Daily thou marchest rapidly till nightfall and findest thyself (still) in the first stage of thy journey.
می‌روی هر روز تا شب هروله ** خویش می‌بینی در اول مرحله
Thou wilt never traverse this three hundred years' distance so long as thou hast love for the calf.1790
نگذری زین بعد سیصد ساله تو ** تا که داری عشق آن گوساله تو
Until the fancy (illusion) of the calf went out of their hearts, the Desert was to them like a blazing whirlpool.
تا خیال عجل از جانشان نرفت ** بد بریشان تیه چون گرداب زفت
Besides this calf which thou hast obtained from Him (God), thou hast experienced infinite graces and bounties.
غیر این عجلی کزو یابیده‌ای ** بی‌نهایت لطف و نعمت دیده‌ای
Thou hast the nature of a cow; hence in thy love for this calf (those) mighty benefits have vanished from thy heart.
گاو طبعی زان نکوییهای زفت ** از دلت در عشق این گوساله رفت
Prithee now, ask each part of thee: these dumb parts have a hundred tongues
باری اکنون تو ز هر جزوت بپرس ** صد زبان دارند این اجزای خرس
To recall the bounties of the World-Provider which are hidden in the pages of Time.1795
ذکر نعمتهای رزاق جهان ** که نهان شد آن در اوراق زمان
By day and night thou art eagerly seeking (to hear) stories, while each several part of thee is telling thee the story (of His bounties).
روز و شب افسانه‌جویانی تو چست ** جزو جزو تو فسانه‌گوی تست
(Ever) since each several part of thee grew up from non-existence, how much joy have they experienced and how much pain!
جزو جزوت تا برستست از عدم ** چند شادی دیده‌اند و چند غم
For without pleasure no part will grow; on the contrary, at every spasm (of pain) the part (affected) becomes thin (dwindles).
زانک بی‌لذت نروید هیچ جزو ** بلک لاغر گردد از هی پیچ جزو
The part remained (in being), but the pleasure vanished from memory; nay, it did not vanish, (though) it became concealed from the five (senses) and the seven (members of the body).
جزو ماند و آن خوشی از یاد رفت ** بل نرفت آن خفیه شد از پنج و هفت
(’Tis) like summer, from which cotton is born: the cotton remains, the summer is no more remembered;1800
هم‌چو تابستان که از وی پنبه‌زاد ** ماند پنبه رفت تابستان ز یاد
Or like the ice which is born of winter: winter disappears, but the ice is with us.
یا مثال یخ که زاید از شتا ** شد شتا پنهان و آن یخ پیش ما
The ice is a souvenir of the hardships (of winter), and in December these fruits are a souvenir of summer.
هست آن یخ زان صعوبت یادگار ** یادگار صیف در دی این ثمار
Similarly, O youth, every single part in thy body is telling the story of a (past) bounty,
هم‌چنان هر جزو جزوت ای فتی ** در تنت افسانه گوی نعمتی
As, (in the case of) a woman who has twenty children, each (child) is telling of a (past) delight.
چون زنی که بیست فرزندش بود ** هر یکی حاکی حال خوش بود
There is no pregnancy without (past) rapture and amorous sport: how should the orchard produce (fruit) without a Spring?1805
حمل نبود بی ز مستی و ز لاغ ** بی بهاری کی شود زاینده باغ
The pregnant (trees) and the children on their laps are evidence of dalliance with the Spring.
حاملان و بچگانشان بر کنار ** شد دلیل عشق‌بازی با بهار
Every tree (engaged) in suckling its children is impregnated, like Mary, by a King unseen.
هر درختی در رضاع کودکان ** هم‌چو مریم حامل از شاهی نهان
Although in (boiling) water the heat of fire is concealed (from view), a hundred thousand bubbles froth upon it,
گرچه صد در آب آتشی پوشیده شد ** صد هزاران کف برو جوشیده شد
And though the fire works very secretly, the froth indicates (its presence) with ten fingers.