- If thou seest not the hidden River, see the (perpetual) turning of the celestial water-wheel.
- گر نمیبینی تو جو را در کمین ** گردش دولاب گردونی ببین
- Since the heavens have no rest from (being moved by) Him (Love), (be) thou, O heart, like a star, (and) seek no rest.
- چون قراری نیست گردون را ازو ** ای دل اختروار آرامی مجو
- If thou lay hold of a branch, how should He let (thee cling to it)? Wherever thou makest an attachment, He will break it. 915
- گر زنی در شاخ دستی کی هلد ** هر کجا پیوند سازی بسکلد
- If thou seest not the revolutionary action of the (Divine) decree, look at the surging and whirling (that appears) in the (four) elements;
- گر نمیبینی تو تدویر قدر ** در عناصر جوشش و گردش نگر
- For the whirling of the sticks and straws and foam are caused by the boiling of the noble Sea (of Love).
- زانک گردشهای آن خاشاک و کف ** باشد از غلیان بحر با شرف
- See the giddy wind howling; see the billows surging at His command.
- باد سرگردان ببین اندر خروش ** پیش امرش موج دریا بین بجوش
- The sun and moon are two mill-oxen, going round and round and keeping watch (over the world).
- آفتاب و ماه دو گاو خراس ** گرد میگردند و میدارند پاس
- The stars likewise run from house to house (in the sky) and convey every good and evil fortune. 920
- اختران هم خانه خانه میدوند ** مرکب هر سعد و نحسی میشوند
- Hark, though the stars of heaven are far away and thy senses are (too) dull and slack (to apprehend their motions),
- اختران چرخ گر دورند هی ** وین حواست کاهلاند و سستپی
- (Yet ask thyself) where are our stars—eye, ear, and mind—at night, and where (are they) when we are awake?
- اختران چشم و گوش و هوش ما ** شب کجااند و به بیداری کجا
- Now (they are) in good luck and union and happiness; now in ill-luck and separation and insensibility.
- گاه در سعد و وصال و دلخوشی ** گاه در نحس فراق و بیهشی
- Since the moon of heaven is (engaged) in making this circuit, she is sometimes dark and sometimes bright.
- ماه گردون چون درین گردیدنست ** گاه تاریک و زمانی روشنست
- Sometimes ’tis spring and summer, (delicious) as honey and milk; sometimes (the world is) a place of punishment by snow and piercing cold. 925
- گه بهار و صیف همچون شهد و شیر ** گه سیاستگاه برف و زمهریر
- Seeing that before Him (God) universals are like a ball, subject (to Him) and prostrating themselves before His bat,
- چونک کلیات پیش او چو گوست ** سخره و سجده کن چوگان اوست
- How shouldst thou, O heart, which art (but) one of these hundred thousand particulars, not be in restless movement at His decree?
- تو که یک جزوی دلا زین صدهزار ** چون نباشی پیش حکمش بیقرار
- Be at the disposal of the Prince, like a horse (or mule), now confined in the stable, now going (on the road).
- چون ستوری باش در حکم امیر ** گه در آخر حبس گاهی در مسیر
- When He fastens thee to a peg, be fastened (quiet and submissive); when He looses thee, go, be exultant (prance and bound).
- چونک بر میخت ببندد بسته باش ** چونک بگشاید برو بر جسته باش
- (But keep on the right road, for when) the sun in heaven jumps crookedly, He causes it to be eclipsed in black disgrace, 930
- آفتاب اندر فلک کژ میجهد ** در سیهروزی خسوفش میدهد
- Saying, “Avoid the (Dragon's) Tail: hark, take heed, lest thou become black of face like a cooking-pot.”
- کز ذنب پرهیز کن هین هوشدار ** تا نگردی تو سیهرو دیگوار
- The cloud, too, is lashed with a whip of fire, (as through to say), “Go that way, do not go this way!
- ابر را هم تازیانهی آتشین ** میزنندش کانچنان رو نه چنین
- Rain upon such and such a valley, do not rain in this quarter”: He reprimands it, saying, “Give ear!
- بر فلان وادی ببار این سو مبار ** گوشمالش میدهد که گوش دار
- Thy reason is not superior to a sun: do not stay in (dally with) a thought that has been forbidden.
- عقل تو از آفتابی بیش نیست ** اندر آن فکری که نهی آمد مهایست
- O Reason, do not thou too step crookedly, lest that eclipse of (the bright) face befall (thee). 935
- کژ منه ای عقل تو هم گام خویش ** تا نیاید آن خسوف رو به پیش
- When (thy) sin is less, thou wilt see half the sun eclipsed and half radiant,
- چون گنه کمتر بود نیم آفتاب ** منکسف بینی و نیمی نورتاب
- For I punish thee in proportion to thy sin: this is the principle laid down for justice and retribution.
- که به قدر جرم میگیرم ترا ** این بود تقریر در داد و جزا