English    Türkçe    فارسی   

6
2078-2102

  • O old woman, (if) you puff (try to put out) God's candle, you will be burnt, you and your head at the same time, O foul-mouthed one.
  • شمع حق را پف کنی تو ای عجوز  ** هم تو سوزی هم سرت ای گنده‌پوز 

  • How should the sea be defiled by a dog's muzzle? How should the sun be extinguished by a puff?
  • کی شود دریا ز پوز سگ نجس  ** کی شود خورشید از پف منطمس 

  • Even if you judge (only) by appearances, tell (me), what is more apparent than this Light? 2080
  • حکم بر ظاهر اگر هم می‌کنی  ** چیست ظاهرتر بگو زین روشنی 

  • In comparison with this appearance all apparent things are in the utmost degree of imperfection and default.
  • جمله ظاهرها به پیش این ظهور  ** باشد اندر غایت نقص و قصور 

  • If any one puff at God's candle, how should the candle be extinguished? His jaws and nose will be burnt.
  • هر که بر شمع خدا آرد پف او  ** شمع کی میرد بسوزد پوز او 

  • Bats like you often dream that this world will be left orphaned (deprived) of the Sun.
  • چون تو خفاشان بسی بینند خواب  ** کین جهان ماند یتیم از آفتاب 

  • The fierce waves of the seas of the Spirit are a hundred times as many as was (the multitude of waves in) the Flood of Noah;
  • موجهای تیز دریاهای روح  ** هست صد چندان که بد طوفان نوح 

  • But hair grew (and formed an obstruction) in the eye of Canaan: he forsook Noah and the Ark and sought the mountain. 2085
  • لیک اندر چشم کنعان موی رست  ** نوح و کشتی را بهشت و کوه جست 

  • Then half a wave swept the mountain and Canaan down into the abyss of dishonour.
  • کوه و کنعان را فرو برد آن زمان  ** نیم موجی تا به قعر امتهان 

  • The moon scatters her light and the dog bays: how should the dog feed on the light of the moon?
  • مه فشاند نور و سگ وع وع کند  ** سگ ز نور ماه کی مرتع کند 

  • Those who travel by night and move swiftly with the moon on her way, how should they relinquish their journey because of the dog's yelping?
  • شب روان و همرهان مه بتگ  ** ترک رفتن کی کنند از بانگ سگ 

  • The part is speeding like an arrow towards the Whole: how should it stop on account of any old hag?
  • جزو سوی کل دوان مانند تیر  ** کی کند وقف از پی هر گنده‌پیر 

  • The gnostic is the soul of religion and the soul of piety: gnosis is the result of past asceticism. 2090
  • جان شرع و جان تقوی عارفست  ** معرفت محصول زهد سالفست 

  • Asceticism is the labour of sowing; gnosis is the growth of the seed.
  • زهد اندر کاشتن کوشیدنست  ** معرفت آن کشت را روییدنست 

  • Therefore the (ascetic's) hard struggle and his firm religious conviction are like the body, (while) the soul of this sowing is the growth (of the seed) and its harvesting.
  • پس چو تن باشد جهاد و اعتقاد  ** جان این کشتن نباتست و حصاد 

  • He (the gnostic) is both the command to do right and the right (itself); he is both the revealer of mysteries and that which is revealed.
  • امر معروف او و هم معروف اوست  ** کاشف اسرار و هم مکشوف اوست 

  • He is our king to-day and to-morrow: the husk is for ever a slave to his goodly kernel,
  • شاه امروزینه و فردای ماست  ** پوست بنده‌ی مغز نغزش دایماست 

  • When the Shaykh (Halláj) said ‘I am God’ and carried it through (to the end), he throttled (vanquished) all the blind (sceptics). 2095
  • چون انا الحق گفت شیخ و پیش برد  ** پس گلوی جمله کوران را فشرد 

  • When a man's ‘I’ is negated (and eliminated) from existence, then what remains? Consider, O denier.
  • چون انای بنده لا شد از وجود  ** پس چه ماند تو بیندیش ای جحود 

  • If you have an eye, open it and look! After ‘not,’ why, what else remains?
  • گر ترا چشمیست بگشا در نگر  ** بعد لا آخر چه می‌ماند دگر 

  • Oh, (may) the lips and throat and mouth (be) cut off that spit at the moon or the sky!
  • ای بریده آن لب و حلق و دهان  ** که کند تف سوی مه یا آسمان 

  • Without any doubt his spittle will recoil upon his face: spittle can find no path to heaven.
  • تف برویش باز گردد بی شکی  ** تف سوی گردون نیابد مسلکی 

  • Spittle from the Lord rains upon him till the Resurrection, just as (the perdition denoted by) tabbat (rains) upon the spirit of Bú Lahab. 2100
  • تا قیامت تف برو بارد ز رب  ** هم‌چو تبت بر روان بولهب 

  • Drum (tabl) and banner are the (rightful) possession of the (spiritual) king: any one who calls him a parasite (tabl-khwár) is a cur.
  • طبل و رایت هست ملک شهریار  ** سگ کسی که خواند او را طبل‌خوار 

  • The heavens are a slave to his moon: the whole East and West is begging him for bread;
  • آسمانها بنده‌ی ماه وی‌اند  ** شرق و مغرب جمله نانخواه وی‌اند