- Zaruret vakti her pis, temiz sayılır. İnkâr edene lânet, başına toprak!
- در ضرورت هست هر مردار پاک ** بر سر منکر ز لعنت باد خاک
- Mürit, meyhaneleri dönüp dolaşmaya, şeyh için her küpten şarap taşımaya başladı.
- گرد خمخانه بر آمد آن مرید ** بهر شیخ از هر خمی او میچشید
- Fakat küplerin hiç birin de şarap bulamadı. Hurma şarabıyla dolu olan küpler, balla dolmuştu.
- در همه خمخانهها او می ندید ** گشته بد پر از عسل خم نبید
- “Rintler, bu ne hal, bu ne iş? Hiçbir küpte şarap bulamıyorum” dedi.
- گفت ای رندان چه حال است این چه کار ** هیچ خمی در نمیبینم عقار
- Bütün Rintler, ağlayıp ellerini başlarına vurarak Şeyhin yanına geldiler. 3420
- جمله رندان نزد آن شیخ آمدند ** چشم گریان دست بر سر میزدند
- “Ey ulu Şeyh, sen meyhaneye geldin, bütün şaraplar, kudümünün hürmetine bal oldu.
- در خرابات آمدی شیخ اجل ** جمله میها از قدومت شد عسل
- Şarabı arıttın, bizim canlarımızı da kötü huylardan arıt, tebdil et “dediler.
- کرده ای مبدل تو می را از حدث ** جان ما را هم بدل کن از خبث
- Cihan, baştanbaşa ağız, ağıza kanla dolu olsa Allah kulu yine ancak helâl yer.
- گر شود عالم پر از خون مال مال ** کی خورد بندهی خدا الا حلال
- Allah razı olsun, Ayşe’nin Mustafa Sallâllahü Aleyhi Ve Sellem’e “Sen seccade yaymadan her yerde namaz kılıyorsun” demesi
- گفتن عایشه مصطفی را علیه السلام که تو بیمصلا به هر جا نماز میکنی چون است
- Bir gün Ayşe, Peygamber’e dedi ki. “Ey Allah Resulü, sen aşikâr, gizli,
- عایشه روزی به پیغمبر بگفت ** یا رسول الله تو پیدا و نهفت
- Neresini bulursan orada namaz kılmaktasın. Hâlbuki evde pis adamlar da gezip tozuyor. 3425
- هر کجا یابی نمازی میکنی ** میدود در خانه ناپاک و دنی
- Sen de bilirsin ki pis çocuklar, nereye varırsa orasını pislerler.”
- مستحاضه و طفل و آلودهی پلید ** کرد مستعمل به هر جا که رسید
- Peygamber, “Şunu bil: Allah, büyükler pis şeyleri temiz etmiştir.
- گفت پیغمبر که از بهر مهان ** حق نجس را پاک گرداند بدان
- Hakk’ın lûtfu, bu yüzden secdegâhımı, ta yedinci kat göğe kadar arıttı” diye cevap verdi.
- سجدهگاهم را از آن رو لطف حق ** پاک گردانید تا هفتم طبق
- Kendine gel, kendine. Padişahlara hasede kalkışma. Terk et hasedi. Yoksa âlemde sen de bir iblis olursun.
- هان و هان ترک حسد کن با شهان ** ور نه ابلیسی شوی اندر جهان
- Veli, zehir yese bal olur, sen bal yesen zehir kesilir. 3430
- کاو اگر زهری خورد شهدی شود ** تو اگر شهدی خوری زهری بود
- O, varlığını Allah varlığına tebdil etmiştir. İşi de eşyayı tebdil etmedir. O, lütuftan ibaret bir hale gelmiştir, her türlü ateşi de nur olmuştur.
- کاو بدل گشت و بدل شد کار او ** لطف گشت و نور شد هر نار او
- Ebabil kuşlarında Allah kuvveti vardı. Yoksa bir kuşcağız nasıl olurda bir fili helâk edebilirdi?
- قوت حق بود مر بابیل را ** ور نه مرغی چون کشد مر پیل را
- Koca bir orduyu birkaç kuş kırıp geçirdi. Bak da bu kudretin Allah’tan olduğunu bil.
- لشکری را مرغکی چندی شکست ** تا بدانی کان صلابت از حق است
- Eğer bundan şüpheye düşersen yürü var, Eshabı fil suresini oku.
- گر تو را وسواس آید زین قبیل ** رو بخوان تو سورهی اصحاب فیل
- Onunla inada kalkışır, beraberlik dâvasına girişirsen, yok mu? Eğer onlardan başını kurtarabilirsen beni de kâfir bil sen! 3435
- ور کنی با او مری و همسری ** کافرم دان گر تو ز ایشان سر بری
- Farenin deve yularını çekmesi ve kendi kendisine gururlanması
- کشیدن موش مهار شتر را و متعجب شدن موش در خود
- Bir fareceğiz, bir devenin yularını eline aldı, kurula, kurula yola düştü.
- موشکی در کف مهار اشتری ** در ربود و شد روان او از مری
- Deve, tabiatındaki mülayimlik yüzünden onunla beraber yürümeye koyuldu. Fare “Ben, ne de pehlivan, ne de yiğit ermişim” diye gurura düştü.
- اشتر از چستی که با او شد روان ** موش غره شد که هستم پهلوان
- Düşüncesinin ışığı deveye aksetti. “Hele hoşindi. Ben sana gösteririm!” dedi.
- بر شتر زد پرتو اندیشهاش ** گفت بنمایم ترا تو باش خوش
- Gide, gide bir büyük ırmak kenarına geldiler. Öyle büyük, öyle derindi ki ulu bir fil bile o ırmakta zebun olurdu.
- تا بیامد بر لب جوی بزرگ ** کاندر او گشتی زبون پیل سترگ
- Fare orada duru, kaskatı kesildi. Deve “Ey dağda, ovada bana arkadaş olan, 3440
- موش آن جا ایستاد و خشک گشت ** گفت اشتر ای رفیق کوه و دشت