English    Türkçe    فارسی   

1
374-398

  • Ey Tanrı, yüz binlerce tuzak ve yem var, bizler de yemsiz kalmış halis kuşlar gibiyiz.

  • Her an yeni bir tuzağa tutuluyoruz, istersek her birimiz, birer doğan ve simurg olalım. 375

  • Sen bizi her zaman tuzaktan kurtarmaktasın. Ey gani ve müstağnî Tanrı, biz yine bir tuzağa doğru gitmekteyiz!

  • Biz bu ambarda buğday biriktirmede, toplanan buğdayı yine kaybetmekteyiz.

  • Biz, bu vahşi mahlûklar topluluğu, düşünmüyoruz ki buğdayın noksanlaşması farenin hilesindendir.

  • Fare, ambarımızı deldikçe, hilesinden ambar harap olmuştur.

  • Ey can, önce farenin şerrini defet, sonra buğday biriktirmeye çalış, çabala! 380

  • O büyükler büyüğünün haberlerinden birini dinle: “Huzuru kalb olmadıkça namaz tamam olmaz.”

  • Eğer bizim ambarımızda hırsız bir fare yoksa kırk yıllık ibadet buğdayı nerde?

  • Her günlük azar azar sadıkane ibadet taneleri niçin bu ambarımızda toplanmıyor?

  • Çakmak demirinden birçok ateş yıldızı sıçradı, o yanmış gönül, onları kabul edip çekti.

  • Ama karanlıkta bir hırsız, gizlice kıvılcımlara parmak basmakta. 385

  • Onları, felekte bir çırağ parlamasın diye, birer birer söndürmekte.

  • Bir adımda binlerce tuzak olsa, sen bizimle oldukça hiç gam yok!

  • Her gece ten tuzağından ruhları kurtarmakta, tahtaları sökmektesin.

  • Ruhlar, her gece bu kafesten kurtulurlar, ne kimsenin hâkimi, ne de mahkûmu olmayarak feragate ulaşırlar.

  • Geceleyin zindandakilerin zindandan haberleri yoktur, sultana mensup davetliler, geceleyin devletten haberdar değildirler. 390

  • Ne gam var, ne kâr ve ne zarar düşüncesi. Ne bu filân kadının hayali, ne o filân erkeğin kuruntusu!

  • Arifin hali, uyanıkken de budur, Tanrı ”onlar uykudadırlar” dedi, bunu inkâr etme.

  • Onlar, gece gündüz dünya ahvalinden uykudadırlar; Rabb’in elinde evirip çevirdiği kalem gibidirler.

  • Yazı esnasında eli görmeyen kimse, kalemin hareketini, kalemden sanır.

  • Tanrı, arifin bu halinden halka pek az bir miktarını gösterdi; halkı ise hisse mensup uyku kapladı (gaflete dalıp arifi anlamadılar). 395

  • Onların canı: sırrına akıl almaz sahraya gitti. Ruhları da istirahatte, bedenleri de.

  • Sonra tekrar bir ıslıkla onları tuzağa çeker, hepsini teklif kaydine düşürürsün.

  • Sabahı zuhura getiren, İsrafil gibi, herkesi o diyardan suret âlemine getirir;