English    Türkçe    فارسی   

6
17-41

  • Inasmuch as the vinegar increases acidity, therefore it is necessary to increase the sugar.
  • چونک سرکه سرکگی افزون کند  ** پس شکر را واجب افزونی بود 

  • Wrath is (like) vinegar, mercy like honey; and these twain are the basis of every oxymel.
  • قهر سرکه لطف هم‌چون انگبین  ** کین دو باشد رکن هر اسکنجبین 

  • If the honey fail to withstand (be overpowered by) the vinegar, the oxymel will be spoilt.
  • انگبین گر پای کم آرد ز خل  ** آیند آن اسکنجبین اندر خلل 

  • The people were pouring vinegar on him (Noah), and the Ocean (of Divine Bounty) was pouring more sugar for Noah. 20
  • قوم بر وی سرکه‌ها می‌ریختند  ** نوح را دریا فزون می‌ریخت قند 

  • His sugar was replenished from the Sea of Bounty, therefore it was exceeding the vinegar of (all) the inhabitants of the world.
  • قند او را بد مدد از بحر جود  ** پس ز سرکه‌ی اهل عالم می‌فزود 

  • Who is a single one like a thousand? That Saint. Nay, that Servant of the High (God) is (equivalent to) a hundred generations.
  • واحد کالالف کی بود آن ولی  ** بلک صد قرنست آن عبدالعلی 

  • The great rivers kneel (in homage) before the jar into which there comes a channel from the sea,
  • خم که از دریا درو راهی شود  ** پیش او جیحونها زانو زند 

  • Especially this Sea (of Reality); for all the (other) seas, when they heard this (imperial) mandate and (mighty) tumult—
  • خاصه این دریا که دریاها همه  ** چون شنیدند این مثال و دمدمه 

  • Their mouths became bitter with shame and confusion because the Greatest Name had been joined with the least. 25
  • شد دهانشان تلخ ازین شرم و خجل  ** که قرین شد نام اعظم با اقل 

  • At the conjunction of this world with yonder world this world is recoiling in shame.
  • در قران این جهان با آن جهان  ** این جهان از شرم می‌گردد جهان 

  • This (manner of) expression is narrow (inadequate) and deficient, for what resemblance exists between the vile and the most elect?
  • این عبارت تنگ و قاصر رتبتست  ** ورنه خس را با اخص چه نسبتست 

  • (If) the crow caws in the orchard, (yet) how should the nightingale cease its sweet song?
  • زاغ در رز نعره‌ی زاغان زند  ** بلبل از آواز خوش کی کم کند 

  • Every one, then, has his separate customer in this bazaar of He doeth what He pleases.
  • پس خریدارست هر یک را جدا  ** اندرین بازار یفعل ما یشا 

  • The dessert provided by the thornbrake is nutriment (fuel) for the fire; the scent of the rose is food for the intoxicated brain. 30
  • نقل خارستان غذای آتش است  ** بوی گل قوت دماغ سرخوش است 

  • If filth is disgraceful in our opinion, (yet) it is sugar and sweetmeat to the pig and the dog.
  • گر پلیدی پیش ما رسوا بود  ** خوک و سگ را شکر و حلوا بود 

  • If the filthy ones commit these foulnesses, (yet) the (pure) waters are intent on purification.
  • گر پلیدان این پلیدیها کنند  ** آبها بر پاک کردن می‌تنند 

  • Though the snakes are scattering venom and though the sour people are making us distressed,
  • گرچه ماران زهرافشان می‌کنند  ** ورچه تلخان‌مان پریشان می‌کنند 

  • (Yet) in mountain and hive and tree the bees are depositing a sugar-store of honey.
  • نحلها بر کو و کندو و شجر  ** می‌نهند از شهد انبار شکر 

  • However much the venoms show venomousness, the antidotes quickly root them out. 35
  • زهرها هرچند زهری می‌کنند  ** زود تریاقاتشان بر می‌کنند 

  • When you consider, this world is all at strife, mote with mote, as religion (is in conflict) with infidelity.
  • این جهان جنگست کل چون بنگری  ** ذره با ذره چو دین با کافری 

  • One mote is flying to the left, and another to the right in search.
  • آن یکی ذره همی پرد به چپ  ** وآن دگر سوی یمین اندر طلب 

  • One mote (flies) up and another down: in their inclination (movement) behold actual strife.
  • ذره‌ای بالا و آن دیگر نگون  ** جنگ فعلیشان ببین اندر رکون 

  • The actual strife is the result of the hidden strife: know that that discord springs from this discord.
  • جنگ فعلی هست از جنگ نهان  ** زین تخالف آن تخالف را بدان 

  • The strife of the mote that has been effaced in the sun is beyond description and calculation. 40
  • ذره‌ای کان محو شد در آفتاب  ** جنگ او بیرون شد از وصف و حساب 

  • Since the (individual) soul and breath have been effaced from the mote, its strife now is only the strife of the sun,
  • چون ز ذره محو شد نفس و نفس  ** جنگش اکنون جنگ خورشیدست بس