English    Türkçe    فارسی   

6
1568-1592

  • The Cadi was incensed. “Hey,” cried the Súfi, “your decision is just, no doubt (about it): there is no error.
  • گشت قاضی طیره صوفی گفت هی  ** حکم تو عدلست لاشپک نیست غی 

  • O Shaykh of the (Mohammedan) religion, how can you approve for a brother (Moslem) what you disapprove for your self, O man of trust?
  • آنچ نپسندی به خود ای شیخ دین  ** چون پسندی بر برادر ای امین 

  • Don’t you know this, that (if) you dig a pit for me you will at last let yourself fall into the same pit? 1570
  • این ندانی که می من چه کنی  ** هم در آن چه عاقبت خود افکنی 

  • Haven’t you read in the Traditions (of the Prophet), ‘Whoever digs a pit (for his brother will fall into it)’? Practise what you have read, O soul of your father!
  • من حفر برا نخواندی از خبر  ** آنچ خواندی کن عمل جان پدر 

  • This one judicial decision of yours was like this, for it has brought you a slap on the nape.
  • این یکی حکمت چنین بد در قضا  ** که ترا آورد سیلی بر قفا 

  • Alas for your other (unjust) decisions! (Consider) what (penalty) they will bring upon your head and feet.
  • وای بر احکام دیگرهای تو  ** تا چه آرد بر سر و بر پای تو 

  • From kindness you take pity on a wrong-doer, saying, ‘Mayst thou have three dirhems to spend (on food)!’
  • ظالمی را رحم آری از کرم  ** که برای نفقه بادت سه درم 

  • Cut off the wrong-doer’s hand: what occasion is there for you to put the control and reins in his hand? 1575
  • دست ظالم را ببر چه جای آن  ** که بدست او نهی حکم و عنان 

  • O you from whom justice is unknown, you resemble the goat that gave her milk to the wolf-cub.”
  • تو بدان بز مانی ای مجهول‌داد  ** که نژاد گرگ را او شیر داد 

  • The Cadi’s reply to the Súfi.
  • جواب دادن قاضی صوفی را 

  • The Cadi said, “It is our duty to acquiesce, whatever slap or cruelty the (Divine) destiny may bring to pass.
  • گفت قاضی واجب آیدمان رضا  ** هر قفا و هر جفا کارد قضا 

  • I am inwardly pleased with the decision (inscribed) in the (Heavenly) Scrolls, though my face has become sour—for Truth is bitter.
  • خوش‌دلم در باطن از حکم زبر  ** گرچه شد رویم ترش کالحق مر 

  • This heart of mine is an orchard, and my eye is like the cloud: (when) the cloud weeps the orchard laughs joyously and happily.
  • این دلم باغست و چشمم ابروش  ** ابر گرید باغ خندد شاد و خوش 

  • In a year of drought the orchards are reduced to death and agony by the sun laughing unconscionably. 1580
  • سال قحط از آفتاب خیره‌خند  ** باغها در مرگ و جان کندن رسند 

  • You have read in God’s Commandment (the words) and weep ye much: why have you remained grinning like a roast (sheep’s) head?
  • ز امر حق وابکوا کثیرا خوانده‌ای  ** چون سر بریان چه خندان مانده‌ای 

  • You will be the light of the house, like the candle, if like the candle you shed showers of tears.
  • روشنی خانه باشی هم‌چو شمع  ** گر فرو پاشی تو هم‌چون شمع دمع 

  • The mother’s or father’s sourness of face preserves the child from every harm.
  • آن ترش‌رویی مادر یا پدر  ** حافظ فرزند شد از هر ضرر 

  • You have experienced the pleasure of laughing, O inordinate laugher: (now) experience the pleasure of weeping (and recognise) that it is a mine of sugar.
  • ذوق خنده دیده‌ای ای خیره‌خند  ** ذوق گریه بین که هست آن کان قند 

  • Since thinking of Hell causes weeping, therefore Hell is better than Paradise. 1585
  • چون جهنم گریه آرد یاد آن  ** پس جهنم خوشتر آید از جنان 

  • In tears there are laughters concealed: seek treasure amidst ruins, O simple (sincere) man.
  • خنده‌ها در گریه‌ها آمد کتیم  ** گنج در ویرانه‌ها جو ای سلیم 

  • Pleasure is (concealed) in pains: the track has been lost, the Water of Life has been taken away into the (Land of) Darkness.
  • ذوق در غمهاست پی گم کرده‌اند  ** آب حیوان را به ظلمت برده‌اند 

  • On the way to the Caravanseray the shoes are upside down: make your (two) eyes to be (as) four in precaution (against being deceived).
  • بازگونه نعل در ره تا رباط  ** چشمها را چار کن در احتیاط 

  • Make your (two) eyes to be (as) four in careful consideration: join to your own eye (eyes) the two eyes of the Friend.
  • چشمها را چار کن در اعتبار  ** یار کن با چشم خود دو چشم یار 

  • Read in the pages (of the Qur’an) their affair is a matter for consultation: be (devoted) to the Friend and do not say to him disdainfully, ‘Fie!’ 1590
  • امرهم شوری بخوان اندر صحف  ** یار را باش و مگوش از ناز اف 

  • The Friend is the support and refuge on the Way: when you consider well; (you will see that) the Friend is the Way.
  • یار باشد راه را پشت و پناه  ** چونک نیکو بنگری یارست راه 

  • When you come into a company of friends, sit silent: do not make yourself the bezel in that ring.
  • چونک در یاران رسی خامش نشین  ** اندر آن حلقه مکن خود را نگین