English    Türkçe    فارسی   

5
3564-3588

  • Saying, “O Amír, it does not beseem thee to exact vengeance: if the wine is gone, (yet) thou art delicious without wine.
  • کای امیر از تو نشاید کین کشی  ** گر بشد باده تو بی‌باده خوشی 

  • Wine derives its original substance from thy goodliness; the goodliness of water regrets (its lack of) thy goodliness. 3565
  • باده سرمایه ز لطف تو برد  ** لطف آب از لطف تو حسرت خورد 

  • Act royally, forgive him, O merciful one, O generous son of a generous sire and grandsire.
  • پادشاهی کن ببخشش ای رحیم  ** ای کریم ابن الکریم ابن الکریم 

  • Every wine is the slave of this (comely) figure and (fair) cheek (of thine): all the drunken feel envy of thee.
  • هر شرابی بنده‌ی این قد و خد  ** جمله مستان را بود بر تو حسد 

  • Thou hast no need of rosy wine: take leave of (its) rosiness, thou (thyself) art (its) rosiness.
  • هیچ محتاج می گلگون نه‌ای  ** ترک کن گلگونه تو گلگونه‌ای 

  • O thou whose Venus-like countenance is (bright as) the morning sun, O thou of whose colour (all) rosinesses are beggars,
  • ای رخ چون زهره‌ات شمس الضحی  ** ای گدای رنگ تو گلگونه‌ها 

  • The wine that is bubbling invisibly in the jar bubbles thus from longing for thy face. 3570
  • باده کاندر خنب می‌جوشد نهان  ** ز اشتیاق روی تو جوشد چنان 

  • O thou who art the whole sea, what wilt thou do with dew? And O thou who art the whole of existence, why art thou seeking non-existence?
  • ای همه دریا چه خواهی کرد نم  ** وی همه هستی چه می‌جویی عدم 

  • O resplendent Moon, what wilt thou do with the dust, O thou beside whose face the moon is pallid?
  • ای مه تابان چه خواهی کرد گرد  ** ای که مه در پیش رویت روی‌زرد 

  • Thou art lovely and beautiful and the mine (source) of every loveliness: why indeed shouldst thou lay thyself under obligations to wine?
  • تاج کرمناست بر فرق سرت  ** طوق اعطیناک آویز برت 

  • The tiara of We have honoured (the sons of Adam) is on the crown of thy head; the collar of We have given thee hangs on thy breast.
  • تو خوش و خوبی و کان هر خوشی  ** تو چرا خود منت باده کشی 

  • Man is the substance, and the celestial sphere is his accident; all things are (like) a branch or the step of a ladder: he is the object. 3575
  • جوهرست انسان و چرخ او را عرض  ** جمله فرع و پایه‌اند و او غرض 

  • O thou to whom reason and foresight and intelligence are slaves, how art thou selling thyself so cheaply?
  • ای غلامت عقل و تدبیرات و هوش  ** چون چنینی خویش را ارزان فروش 

  • Service to thee is imposed on all existence as a duty: how should a substance beg for help from an accident?
  • خدمتت بر جمله هستی مفترض  ** جوهری چون نجده خواهد از عرض 

  • Thou seekest knowledge from books—oh, ridiculous! Thou seekest pleasure from halwá (sweetmeats)—oh, ridiculous!
  • علم جویی از کتبها ای فسوس  ** ذوق جویی تو ز حلوا ای فسوس 

  • Thou art the sea of knowledge hidden in a dewdrop; thou art the universe hidden in a body three ells long.
  • بحر علمی در نمی پنهان شده  ** در سه گز تن عالمی پنهان شده 

  • What is wine or music or sexual intercourse that thou shouldst seek delight and profit there from? 3580
  • می چه باشد یا سماع و یا جماع  ** تا بجویی زو نشاط و انتفاع 

  • (’Tis as though) the sun sought to borrow (light) from a mote, (or) a Zuhra begged for a cup (of wine) from a small jar.
  • آفتاب از ذره‌ای شد وام خواه  ** زهره‌ای از خمره‌ای شد جام‌خواه 

  • Thou art the unconditional spirit imprisoned in conditionality, thou art the sun imprisoned in the (descending) node: here's a pity!”
  • جان بی‌کیفی شده محبوس کیف  ** آفتابی حبس عقده اینت حیف 

  • How the Amír answered them again.
  • باز جواب گفتن آن امیر ایشان را 

  • He replied, “Nay, nay, I am the fellow for that wine: I am not content with tasting this delight (of which ye speak).
  • گفت نه نه من حریف آن میم  ** من به ذوق این خوشی قانع نیم 

  • I desire such (wine), that, like the jasmine, I may ever be reeling crookedly (now) that way, now this,
  • من چنان خواهم که هم‌چون یاسمین  ** کژ همی‌گردم چنان گاهی چنین 

  • And, having been delivered from all fear and hope, I may be swaying to every side, like the willow, 3585
  • وارهیده از همه خوف و امید  ** کژ همی‌گردم بهر سو هم‌چو بید 

  • Swaying to left and right like the willow-bough, which is made to dance all sorts of dances by the wind.”
  • هم‌چو شاخ بید گردان چپ و راست  ** که ز بادش گونه گونه رقصهاست 

  • He that is accustomed to the joy of (spiritual) wine, how should he be satisfied with this delight, Khwája, eh?
  • آنک خو کردست با شادی می  ** این خوشی را کی پسندد خواجه کی 

  • The prophets abandoned this delight because they were steeped in the Divine delight;
  • انبیا زان زین خوشی بیرون شدند  ** که سرشته در خوشی حق بدند