent figure, falls crookedly before thee.’”
  • چون جزا سایه‌ست ای قد تو خم  ** سایه‌ی تو کژ فتد در پیش هم 

  • (To him) from this quarter (Heaven) come (such) harsh words of rebuke that even the back of a mountain would be bowed by them.
  • زین قبل آید خطابات درشت  ** که شود که را از آن هم کوز پشت 

  • The servant (of God) answers: “I am a hundred, hundred, hundred times as much as that which Thou hast declared. 1835
  • بنده گوید آنچ فرمودی بیان  ** صد چنانم صد چنانم صد چنان 

  • Verily, in Thy forbearance Thou hast thrown a veil over worse things (than those mentioned); otherwise (Thou mightst have declared them, for) Thou knowest with Thy knowledge (all my) shameful deeds;
  • خود تو پوشیدی بترها را به حلم  ** ورنه می‌دانی فضیحتها به علم 

  • But, outside of my own exertion and action, beyond good and evil and religion and infidelity,
  • لیک بیرون از جهاد و فعل خویش  ** از ورای خیر و شر و کفر و کیش 

  • And beyond my feeble supplication and the fancy and imagination of myself or a hundred like me,
  • وز نیاز عاجزانه‌ی خویشتن  ** وز خیال و وهم من یا صد چو من