Nihayet son saldırışta hırsıza yaklaştı. Bir sıçrasa tutacaktı.2795
اندر آن حمله که نزدیک آمدش ** تا بدو اندر جهد دریابدش
Biri “Buraya gel de belâ nişanelerini gör!
دزد دیگر بانگ کردش که بیا ** تا ببینی این علامات بلا
Çabuk ol savaş eri, çabuk gel de burada ki ahvali bir gör” diye bağırdı.
زود باش و باز گرد ای مرد کار ** تا ببینی حال اینجا زار زار
Adam, herhalde orada da bir hırsız olacak, hemen gitmezsem başıma belâ kesilecek,
گفت باشد کان طرف دزدی بود ** گر نگردم زود این بر من رود
Çoluğuma, çocuğuma el uzatacak. O vakit bunu tutmaktan ne faydam olur?
در زن و فرزند من دستی زند ** بستن این دزد سودم کی کند
Bu Müslüman, kerem edip beni çağırıyor. Hemencecik gitmezsem herhalde bir kötülüğü düşeceğim deyip.2800
این مسلمان از کرم میخواندم ** گر نگردم زود پیش آید ندم
O iyilikçi Müslüman’ın şefkatine güvenerek hırsızı bıraktı yola düzüldü.
بر امید شفقت آن نیک خواه ** دزد را بگذاشت باز آمد به راه
Varıp “Aziz dost ne var? Böyle kimin elinden feryat ediyorsun ?” dedi.
گفت ای یار نکو احوال چیست ** این فغان و بانگ تو از دست کیست
Adam “İşte, hırsızın ayak izine bak. Hırsız çalacağını çalıp bu tarafa gitmiş.
گفت اینک بین نشان پای دزد ** این طرف رفته ست دزد زن بمزد
İşte o kaltabanın ayak izi. Yürü, bu izi izle, ardından koş!” dedi.
نک نشان پای دزد قلتبان ** در پی او رو بدین نقش و نشان
Adam “Be ahmak, sen ne söylüyorsun? Ben onu tutmuşum.2805
گفت ای ابله چه میگویی مرا ** من گرفته بودم آخر مر و را
Sen bağırınca koyuverdim. Sen bir eşekmişsin meğerse. Bense seni adam sandım.
دزد را از بانگ تو بگذاشتم ** من تو خر را آدمی پنداشتم
Bu ne herze, bu ne hezeyan? Ben kendisini tutmuştum, ayak izini ne yapayım?” dedi.
این چه ژاژست و چه هرزه ای فلان ** من حقیقت یافتم چه بود نشان
Sen bir hilebazsın, yahut aptalın birisin. Hatta belki de hırsızın ta kendisisin ve bu işi de mahsus yaptın.
گفت من از حق نشانت میدهم ** این نشان است از حقیقت آگهم
Öbürü “ Ben ayak izini gösteriyorum. İşin haki katından âgahım” dedi.
گفت طراری تو یا خود ابلهی ** بلکه تو دزدی و زین حال آگهی
Adam dedi ki: “Sen ya düzenbazsın, ya ahmak, belki de hırsızın ta kendisisin de işi biliyorsun.2810
خصم خود را میکشیدم من کشان ** تو رهانیدی و را کاینک نشان
Ben hasmımı çeke, çeke yakalamak üzereydim. İşte ayak izi diye sen koyuverttin. Sen cihetten bahsediyorsun, bense cihetlerden çıkmış, kurtulmuşum. Vuslatta delil ve âlamet olur mu?”
تو جهت گو من برونم از جهات ** در وصال آیات کو یا بینات
Sıfatlarla perdelenmiş olan kişi, ancak sıfat görür. Zatı kaybeden kişidir ki sıfatlarda kalır.
صنع بیند مرد محجوب از صفات ** در صفات آن است کاو گم کرد ذات
Oğul, Allah’a ulaşanlar, zata gark olmuşlardır. Artık onlar sıfatlara nazar ederler mi?
واصلان چون غرق ذاتند ای پسر ** کی کنند اندر صفات او نظر
Başın ırmağın dibinde oldukça renge bakabilir misin?
چون که اندر قعر جو باشد سرت ** کی به رنگ آب افتد منظرت
Suyun rengine bakmak için dipten çıktın mı? Güzel bir halıyı bırakmış, köhne bir kilimi almış olursun.2815
ور به رنگ آب باز آیی ز قعر ** پس پلاسی بستدی دادی تو شعر
Avamın ibadeti, havasın günahıdır. Avamın vuslatı bil ki havasın hicabıdır.
طاعت عامه گناه خاصگان ** وصلت عامه حجاب خاص دان
Padişah bir veziri muhtesip yapsa, onun dostu değildir, düşmanıdır.
مر وزیری را کند شه محتسب ** شه عدوی او بود نبود محب
Mamafih o vezir belki suç işlemiştir. Böyle birden bire muameleyi değiştirmek elbette sebepsiz olamaz.
هم گناهی کرده باشد آن وزیر ** بیسبب نبود تغیر ناگزیر
Çünkü önce muhtesip olan kişiye baht ve devlet nasip olmuş demektir.
آن که ز اول محتسب بد خود و را ** بخت و روزی آن بده ست از ابتدا