English    Türkçe    فارسی   

6
3189-3213

  • Do not call the fellow-traveller of the Sun ‘a bat’: do not call him who was worshipped (by the angels) a worshipper (of the material).
  • همره خورشید را شب‌پر مخوان  ** آنک او مسجود شد ساجد مدان 

  • This (Khwája) resembles the (other) reflexions; but (in reality) ’tis not a reflexion, ’tis the appearance of God in the likeness of a reflexion. 3190
  • عکس‌ها را ماند این و عکس نیست  ** در مثال عکس حق بنمودنیست 

  • He beheld a Sun and remained frozen no more: the oil of roses was no longer (mingled with) oil of sesame.
  • آفتابی دید او جامد نماند  ** روغن گل روغن کنجد نماند 

  • Since the Abdál (Lieutenants) of God have been transmuted, they are not (to be reckoned) among created beings: turn over a (new) leaf!
  • چون مبدل گشته‌اند ابدال حق  ** نیستند از خلق بر گردان ورق 

  • How should the qibla (object of worship), namely, the (Divine) Unity, be two? How should earth be worshipped by the angels?
  • قبله‌ی وحدانیت دو چون بود  ** خاک مسجود ملایک چون شود 

  • When a man sees the reflexion of apples in this river, and the sight of them fills his skirt with (real) apples,
  • چون درین جو دیدعکس سیب مرد  ** دامنش را دید آن پر سیب کرد 

  • How should that which he saw in the river be a phantom, when a hundred sacks have been filled by his vision? 3195
  • آنچ در جو دید کی باشد خیال  ** چونک شد از دیدنش پر صد جوال 

  • Do not regard the body, and do not act like those dumb and deaf men (who) disbelieved in the Truth when it came to them.
  • تن مبین و آن مکن کان بکم و صم  ** کذبوا بالحق لما جائهم 

  • The Khwája is (the God-man of whom God said) Thou didst not throw when thou threwest: to see him is to see the Creator.
  • ما رمیت اذ رمیت احمد بدست  ** دیدن او دیدن خالق شدست 

  • To serve him is to serve God: to see this window is to see the Daylight;
  • خدمت او خدمت حق کردنست  ** روز دیدن دیدن این روزنست 

  • Especially (as) this window is resplendent of itself: nothing (no light) is deposited (therein) by the sun and the Farqad (stars).
  • خاصه این روزن درخشان از خودست  ** نی ودیعه‌ی آفتاب و فرقدست 

  • From that (Divine) Sun, too, (beams) strike upon a window, but not in the ordinary way and direction. 3200
  • هم از آن خورشید زد بر روزنی  ** لیک از راه و سوی معهود نی 

  • Between the Sun and this window there is a way; (but) the (other) windows are not acquainted with it,
  • در میان شمس و این روزن رهی  ** هست روزنها نشد زو آگهی 

  • So that, if a cloud arise and cover the sky, in this window its (the Sun's) light will (still) be coruscating.
  • تا اگر ابری بر آید چرخ‌پوش  ** اندرین روزن بود نورش به جوش 

  • There is familiarity between the window and the Sun, otherwise than (by) the way of this atmosphere and the six directions.
  • غیر راه این هوا و شش جهت  ** در میان روزن و خور مالفت 

  • To praise and glorify him (the Perfect Man) is to glorify God: the fruit is growing out of the essential nature of this tray.
  • مدحت و تسبیح او تسبیح حق  ** میوه می‌روید ز عین این طبق 

  • Apples grow from this basket in fine variety: ’tis no harm if you bestow on it the name ‘tree.’ 3205
  • سیب روید زین سبد خوش لخت لخت  ** عیب نبود گر نهی نامش درخت 

  • Call this basket ‘the Apple-tree,’ for between the two there is a hidden way.
  • این سبد را تو درخت سیب خوان  ** که میان هر دو راه آمد نهان 

  • That which grows from the fruit-bearing Tree—the same kind of fruit grows from this basket.
  • آنچ روید از درخت بارور  ** زین سبد روید همان نوع از ثمر 

  • Therefore regard the basket as the Tree of Fortune and sit happily under the shade (protection) of this basket.
  • پس سبد را تو درخت بخت بین  ** زیر سایه‌ی این سبد خوش می‌نشین 

  • When bread produces looseness (acts as a laxative), why call it bread, O kindly man? Call it scammony.
  • نان چو اطلاق آورد ای مهربان  ** نان چرا می‌گوییش محموده خوان 

  • When the dust on the road illumines the eye and the spirit, regard its dust as collyrium and know that it is collyrium. 3210
  • خاک ره چون چشم روشن کرد و جان  ** خاک او را سرمه بین و سرمه دان 

  • When the sunrise shines forth from the face of this earth, why should I lift up my face to (the star) ‘Ayyúq?
  • چون ز روی این زمین تابد شروق  ** من چرا بالا کنم رو در عیوق 

  • He (the Khwája) is naughted: do not call him existent, O bold-eyed (impudent) man! How should the sod remain dry in a River like this?
  • شد فنا هستش مخوان ای چشم‌شوخ  ** در چنین جو خشک کی ماند کلوخ 

  • How should the new-moon shine in the presence of this Sun? What is the strength of a decrepit old woman (zál) against such a Rustam?
  • پیش این خورشید کی تابد هلال  ** با چنان رستم چه باشد زور زال