English    Türkçe    فارسی   

2
3430-3454

  • Veli, zehir yese bal olur, sen bal yesen zehir kesilir. 3430
  • کاو اگر زهری خورد شهدی شود ** تو اگر شهدی خوری زهری بود
  • O, varlığını Allah varlığına tebdil etmiştir. İşi de eşyayı tebdil etmedir. O, lütuftan ibaret bir hale gelmiştir, her türlü ateşi de nur olmuştur.
  • کاو بدل گشت و بدل شد کار او ** لطف گشت و نور شد هر نار او
  • Ebabil kuşlarında Allah kuvveti vardı. Yoksa bir kuşcağız nasıl olurda bir fili helâk edebilirdi?
  • قوت حق بود مر بابیل را ** ور نه مرغی چون کشد مر پیل را
  • Koca bir orduyu birkaç kuş kırıp geçirdi. Bak da bu kudretin Allah’tan olduğunu bil.
  • لشکری را مرغکی چندی شکست ** تا بدانی کان صلابت از حق است‏
  • Eğer bundan şüpheye düşersen yürü var, Eshabı fil suresini oku.
  • گر تو را وسواس آید زین قبیل ** رو بخوان تو سوره‏ی اصحاب فیل‏
  • Onunla inada kalkışır, beraberlik dâvasına girişirsen, yok mu? Eğer onlardan başını kurtarabilirsen beni de kâfir bil sen! 3435
  • ور کنی با او مری و همسری ** کافرم دان گر تو ز ایشان سر بری‏
  • Farenin deve yularını çekmesi ve kendi kendisine gururlanması
  • کشیدن موش مهار شتر را و متعجب شدن موش در خود
  • Bir fareceğiz, bir devenin yularını eline aldı, kurula, kurula yola düştü.
  • موشکی در کف مهار اشتری ** در ربود و شد روان او از مری‏
  • Deve, tabiatındaki mülayimlik yüzünden onunla beraber yürümeye koyuldu. Fare “Ben, ne de pehlivan, ne de yiğit ermişim” diye gurura düştü.
  • اشتر از چستی که با او شد روان ** موش غره شد که هستم پهلوان‏
  • Düşüncesinin ışığı deveye aksetti. “Hele hoşindi. Ben sana gösteririm!” dedi.
  • بر شتر زد پرتو اندیشه‏اش ** گفت بنمایم ترا تو باش خوش‏
  • Gide, gide bir büyük ırmak kenarına geldiler. Öyle büyük, öyle derindi ki ulu bir fil bile o ırmakta zebun olurdu.
  • تا بیامد بر لب جوی بزرگ ** کاندر او گشتی زبون پیل سترگ‏
  • Fare orada duru, kaskatı kesildi. Deve “Ey dağda, ovada bana arkadaş olan, 3440
  • موش آن جا ایستاد و خشک گشت ** گفت اشتر ای رفیق کوه و دشت‏
  • Bu duraklama ne, niye şaşırdın? Irmağa ercesine ayak bas, gir suya!
  • این توقف چیست حیرانی چرا ** پا بنه مردانه اندر جو در آ
  • Sen kılavuzsun, benim öncümsün. Yol ortasında durup susma” dedi.
  • تو قلاووزی و پیش آهنگ من ** در میان ره مباش و تن مزن‏
  • Fare dedi ki: “Bu su, pek büyük, pek derin bir su. Arkadaş, ben boğulmaktan korkuyorum.”
  • گفت این آب شگرف است و عمیق ** من همی‏ترسم ز غرقاب ای رفیق‏
  • Deve “Hele bir göreyim, ne kadarmış bu su?” deyip hemen ayağını attı.
  • گفت اشتر تا ببینم حد آب ** پا در او بنهاد آن اشتر شتاب‏
  • Dedi ki: “A kör sıçan, su diz boyuymuş. A hayvanların kusuru, neden şaşırdın?” 3445
  • گفت تا زانوست آب ای کور موش ** از چه حیران گشتی و رفتی ز هوش‏
  • Fare, “Sana karınca ama bize ejderha! Dizden dize fark var.
  • گفت مور تست و ما را اژدهاست ** که ز زانو تا به زانو فرق‏هاست‏
  • Ey hünerli deve, sana diz boyu ama benim tepemden yüz arşın geçer.” dedi.
  • گر ترا تا زانو است ای پر هنر ** مر مرا صد گز گذشت از فرق سر
  • Deve dedi ki: “ Öyleyse bir daha küstahlık etme de cismin, canın yanıp yakılmasın.
  • گفت گستاخی مکن بار دگر ** تا نسوزد جسم و جانت زین شرر
  • Sen, kendin gibi farelerle boy ölçüş. Deveyle sıçanın sözü yoktur.”
  • تو مری با مثل خود موشان بکن ** با شتر مر موش را نبود سخن‏
  • Fare, “Tövbe ettim, Allah hakkı için beni bu helâk edici sudan geçir.” dedi. 3450
  • گفت توبه کردم از بهر خدا ** بگذران زین آب مهلک مر مرا
  • Deve acıdı, “Haydi hörgücüme sıçra, otur.
  • رحم آمد مر شتر را گفت هین ** برجه و بر کودبان من نشین‏
  • Bu geçiş, benim işim. Seni de, senin gibi yüzlercesini de geçiririm” dedi.
  • این گذشتن شد مسلم مر مرا ** بگذرانم صد هزاران چون ترا
  • Mademki peygamber değilsin, yola düş de günün birin de kuyudan kurtulup yüce bir makama erişesin.
  • چون پیمبر نیستی پس رو به راه ** تا رسی از چاه روزی سوی جاه‏
  • Sultan değilsen yürü, riayet ol. Kaptan değilsen gemiyi öyle alabildiğine yürütme.
  • تو رعیت باش چون سلطان نه‏ای ** خود مران چون مرد کشتیبان نه‏ای‏