English    Türkçe    فارسی   

5
572-596

  • Especially this Fire which, through (our) nighness and fealty (to God), is nearer to us than the smoke.
  • خاصه این آتش که از قرب ولا  ** از دخان نزدیک‌تر آمد به ما 

  • Therefore ’tis black villainy to go (turn away) from the Soul (Reality) towards the smoke for the sake of (indulging) the phantasies (illusions) of the (animal) soul.
  • پس سیه‌کاری بود رفتن ز جان  ** بهر تخییلات جان سوی دخان 

  • In explanation of the saying of the Prophet, on whom be peace, “There is no monkery in Islam.”
  • در بیان قول رسول علیه‌السلام لا رهبانیة فی‌الاسلام 

  • “Do not tear out thy feathers, but detach thy heart from (desire for) them, because (the existence of) the enemy is the necessary condition for (waging) this Holy War.
  • بر مکن پر را و دل بر کن ازو  ** زانک شرط این جهاد آمد عدو 

  • When there is no enemy, the Holy War is inconceivable; (if) thou hast no lust, there can be no obedience (to the Divine command). 575
  • چون عدو نبود جهاد آمد محال  ** شهوتت نبود نباشد امتثال 

  • There can be no self-restraint when thou hast no desire; when there is no adversary, what need for thy strength?
  • صبر نبود چون نباشد میل تو  ** خصم چون نبود چه حاجت حیل تو 

  • Hark, do not castrate thyself, do not become a monk; for chastity is in pawn to (depends on the existence of) lust.
  • هین مکن خود را خصی رهبان مشو  ** زانک عفت هست شهوت را گرو 

  • Without (the existence of) sensuality ’tis impossible to forbid sensuality: heroism cannot be displayed against the dead.
  • بی‌هوا نهی از هوا ممکن نبود  ** غازیی بر مردگان نتوان نمود 

  • He (God) hath said ‘Spend’: therefore earn something, since there can be no expenditure without an old (previously acquired) income.
  • انفقوا گفتست پس کسپی بکن  ** زانک نبود خرج بی‌دخل کهن 

  • Although He used (the word) Spend absolutely, (yet) read (it as meaning) ‘Earn, then spend.’ 580
  • گر چه آورد انفقوا را مطلق او  ** تو بخوان که اکسبوا ثم انفقوا 

  • Similarly, since the King (God) has given the command ‘Refrain yourselves,’ there must be some desire from which thou shouldst avert thy face.
  • هم‌چنان چون شاه فرمود اصبروا  ** رغبتی باید کزان تابی تو رو 

  • Hence (the command) ‘Eat ye’ is for the sake of the snare (temptation) of appetite; after that (comes) ‘Do not exceed’: that is temperance.
  • پس کلوا از بهر دام شهوتست  ** بعد از آن لاتسرفوا آن عفتست 

  • When there is no ‘predicate’ (relative quality) in him (any one), the existence of the ‘subject’ (the correlative term) is impossible.
  • چونک محمول به نبود لدیه  ** نیست ممکن بود محمول علیه 

  • When thou hast not the pain of self-restraint, there is no protasis: therefore the apodosis (recompense) does not follow.
  • چونک رنج صبر نبود مر ترا  ** شرط نبود پس فرو ناید جزا 

  • How admirable is that protasis and how joyful is that apodosis (recompense), a recompense that charms the heart and increases the life of the spirit! 585
  • حبذا آن شرط و شادا آن جزا  ** آن جزای دل‌نواز جان‌فزا 

  • Explaining that God (Himself) is the reward bestowed by Him for the (devotional) work of the lover.
  • در بیان آنک ثواب عمل عاشق از حق هم حق است 

  • For (His) lovers He (alone) is (all their) joy and sorrow; He (alone) is their wages and hire for service.
  • عاشقان را شادمانی و غم اوست  ** دست‌مزد و اجرت خدمت هم اوست 

  • If there be any spectacle (object of regard for them) except the Beloved, ’tis not love: ’tis an idle passion.
  • غیر معشوق ار تماشایی بود  ** عشق نبود هرزه سودایی بود 

  • Love is that flame which, when it blazes up, consumes everything else but the Beloved.
  • عشق آن شعله‌ست کو چون بر فروخت  ** هرچه جز معشوق باقی جمله سوخت 

  • He (the lover) drives home the sword of Not in order to kill all other than God: thereupon consider what remains after Not.
  • تیغ لا در قتل غیر حق براند  ** در نگر زان پس که بعد لا چه ماند 

  • There remains except God: all the rest is gone. Hail, O mighty Love, destroyer of polytheism! 590
  • ماند الا الله باقی جمله رفت  ** شاد باش ای عشق شرکت‌سوز زفت 

  • Verily, He is the First and the Last: do not regard polytheism as arising from aught except the eye that sees double.
  • خود همو بود آخرین و اولین  ** شرک جز از دیده‌ی احول مبین 

  • Oh, wonderful! Is there any beauty but from the reflexion of Him? The (human) body hath no movement but from the spirit.
  • ای عجب حسنی بود جز عکس آن  ** نیست تن را جنبشی از غیر جان 

  • The body that hath defect in its spirit will never become sweet, (even) if you smear it with honey.
  • آن تنی را که بود در جان خلل  ** خوش نگردد گر بگیری در عسل 

  • This he knows who one day was (spiritually) alive and received a cup from this Soul of the soul;
  • این کسی داند که روزی زنده بود  ** از کف این جان جان جامی ربود 

  • While to him whose eye has not beheld those (beauteous) cheeks this smoky heat is (appears to be) the spirit. 595
  • وانک چشم او ندیدست آن رخان  ** پیش او جانست این تف دخان 

  • Inasmuch as he never saw ‘Umar (ibn) ‘Abdu ’l-‘Azíz, to him even Hajjáj seems just.
  • چون ندید او عمر عبدالعزیز  ** پیش او عادل بود حجاج نیز