English    Türkçe    فارسی   

2
1257-1281

  • Onun nur suyu ateşe damladı mı ateşten cız, cız sesi çıkmaya başlar.
  • آب نور او چو برآتش چکد ** چک چک از آتش بر آید بر جهد
  • O cızladıkça sen ona “ Öl, bit” de ki, bu nefis cehennemin sönsün.
  • چون کند چک چک تو گویش مرگ و درد ** تا شود این دوزخ نفس تو سرد
  • Sönsün ki senin gül bahçeni yakmasın; senin adalet ve ihsanını söndürmesin.
  • تا نسوزد او گلستان تو را ** تا نسوزد عدل و احسان تو را
  • O söndükten sonra ne dikersen biter… Lâleler, ak güller, marsamalar çıkar. 1260
  • بعد از آن چیزی که کاری بردهد ** لاله و نسرین و سیسنبردهد
  • Yine doğru yoldan alabildiğine gidiyoruz. Hocam, dön geri, yolumuz nerede?
  • باز پهنا می‏رویم از راه راست ** باز گرد ای خواجه راه ما کجاست‏
  • Şunu anlatıyorduk: Hasetçi adam, senin eşeğin topal, konak yeri de adamakıllı uzak.
  • اندر آن تقریر بودیم ای حسود ** که خرت لنگ است و منزل دور زود
  • Yıl geçti, ekin vakti değil. Yüz karalığından, kötü işten başka da mahsul yok.
  • سال بی‏گه گشت وقت کشت نی ** جز سیه رویی و فعل زشت نی‏
  • Ten ağacına kurt düştü. Onu söküp ateşe atmak lâzım.
  • کرم در بیخ درخت تن فتاد ** بایدش بر کند و در آتش نهاد
  • Yolcu, kendine gel, kendine… Vakit geçti, ömür güneşi kuyuya doğruldu. 1265
  • هین و هین ای راه رو بی‏گاه شد ** آفتاب عمر سوی چاه شد
  • Bu iki günceğizinde olsun, kuvvetin varken kocalığını Hak yoluna sarf et.
  • این دو روزک را که زورت هست زود ** پیر افشانی بکن از راه جود
  • Elinde kalan şu kadarcık tohumu olsun ek de bu iki anlık müddetten uzun bir ömür bitsin.
  • این قدر تخمی که مانده ستت بباز ** تا بروید زین دو دم عمر دراز
  • Bu aydın çırağ sönmeden kendine gel de hemen fitilini düzelt, yağını tazele.
  • تا نمرده ست این چراغ با گهر ** هین فتیله‏اش ساز و روغن زودتر
  • Yarın yaparım deme. Nice yarınlar geçti. Ekin zamanı tamamıyla geçmesin ,agâh ol!
  • هین مگو فردا که فرداها گذشت ** تا به کلی نگذرد ایام کشت‏
  • Nasihatimi dinle: Ten, kuvvetli bir bağdır. Yeniyi istiyorsan, eskiden soyun! 1270
  • پند من بشنو که تن بند قوی است ** کهنه بیرون کن گرت میل نوی است‏
  • Dudağını yum, altın dolu avucunu aç. Ten nekesliğini bırak, cömertliği ele al.
  • لب ببند و کف پر زر بر گشا ** بخل تن بگذار و پیش آور سخا
  • Cömertlik, şehvetleri, lezzetleri terk etmedir. Şehvet yüzünden düşen kalkmamıştır.
  • ترک شهوتها و لذتها سخاست ** هر که در شهوت فرو شد بر نخاست‏
  • Bu cömertlik, cennet selvisinin bir dalıdır. Yazıklar olsun böyle bir dalı elinden bırakana.
  • این سخا شاخی است از سرو بهشت ** وای او کز کف چنین شاخی بهشت‏
  • Bu heva ve hevesi bırakma, sapasağlam bir iptir. Bu dal, canı göğe çeker.
  • عروة الوثقی است این ترک هوا ** بر کشد این شاخ جان را بر سما
  • Ey güzel yollu, cömertlik dalı seni yukarı çeke, çeke aslına eriştirdi mi, 1275
  • تا برد شاخ سخا ای خوب کیش ** مر ترا بالا کشان تا اصل خویش‏
  • Güzellik Yusuf’un, bu âlem kuyu gibidir. Bu ip de Allah emrine sabretmedir.
  • یوسف حسنی و این عالم چو چاه ** وین رسن صبر است بر امر اله‏
  • Ey Yusuf, ip sarktı, iki elinle yapış. İpten gafil olma, vakit geçiyor.
  • یوسفا آمد رسن در زن دو دست ** از رسن غافل مشو بی‏گه شده ست‏
  • Allah’a hamdolsun ki bu ipi sarkıttılar, fazıl ve rahmeti birbirine kattılar.
  • حمد لله کین رسن آویختند ** فضل و رحمت را بهم آمیختند
  • Bu ipe yapış da yeni bir can âlemi apaşikar, fakat görünmez bir âlem göresin.
  • تا ببینی عالم جان جدید ** عالم بس آشکار ناپدید
  • Hakikatte yok olan şu cihan var gibi görünmekte, hakikatte var olan cihan da adamakıllı gizlenmede. 1280
  • این جهان نیست چون هستان شده ** و آن جهان هست بس پنهان شده‏
  • Rüzgâr esti mi toz toprak görünür, uçup savrulur, rüzgâr görünmez. Toz toprak kendisini gösterir, rüzgâra perde olur.
  • خاک بر باد است و بازی می‏کند ** کژنمایی پرده سازی می‏کند