English    Türkçe    فارسی   

5
2900-2924

  • Since thou hast seen the revolution of the millstone, come now, see also the water of the river. 2900
  • چون بدیدی گردش سنگ آسیا  ** آب جو را هم ببین آخر بیا 

  • Thou hast seen the dust rise into the air: amidst the dust see the wind.
  • خاک را دیدی برآمد در هوا  ** در میان خاک بنگر باد را 

  • Thou seest the kettles of thought boiling: look with intelligence on the fire too.
  • دیگهای فکر می‌بینی به جوش  ** اندر آتش هم نظر می‌کن به هوش 

  • God said to Job, “I have graciously bestowed a (gift of) patience upon every hair of thee.
  • گفت حق ایوب را در مکرمت  ** من بهر موییت صبری دادمت 

  • Hark, do not pay so much regard to thy patience: thou hast seen (thy) patience, (now) look at (My) giving (thee) patience.”
  • هین به صبر خود مکن چندین نظر  ** صبر دیدی صبر دادن را نگر 

  • How long wilt thou behold the revolution of the water-wheel? Put forth thy head and behold the rapid water (that turns it). 2905
  • چند بینی گردش دولاب را  ** سر برون کن هم ببین تیز آب را 

  • Thou wilt say, “I am beholding it”; but there are many good signs of (really) beholding it.
  • تو همی‌گویی که می‌بینم ولیک  ** دید آن را بس علامتهاست نیک 

  • When thou hast taken a summary view of the circling movement of the foam, look upon the Sea if thou wantest (to feel) bewilderment.
  • گردش کف را چو دیدی مختصر  ** حیرتت باید به دریا در نگر 

  • He that regards the foam tells of the mystery, while he that regards the Sea is bewildered.
  • آنک کف را دید سر گویان بود  ** وانک دریا دید او حیران بود 

  • He that regards the foam forms intentions, while he that regards the Sea makes his heart (one with) the Sea.
  • آنک کف را دید نیتها کند  ** وانک دریا دید دل دریا کند 

  • He that regards the foam-flakes is (engaged) in reckoning (and calculation), while he that regards the Sea is without (conscious) volition. 2910
  • آنک کفها دید باشد در شمار  ** و آنک دریا دید شد بی‌اختیار 

  • He that regards the foam is in (continual) movement, while he that regards the Sea is devoid of hypocrisy.
  • آنک او کف دید در گردش بود  ** وانک دریا دید او بی‌غش بود 

  • How a Moslem called a Magian (to accept Islam).
  • دعوت کردن مسلمان مغ را 

  • A certain man said to a Magian, “O such-and-such, hark, become a Moslem, be one of the true believers!”
  • مر مغی را گفت مردی کای فلان  ** هین مسلمان شو بباش از مومنان 

  • He replied, “If God will, I shall become a true believer; and if He increase His grace, I shall become possessed of intuitive faith.”
  • گفت اگر خواهد خدا مومن شوم  ** ور فزاید فضل هم موقن شوم 

  • He (the Moslem) said, “God wills thy true belief, in order that thy spirit may be delivered from the hand (power) of Hell;
  • گفت می‌خواهد خدا ایمان تو  ** تا رهد از دست دوزخ جان تو 

  • But thy ill-omened carnal soul and the wicked Devil are dragging thee towards infidelity and the fire-temple.” 2915
  • لیک نفس نحس و آن شیطان زشت  ** می‌کشندت سوی کفران و کنشت 

  • He replied, “O reasonable man, since they are predominant I shall (necessarily) be on the side of the stronger.
  • گفت ای منصف چو ایشان غالب‌اند  ** یار او باشم که باشد زورمند 

  • I can side (only) with him who is predominant: I (must) fall in the direction to which the predominant one is pulling (me).
  • یار آن تانم بدن کو غالبست  ** آن طرف افتم که غالب جاذبست 

  • Since (according to thy assertion) God was desiring of me a firm belief (in Islam), what is the use of His desire when He does not succeed (in attaining His object)?
  • چون خدا می‌خواست از من صدق زفت  ** خواست او چه سود چون پیشش نرفت 

  • The carnal soul and the Devil have carried their will to success, while that act of (Divine) favour has been defeated and pulverised.
  • نفس و شیطان خواست خود را پیش برد  ** وآن عنایت قهر گشت و خرد و مرد 

  • (’Tis as if) thou hadst built a palace and pavilion and erected therein a hundred beautiful (ornamental) designs, 2920
  • تو یکی قصر و سرایی ساختی  ** اندرو صد نقش خوش افراختی 

  • And desired that that goodly place should be a mosque— and (then) some one else had come and made it a Christian monastery;
  • خواستی مسجد بود آن جای خیر  ** دیگری آمد مر آن را ساخت دیر 

  • Or (as if) thou hadst woven a piece of linen cloth, in order deftly to make it a coat for some one to wear,
  • یا تو بافیدی یکی کرباس تا  ** خوش بسازی بهر پوشیدن قبا 

  • And (when) thou wert desiring (it to be) a coat, a rival, from (motives of) hostility, made the linen stuff into a pair of trousers in spite of thee.
  • تو قبا می‌خواستی خصم از نبرد  ** رغم تو کرباس را شلوار کرد 

  • What resource has the linen, my dear friend, but to submit to the purpose of the one who is predominant?
  • چاره کرباس چه بود جان من ** جز زبون رای آن غالب شدن