English    Türkçe    فارسی   

6
4804-4828

  • Then Thou saidst, ‘Take the mother's soul and leave the child alone in obedience to the command Be!’
  • باز گفتی جان مادر قبض کن  ** طفل را بگذار تنها ز امر کن 
  • When I parted the child from its mother, Thou thyself knowest how bitter ’twas to me. 4805
  • چون ز مادر بسکلیدم طفل را  ** خود تو می‌دانی چه تلخ آمد مرا 
  • Often have I seen sighs (heaved) in great mournings, (but) the bitter grief of that child has never gone from my recollection.”
  • بس بدیدم دود ماتم‌های زفت  ** تلخی آن طفل از فکرم نرفت 
  • God said, “Of My grace I bade the waves cast that child into a forest—
  • گفت حق آن طفل را از فضل خویش  ** موج را گفتم فکن در بیشه‌ایش 
  • A forest abounding in lilies and sweet basils and roses, full of trees laden with fruit good to eat,
  • بیشه‌ای پر سوسن و ریحان و گل  ** پر درخت میوه‌دار خوش‌اکل 
  • And fountains of sweet limpid water. I fostered the child with a hundred endearments.
  • چشمه‌های آب شیرین زلال  ** پروریدم طفل را با صد دلال 
  • Myriads of melodious singing-birds poured forth a hundred songs in that garden. 4810
  • صد هزاران مرغ مطرب خوش‌صدا  ** اندر آن روضه فکنده صد نوا 
  • I made for him a couch of wild-rose leaves; I made him secure from the shock of afflictions.
  • پسترش کردم ز برگ نسترن  ** کرده او را آمن از صدمه‌ی فتن 
  • I told the sun not to scorch him; I told the wind to blow on him gently;
  • گفته من خورشید را کو را مگز  ** باد را گفته برو آهسته وز 
  • I told the clouds not to rain upon him; I told the lightning not to dart at him.
  • ابر را گفته برو باران مریز  ** برق را گفته برو مگرای تیز 
  • I said, ‘O December, do not cut off the mild weather from this orchard; O November, do not let thy fist fall on this garden.’”
  • زین چمن ای دی مبران اعتدال  ** پنجه ای بهمن برین روضه ممال 
  • The miracles of Shaybán Rá‘í, may God sanctify his venerable spirit!
  • کرامات شیخ شیبان راعی قدس الله روحه العزیز 
  • Just as Shaybán Rá‘í (the shepherd), because of the froward wolf, used to draw a line round his flock at the hour of the Friday prayers, 4815
  • هم‌چو آن شیبان که از گرگ عنید  ** وقت جمعه بر رعا خط می‌کشید 
  • In order that no sheep should go beyond that line, and that no wolf or mischievous robber should come inside.
  • تا برون ناید از آن خط گوسفند  ** نه در آید گرگ و دزد با گزند 
  • ’Twas on the model of Húd's circle of refuge, in which his followers were safe from the sarsar wind.
  • بر مثال دایره‌ی تعویذ هود  ** که اندر آن صرصر امان آل بود 
  • (Húd said to them), “Stay quietly within this line for eight days and view the terrible mutilation (which is being inflicted) outside.”
  • هشت روزی اندرین خط تن زنید  ** وز برون مثله تماشا می‌کنید 
  • It (the wind) lifted (the unbelievers) into the air and flung them on the stones, so that flesh and bone were torn asunder.
  • بر هوا بردی فکندی بر حجر  ** تا دریدی لحم و عظم از هم‌دگر 
  • One party it hurled against each other in the air, so that their bones crumbled like poppy-seed. 4820
  • یک گره را بر هوا درهم زدی  ** تا چو خشخاش استخوان ریزان شدی 
  • There is no room in the Mathnawí to describe fully that chastisement whereat Heaven trembled.
  • آن سیاست را که لرزید آسمان  ** مثنوی اندر نگنجد شرح آن 
  • If, O icy wind, thou art doing this by (thine own) nature, (then) try to invade the line and circle drawn by Húd!
  • گر به طبع این می‌کنی ای باد سرد  ** گرد خط و دایره‌ی آن هود گرد 
  • O natural philosopher, perceive that this kingdom (of God) is above Nature, or else come and (if thou canst) wipe out this (narrative) from the Holy Book!
  • ای طبیعی فوق طبع این ملک بین  ** یا بیا و محو کن از مصحف این 
  • Prohibit those who recite the Qur’án (professionally) and impose a ban (upon them), or punish the teacher and put terror into him!
  • مقریان را منع کن بندی بنه  ** یا معلم را به مال و سهم ده 
  • Thou art helpless and unable to understand the cause of this helplessness: thy helplessness is a reflexion (foretaste) of the Day of Retribution. 4825
  • عاجزی و خیره کن عجز از کجاست  ** عجز تو تابی از آن روز جزاست 
  • O perverse man, thou hast many a helpless plight before thee: (when) the hour comes, lo, the hide-aways will emerge!
  • عجزها داری تو در پیش ای لجوج  ** وقت شد پنهانیان را نک خروج 
  • Happy is he whose (spiritual) food is this helplessness and bewilderment and who in both worlds is sleeping in the shadow (protection) of the Beloved.
  • خرم آن کین عجز و حیرت قوت اوست  ** در دو عالم خفته اندر ظل دوست 
  • He (such an one) is conscious of being helpless both in the stable (of the present life) and in the last (future) state: he is dead (to self), he has adopted “the old women's religion.”
  • هم در آخر عجز خود را او بدید  ** مرده شد دین عجایز را گزید