English    Türkçe    فارسی   

2
505-529

  • Elini aslana sürmekte, sırtını yağrısını yukarı aşağı okşamaktaydı. 505
  • دست می‏مالید بر اعضای شیر ** پشت و پهلو گاه بالا گاه زیر

  • Aslan “ Aydınlık olaydı ödü patlar, yüreği kan kesilirdi.
  • گفت شیر ار روشنی افزون شدی ** زهره‏اش بدریدی و دل خون شدی‏

  • Fakat şimdi pervasızca beni okşuyor, kaşıyor. Çünkü gece vakti beni öküz sanıyor demekteydi.
  • این چنین گستاخ ز آن می‏خاردم ** کاو درین شب گاو می‏پنداردم‏

  • Hak da “Ey mağrur kör, Tur dağı benim adımdan paramparça olmadı mı?
  • حق همی‏گوید که ای مغرور کور ** نه ز نامم پاره پاره گشت طور

  • Eğer biz kitabımızı dağa indirseydik dağ parçalanır, yerinden kopar, başka bir yere göçerdi.
  • که لو انزلنا کتابا للجبل ** لانصدع ثم انقطع ثم ارتحل‏

  • Eğer Uhud Dağı, beni anlasaydı o dağdan ırmak, ırmak kan akardı.” deyip duruyor, 510
  • از من ار کوه احد واقف بدی ** پاره گشتی و دلش پر خون شدی‏

  • Sen bu adı babandan, anandan işittin de onun için bu ada gafilce yapıştın.
  • از پدر وز مادر این بشنیده‏ای ** لاجرم غافل در این پیچیده‏ای‏

  • Bu sırrı taklitsiz anlasan Allah lütfuyla nişansız bir hale gelir, hâtife benzersin.
  • گر تو بی‏تقلید از این واقف شوی ** بی‏نشان از لطف چون هاتف شوی‏

  • Tehdit için söyleyeceğimiz şu hikâyeyi duy da taklidin zararını bil!
  • بشنو این قصه پی تهدید را ** تا بدانی آفت تقلید را

  • Sofilerin, sema için konuğun eşeğini satmaları
  • فروختن صوفیان بهیمه‏ی مسافر را جهت سماع

  • Bir sofi yoldan gelip bir tekkeye misafir oldu. Eşeğini götürüp ahıra çekti.
  • صوفیی در خانقاه از ره رسید ** مرکب خود برد و در آخر کشید

  • Eliyle sucağızını, yemceğizini verdi. Bundan önce söylediğimiz hikâyedeki gibi yapmadı. 515
  • آب کش داد و علف از دست خویش ** نه چنان صوفی که ما گفتیم پیش‏

  • İhtiyatlı davrandı, fakat kaza gelince ihtiyatın ne faydası olur?
  • احتیاطش کرد از سهو و خباط ** چون قضا آید چه سود است احتیاط

  • Sofiler, yok, yoksul kişilerdi. Yoksulluk, az kala helâk edici bir küfür ola yazdı.
  • صوفیان در جوع بودند و فقیر ** کاد فقر أن یعی کفرا یبیر

  • Ey zengin, sen toksun, sakın o dertli yoksulun aykırı hareketine gülme!
  • ای توانگر که تو سیری هین مخند ** بر کجی آن فقیر دردمند

  • O sofiler, acizlikten umumiyetle birleşip merkebi satmaya karar verdiler.
  • از سر تقصیر آن صوفی رمه ** خر فروشی در گرفتند آن همه‏

  • Zarurette murdar da mubahtır. Nice kötü şeyler vardır ki zarurette iyi ve doğru olur. 520
  • کز ضرورت هست مرداری مباح ** بس فسادی کز ضرورت شد صلاح‏

  • Hemencecik o eşekceğizi sattılar, yiyecek aldılar. Mumlar yaktılar.
  • هم در آن دم آن خرک بفروختند ** لوت آوردند و شمع افروختند

  • Tekkeye, bu gece yemek var, sema var diye bir velveledir düştü.
  • ولوله افتاد اندر خانقه ** کامشبان لوت و سماع است و شره‏

  • “Bu sabır niceye dek, bu üç günlük oruç ne vakte kadar, bu zembil taşıyıp dilenme ne zamana sürüp gidecek?
  • چند از این صبر و از این سه روزه چند ** چند از این زنبیل و این دریوزه چند

  • Biz de halktanız, bizim de canımız var. Bu gece devlete erdik, konuk geldi” dediler.
  • ما هم از خلقیم و جان داریم ما ** دولت امشب میهمان داریم ما

  • Hakikatte can olmayanı can sandıkları için batıl tohum ektiler. 525
  • تخم باطل را از آن می‏کاشتند ** کان که آن جان نیست جان پنداشتند

  • O konuk da uzak yoldan gelmiş, yorulmuştu. O iltifatı,
  • و آن مسافر نیز از راه دراز ** خسته بود و دید آن اقبال و ناز

  • Sofilerin kendisini birer, birer ağırladığını, güzel bir surette izzet ve ikram tavlasını oynamakta bulunduklarını,
  • صوفیانش یک به یک بنواختند ** نرد خدمتهای خوش می‏باختند

  • Kendisine olan meyil ve muhabbetlerini görünce “ Bu gece eğlenmeyeyim de ne vakit eğleneyim?” dedi.
  • گفت چون می‏دید میلانشان به وی ** گر طرب امشب نخواهم کرد کی‏

  • Yemek yediler sema’ya başladılar. Tekke, tavanına kadar toza, dumana boğuldu.
  • لوت خوردند و سماع آغاز کرد ** خانقه تا سقف شد پر دود و گرد